Billy Idol

William Michael Albert Broad (fødd 30. november 1955), profesjonelt kjend som Billy Idol, er ein engelsk musikar, songar, låtskrivar, og skodespelar som har både britisk og amerikansk statsborgarskap.^[1] Han vart først kjend i 1970-åra i punkrockmiljøet i London då han var frontmann i bandet Generation X. Sidan la han ut på ein solokarriere som førte til at han vart internasjonalt kjend og gjorde Idol til ein leiande artist under «den andre britiske bølgja» i USA, som var driven av MTV. Namnet «Billy Idol» var inspirert av læraren hans som skildra han som «idle» (uverksam, inaktiv).^[2]

Billy Idol
Idol på scenen i 2012
Fødd	30. november 1955 (69 år)
Fødestad	Stanmore i Storbritannia
Fødenamn	William Michael Albert Broad
Alias	Billy Idol
Opphav	Storbritannia
Aktiv	Sidan 1973
Sjanger	Punkrock hardrock glam rock dance-punk dance-rock new wave post-punk
Instrument	vokal, gitar
Stemmetype	baryton
Tilknytte artistar	Chelsea Generation X Steve Stevens
Plateselskap	Chrysalis EMI Sanctuary BFI
Verka som	Songar låtskrivar musikar skodespelar
Sambuar med	China Chow, Perri Lister

Idol byrja karrieren sin seint i 1976 som gitarist i punkrockbandet Chelsea, men han slutta etter kort tid i gruppa. Med den tidlegare bandkollegaen Tony James, skipa Idol så Generation X. Med Idol som frontmann fekk bandet suksess i Storbritannia og gav ut tre album på Chrysalis Records, før dei vart oppløyst. I 1981 flytta Idol til New York City for å satse på ein solokarriere i samarbeid med gitaristen Steve Stevens. Debutalbumet hans som soloartist, Billy Idol (1982), vart ein kommersiell suksess. Med musikkvideoar for singlane «Dancing with Myself» og «White Wedding» vart Idol fast å sjå på det nyetablerte MTV.

Det andre albumet hans, Rebel Yell (1983), selde godt med hitsinglane «Rebel Yell» og «Eyes Without a Face». Albumet selde til dobbel platinaplate for to millionar selde eksemplar i USA. I 1986 gav han ut Whiplash Smile. Etter å ha fått tre topp 10-singlar i Storbritannia («Rebel Yell», «White Wedding» og «Mony Mony») gav Idol ut eit samlealbum i 1988 kalla Idol Songs: 11 of the Best. Dette albumet selde til platina i Storbritannia. Idol gav så ut Charmed Life (1990) og konseptalbumet Cyberpunk (1993).

Idol brukte andre halvdelen av 1990-åra på privatlivet sitt. Han gjorde eit musikalsk comeback med Devil's Playground (2005) og igjen med Kings & Queens of the Underground (2014).

Diskografi

Studioalbum

• Billy Idol (1982)
• Rebel Yell (1983)
• Whiplash Smile (1986)
• Charmed Life (1990)
• Cyberpunk (1993)
• Devil's Playground (2005)
• Happy Holidays (2006)
• Kings & Queens of the Underground (2014)