Mandarinspråk

Mandarin er ei gruppe kinesiske dialektar tala i større delar av nordre og sørvestre Kina. Omgrepet byggjer på embetsmannsspråket brukt som standardspråk av kinesiske embetsmenn (kjend som «mandarinar» i Vesten) frå ulike geografiske område.

Sjå og mandarin (fleirtyding)

Mandarin 官話/官话 guānhuà
Klassifisering	Sino-tibetanske språk  Sinittisk
Bruk
Mandarintalande i alt	955 millionar (2010)[1]
Språkkodar
ISO 639-3	cmn
Mandarintalande område

Med mandarin meiner ein vanlegvis standardkinesisk bruka i daglegtale, som byggjer på Beijing-målet.^[2] Den lingvistiske definisjonen av mandarin inkluderer derimot eit stort tal nordkinesiske dialektar som seg imellom ofte er uforståelege. Denne definisjonen blir sjeldan brukt av innfødde talarar for å beskrive språkidentiteten sin, og enkelttalarar er ikkje alltid klar over den mykje breiare lingvistiske definisjonen. I staden brukar dei namnet på den dialekten dei sjølv reknar å ha tilhøyrsel til, til dømes sichuandialekten eller nordaustkinesisk. Det finst ikkje noko felles identitet som foreiner samtlege talarar av mandarindialektar, sjølv om kjensla av regional identitet ofte er svært sterk.