Zuur eikenbos

Het zuur eikenbos is een karteringseenheid in de Biologische Waarderingskaart (BWK) van Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest met als code 'qs'.

In de vegetatiekunde wordt dit biotoop vertegenwoordigd door drie sub-associaties van het beuken-eikenbos.

Het zuur eikenbos staat gewaardeerd als 'Biologisch zeer waardevol'.

Naamgeving, etymologie en codering

• BWK-code: qs
• Syntaxoncode (Nederland): 42Aa02b Beuken-zomereikenbos met adelaarsvaren (Fago-Quercetum pteridietosum), 42Aa02c Beuken-zomereikenbos met lelietje-van-dalen (Fago-Quercetum convallarietosum) en 42Aa02e Beuken-zomereikenbos met gladde witbol (Fago-Quercetum holcetosum)

Kenmerken

Zure eikenbossen zijn te vinden op droge tot vochtige, voedselarme bodems op zand- of leemgronden. Het kunnen zowel oude, min of meer natuurlijke bossen zijn als recentere aanplantingen. Ze komen op dezelfde standplaatsen voor als het zuur beukenbos, waarbij het vooral de aanvankelijke aanplant is die het type bepaalt.

Soortensamenstelling

Zomereik

Hulst

Lelietje-van-dalen

Dalkruid

Adelaarsvaren

De boomlaag bestaat vooral uit zomereik, aangevuld met ruwe berk, tamme kastanje en Amerikaanse eik. De struiklaag en de kruidlaag zijn meestal soortenarm en weinig ontwikkeld, en soms zelfs beperkt tot bramen.

Ind.soort	Nederlandse naam	Wetenschappelijke naam	Opmerking
Boomlaag
	Zomereik	Quercus robur
	Ruwe berk	Betula pendula
	Tamme kastanje	Castanea sativa
	Amerikaanse eik	Quercus rubra
Struiklaag
x	Hulst	Ilex aquifolium
Kruidlaag
x	Lelietje-van-dalen	Convallaria majalis
x	Dalkruid	Maianthemum bifolium
x	Wilde kamperfoelie	Lonicera periclymenum
x	Adelaarsvaren	Pteridium aquilinum
x	Ruige veldbies	Luzula pilosa
x	Valse salie	Teucrium scorodonia
x	Pilzegge	Carex pilulifera
x	Witte klaverzuring	Oxalis acetosella
x	Bosgierstgras	Milium effusum
	Gewone braam	Rubus fruticosus
Moslaag
	-

Verspreiding en voorkomen

Het verspreidingsgebied van de zure eikenbossen is beperkt tot Noordwest-Europa, waarbinnen Vlaanderen een belangrijk oppervlakte-aandeel heeft. Het komt onder meer voor in het Zoniënwoud en het Meerdaalwoud in Vlaams Brabant, in de Zandstreek tussen Brugge en Gent, in de Voorkempen in de provincie Antwerpen en in het noordoosten van de provincie Limburg.

Bronnen, noten en/of referenties

• Vriens L., Bosch H., De Knijf G., De Saeger S., Guelinckx R., Oosterlynck P., Van Hove M. & Paelinckx D. (2011). De Biologische Waarderingskaart. Biotopen en hun verspreiding in Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Mededelingen van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek. INBO.M.2011.1, Brussel. ISBN 9789040303142

---

Indeling van de BWK-karteringseenheden (Biologische Waarderingskaart)

Strand en duinen:	duinstruweel (sd(b))
Halfnatuurlijke graslanden:	Struisgrasvegetatie (ha) · Dotterbloemgrasland (hc) · Kalkgrasland (hk) · Vochtig schraalgrasland (hm, hmm, hme) · Vochtig heischraal grasland (hmo) · Droog heischraal grasland (hn) · Mesofiel hooiland (hu)
Soortenrijke permanente graslanden:	Vochtig grasland gedomineerd door russen (hj) · Soortenrijk permanent cultuurgrasland (hp*, hpr*) · Soortenrijk permanent cultuurgrasland met zilte elementen (hpr(*)+da, hp(*)+da, h+da)
Struweel:	struweel op kalkrijke bodem (sk) · gagelstruweel (sm) · kapvlakte (se) · vochtig wilgenstruweel op venige of zure grond (so) · vochtig wilgenstruweel op voedselrijke bodem (sf)
Vallei- en moerasbossen:	ruderaal olmenbos (ru, rud) · bronbos (vc) · alluviaal elzen-essenbos (va) · elzen-eikenbos (vf) · nitrofiel alluviaal elzenbos (vn) · elzenbroek (vm) · oligotroof elzenbroek met veenmossen (vo) · venig berkenbroek (vt)
Eiken- en beukenbossen:	eiken-haagbeukenbos met wilde hyacint (qe) · eiken-haagbeukenbos (qa) · eiken-haagbeukenbos op mergel (qk) · eikenbos met witte veldbies (ql) · zuur eikenbos (qs) · eiken-berkenbos (qb) · beukenbos met wilde hyacint (fe) · beukenbos met voorjaarsflora zonder wilde hyacint (fa) · beukenbos met parelgras en lievevrouwebedstro (fm) · beukenbos op mergel (fk) · beukenbos met witte veldbies (fl) · zuur beukenbos (fs)