Nòrd-occitan
blòc dialectal de l'occitan From Wikipedia, the free encyclopedia
blòc dialectal de l'occitan From Wikipedia, the free encyclopedia
Lo nòrd-occitan, tanben ortografiat nòrdoccitan, es un ensems de dialèctes septentrionaus de la lenga occitana, comprenent los tres dialèctes seguents: lemosin, auvernhat e vivaroalpenc (tanben, dos sosdialèctes septentrionaus dau lengadocian fan una transicion vèrs lo nòrd-occitan: son lo gavaudanés e lo bas-vivarés).
Nòrd-occitan, nòrdoccitan, occitan septentrionau | |
Parlat en | França |
---|---|
Region | Auvèrnha, Daufinat, Guiana, Lemosin, Valadas Occitanas |
Classificacion lingüistica | |
Lengas indoeuropèas | |
Còdis lingüistics | |
Glottolog | nort2608 |
Linguist List | nocc |
Mapa | |
La sola caracteristica comuna de tot aquel grop es lo passatge fòrça ancian de las sillabas originàrias ca e ga vèrs cha e ja (o ia) respectivament:
etim | nòrd-occitan | autres dialèctes occitans |
---|---|---|
latin cantare | chantar | cantar |
latin vacca | vacha | vaca |
mot prelatin ipotetic gáuota | jauta | gauta |
latin pacare | paiar | pagar |
latin carricare | charjar | cargar |
Aquel passatge vèrs cha e ja (o ia) se passèt a l'Auta Edat Mejana, avans la constitucion definitiva de la lenga occitana au sègle VIII. Segon lo lingüista Joan Pèire Chambon, aquel fenomèn apareguèt dins certans dialèctes dau latin tardiu, centrats a l'entorn de la metropòli de Lion (ven pas ges dau francés contrariament a çò que creson de personas mal informadas). Efectivament, Lion èra un centre culturau major a l'Antiquitat Tardiva e a l'Auta Edat Mejana. Aquela evolucion d'origina lionesa es restada en nòrd-occitan e maitot dins d'autres idiòmas romanics: lo francoprovençau (la lenga centrada a l'entorn de Lion), una granda part dau francés (levat los dialèctes normand e picard), lo friolan, lo ladin e una partida dau romanch.
La koinè literària de l'occitan medievau, sobretot chas los trobadors, acceptava e mai mesclava sens esitacion las formas dau nòrd (chantar, charjar) amb las formas dau sud (cantar, cargar): los dos tipes avián un prestigi egau.
Lo nòrd-occitan cessèt pas de recular au fiu daus sègles, au profièch de tots sos vesins. Pasmens, laissèt una traça fòrta dins los toponims d'aquelas regions e un grand substrat dins los dialèctes de son airau perdut, en particular lo peitavin-sentongés e lo berrichon.
Au nord-oèst, englobava autrescòps l'Aguiaina (Peitau, Sentonge, Aunís) e lo Berric. Lo proto-arverno-lemosin s'es benlèu estendut fins a Léger au nòrd de Peitau, anciana frontièra d'influéncia entre los visigòts e los francs. Lo limit meridionau daus lengas d'oïl au temps de Charlesmanhe es apelat la linha Von Wartburg e son part occitental passa de Nantas a Cosne-Cours-sur-Loire.
Los parlars nòrd-occitans de l'Aguiaina son apelats l'occitan aguiainés, benlèu classificat coma sosdialècte de lemosin (coma lo marchés actuau).
A l'èst, englobava autrescòps la Mauriana[1][2][Nòta 1], l'oèst de Piemont (las Valadas son la mitat subreviventa) e una franja a l'èst de Niça[3].
Au sud, perdut de terrenh au profièch dau gascon (Sentonge e lo nòrd de Blaiés, puèi perduts au sentongés), dau lengadocian (sud d'Auvèrnhe e nòrd de Guiana) e dau provençau (Provença centrala[4] e lo sud-oèst dau País Niçard[5]).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.