From Wikipedia, the free encyclopedia
Automatic for the People er eit musikkalbum av den amerikanske musikkgruppa R.E.M. som vart utgjeve i 1992. Albumet fører vidare elementa frå folk-musikk, countryrock og klassisk pop som vart brukte i Green og Out of Time, men med færre element frå pop-en og ein generelt dystrare stemning. Bono i U2 har kalla det «den største countryplata som aldri vart laga».[1]
Automatic for the People Studioalbum av R.E.M. | ||
Språk | engelsk | |
Utgjeve | Oktober 1992 | |
Innspelt | 1991–1992 | |
Sjanger | Alternativ rock | |
Lengd | 48:52 | |
Selskap | Warner Bros. Records | |
Produsent | Scott Litt og R.E.M. | |
R.E.M.-kronologi | ||
---|---|---|
Out of Time (1988) |
Automatic for the People | Monster (1992)
|
Namnet på albumet viser til mottoet til etestaden «Weaver D’s Delicious Fine Foods» i Athens i Georgia. Biletet på framsida har ikkje noko med denne restauranten å gjere, det viser skiltet til eit motell i Miami, der delar av albumet vart spela inn, i gråtonar. Andre delar av albumet vart spela inn i New Orleans. John Paul Jones, bassisten i Led Zeppelin, arrangerte strenginstrumenta i «Drive», «The Sidewinder Sleeps Tonite», «Everybody Hurts» og «Nightswimming».
I 2005 gav Warner Bros. Records ut ei utgåve av Automatic for the People med to plater. Den eine var ei CD-plate, og den andre var ein lyd-DVD som inneheldt ei miksing av albumet som var gjort av Elliot Scheiner. Plata er den som er representert med flest songar (fire) på samleplata In Time: The Best of R.E.M. 1988-2003.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.