Vilhelm I av Nederland

Vilhelm I (opphavleg Willem Frederik Prins van Oranje-Nassau) (fødd 25. august 1772 i Haag, død 12. desember 1843 i Berlin) var konge av Nederland 1813-1840.

Vilhelm I av Nederland
Fødd	24. august 1772
Fødestad	Haag
Død	12. desember 1843
Dødsstad	Berlin
Gravstad	Nieuwe Kerk
Gift med	Wilhelmine av Preussen, Henrietta d'Oultremont
Dynasti	Huset Oranien-Nassau
Far	Vilhelm V av Oranien
Mor	Vilhelmina av Preussen
Born	Vilhelm II av Nederland, Fredrik av Nederland, Prinsesse Pauline av Orange-Nassau, Prinsesse Marianne av Nederland, unnamed child von Nassau, dødt barn

Han var son av Vilhelm V av Oranien og Vilhelmina av Preussen og gift med kusina Vilhelmine av Preussen (1774-1837).

Som ung budde han ei tid i eksil i Preussen under napoleonskrigane.

Han lét seg utrope til konge i 1813 og vart i 1815 òg tilkjent Belgia og Luxembourg.

Han ønskte å styrkja økonomien til landet, og vert rekna for ein dugeleg person når det gjaldt finanspolitikk. Men han gjorde òg fleire ting som ikkje vart sett pris på. Nederlandsk vart gjort til offisielt språk i heile landet, og han førte ein uforsonleg politikk overfor katolikkane.

I 1830 gjorde belgiarane opprør. Opprøret vart slått ned, men Frankrike støtta sidan saka til belgiarane. Til sist måtte Vilhelm bøye seg for kravet om sjølvstendet til Belgia.

Han abdiserte i 1840 og vart etterfølgd av sonen Vilhelm II. Han slo seg ned i Berlin saman med den andre kona si, Henrietta d'Oultremont. Der budde han til han døydde.

Barn

• Vilhelm II av Nederland
• Prins Fredrik av Nederland
• Prinsesse Pauline av Nederland
• Prinsesse Marianne av Nederland

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Vilhelm I av Nederland» frå Wikipedia på bokmål, den 5. august 2011.

Bakgrunnsstoff

• SNL