11 Pułk Piechoty (II RP)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
11 Pułk Piechoty (11 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Ten artykuł dotyczy 11 Pułku Piechoty (II RP). Zobacz też: 11 Pułk Piechoty – inne pułki piechoty noszące numer „11”. |
Szybkie fakty Państwo, Sformowanie ...
Odznaka pamiątkowa 11 pp | |||
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
1918 | ||
Rozformowanie |
1939 | ||
Nazwa wyróżniająca |
Górnośląski(?)[uwaga 1] | ||
Tradycje | |||
Święto |
6 sierpnia[1] | ||
Nadanie sztandaru |
1922 | ||
Działania zbrojne | |||
wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Starynkami (2 IV 1920) bitwa pod Ciepielówką (29 V 1920) bitwa pod Dorohuskiem bitwa pod Chełmem (11-18 VIII 1920) bitwa pod Dubienką (14-31 VIII1920) kampania wrześniowa bitwa pod Tomaszowem (17–20 IX 1939) | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja |
Tarnowskie Góry | ||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość | |||
|
Zamknij
Pułk powstał w pierwszych dniach listopada 1918 roku, wywodząc swój początek od zawiązków ochotniczych, zorganizowanych wśród ludności Zagłębia Dąbrowskiego. W latach 1919–1921 wchodził w skład XIV Brygady Piechoty 7 Dywizji Piechoty. Stacjonował w Tarnowskich Górach[2].