Occitan restablit
From Wikipedia, the free encyclopedia
L'occitan restablit es lo tèrme utilizat per Laurenç Revèst per designar la restauracion etimologica dels toponims occitans dins las regions que parlavan a temps passat l'occitan. En aquò, sas fòrmas ortograficas reflectisson generalament lo dialècte mai pròche de l'occitan, doncas lo gascon bordalés per una granda partida del Blaiés e del Libornés, lo perigordin pel Naut Santonge, e lo "creissentés" per Peitau e Berric[1].