Sebastia i Nablus

Sebastia (arabisk سبسطية, Sabastiya; gresk Σεβαστη, Sebastē latinsk Sebaste) er ein palestinsk landsby med over 4 500 innbyggjarar,^[2] i Nablus guvernement på Vestbreidda kring 12 kilometer nordvest for byen Nablus.^[3]

Sebastia
سبسطية, Sabastiya, Sebaste
kommune
Land	Dei palestinske territoria
Guvernement	Nablus guvernement
Koordinatar	32°16′34″N 35°11′43″E
Areal	4,8 km²
Folketal	4 114  (2007)
Folketettleik	857 / km²
Bystatus	1997
Borgarmeister	Ma’amun Harun Kayed[1]
Sebastia i Nablus 32.266666666667°N 35.183333333333°E / 32.266666666667; 35.183333333333
Kart som viser Sebastia i Nablus. Kart som viser Sebastia i Nablus.
Wikimedia Commons: Sebastia, Nablus

Historie og arkeologi

Sebastia har fleire viktige arkeologiske stader. Oltidsbyen Samaria-Sebaste ligg like oppom den moderne landsbyen i austsida av ein ås.^[4] Ruinane dominerer åssida og kjem frå seks forskjellige kulturar som er datert attende 10 000 år: kanaanittane, israelittane, hellenarane, Det herodiske dynastiet, romarane og austromarane.^[5]

Byen vart øydelagd av Aleksander den store i 331 fvt., og vart øydelagd på ny av Johannes Hyrkanos i 108 fvt.^[6] Pompeius bygde opp at byen i år 63 fvt. I 27 fvt. gav Augustus Cæsar han til Herodes den store. Herodes utvida og renoverte byen, og gav han namnet «Sebaste», som tyder «Augustus», til ære for keisaren.^[6] Herodes den store førte sønene sine Alexander og Aristobulus til Sebaste og kvelte dei i 7 fvt. etter ei rettssak i Berytus etter løyve frå Cæsar.^[7]

Sebastia var setet til ein biskop i krossfarar-kongedømet Jerusalem. Han er nemnt i dokumenta til Yaqut al-Hamawi (1179–1229), ein syrisk geograf, som plasserte han i Filastin-provinsen i Jerusalem, to dagsreiser frå byen, i Nablus-distriktet. Han skreiv òg «Her ligg gravene til Sakarja og Jahya, sonen til Sakarja (Johannes døyparen), og ein av mange andre profetar og heilage menn.»^[8]

I dagens Sebastia ligg hovudmoskéen i landsbyen, Nabi Yahya-moskeen, i ruinane av ei krossfarar-kyrkje ein trur vart bygd over gravene til profetane Elisja, Obediah og Johannes døyparen.^[4][9] Her finst òg romerske kongelege graver, og nokre få bygningar frå mellomalderen og mange frå osmansk tid som er godt bevarte.^[4]