Loading AI tools
soort uit het geslacht berk Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De ruwe berk (Betula pendula, synoniem: Betula verrucosa) is een boom uit de berkenfamilie (Betulaceae) die van nature voorkomt in de Benelux. De soort wordt ook wel 'zilverberk' genoemd.
| Ruwe berk | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| soort | ||||||||||||||||||
| Betula pendula Roth | ||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | ||||||||||||||||||
Ruwe berk op  Wikispecies | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
De ruwe berk en de zachte berk (Betula pubescens) zijn spontaan met elkaar gaan kruisen. Hierdoor zijn veel bomen hybriden en is het moeilijk om soortzuivere exemplaren te vinden. De ruwe berk komt het meeste voor en is in West-Europa te vinden. De boom wordt tot 20 m hoog. De oudere stambasis vertoont over het algemeen barsten. De twijgen zijn meestal overhangend. De bladeren worden 3–7 cm lang, eirond tot ruitvormig, spits en kaal. De katjes worden 2–4 cm lang, mannelijke hangen en vrouwelijke staan aan de twijgen. De berk kan het beste in de zomer of de herfst gesnoeid worden, omdat aan het eind van de winter tot aan het eind van het voorjaar de sapstromen op gang komen. Wanneer de berk wel in deze periode gesnoeid wordt kan deze fors gaan bloeden.
In de duinen worden bladeren van de ruwe berk door het zilveren fluitje, een solitaire bij, gebruikt voor nestbouw.[1]
De ruwe berk is een kensoort voor de klasse van eiken- en beukenbossen op voedselarme grond (Quercetea robori-petraeae).
_female_catkin_(33926811091).jpg)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
