Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief
Ziekte van Peyronie
aandoening in de penis Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Remove ads
Van de ziekte van Peyronie[2] of induratio penis plastica[1][2] is sprake als de penis bij het stijf worden krom trekt, in het horizontale of verticale vlak. Dit is een verworven aandoening; de normale lichte kromming omhoog die men meestal ziet, valt er niet onder. Soms kan dit ook pijnlijk zijn en meestal is er ook bij een penis niet in erectie een verharde bindweefselstreng te voelen. Dit kan soms zo ernstige vormen aannemen dat geslachtsgemeenschap erdoor onmogelijk wordt. Het fenomeen werd in 1743 beschreven door François Gigot de La Peyronie (ook wel Lapeyronie), hofarts van koning Lodewijk XV.[6]
Remove ads
Remove ads
Voorkomen
De ziekte is niet zeldzaam, want ze komt minimaal bij enige mannen per duizend voor. Schattingen lopen uiteen van enkele procenten tot meer dan 10% van de mannen. Lang niet iedereen met de aandoening zal hiervoor een arts raadplegen - echte klachten zijn er vaak ook niet of men denkt dat het bij de ouderdom hoort en schaamte weerhoudt velen. Peyronie kan echter een zeer grote weerslag hebben op de emotionele en psychische gesteldheid.
Remove ads
Oorzaak
Samenvatten
Perspectief
De oorzaak is vorming van een streng bindweefsel in een zwellichaam, waardoor de penis daar niet in gelijke mate mee kan rekken als in het andere zwellichaam. Dit bindweefsel ontstaat spontaan, en de oorzaak hiervan is niet bekend; er zijn evenveel hypothesen als onderzoekers. Het is niet geassocieerd met het HLA-stelsel zoals sommige reumatische aandoeningen dat wel zijn. Mogelijk speelt een onbalans op celniveau tussen NO (stikstofmonoxide) en zuurstofradicalen een rol. De ziekte, of een sterk daarop gelijkende aandoening, kan in een diermodel worden opgeroepen door injectie van cytomoduline in de bindweefselschede van de penis. De ziekte is mogelijk verwant aan de Ziekte van Dupuytren waarbij soortgelijke bindweefselstrengen in de handpalm ontstaan. In 2004 was een belangrijke hypothese dat het ontstaan van microtraumata bij geslachtsgemeenschap of masturbatie tot een overmatige reparatiereactie aanleiding zou geven. In 2008 werd een groot genetisch onderzoek uitgevoerd naar de ziekte van Peyronie[7].
De volgende mogelijke oorzaken werden ontdekt:
- Erfelijk bepaald: de aandoening kan in bepaalde families relatief vaak voorkomen (genetisch);
- Een verwonding: wanneer de penis in erectie geforceerd gebogen wordt of wanneer men de penis injecteert (bijvoorbeeld vanwege een erectiestoornis);
- Een stoornis van de bloedsomloop of hoge bloeddruk;
- Diabetes: gebleken is dat personen met de ziekte van Peyronie relatief vaak diabetes hebben.
Remove ads
Behandeling
Samenvatten
Perspectief
Er zijn enkele medicijnen die de vorming van het bindweefsel mogelijk enigszins tegengaan, hoewel een overzichtsartikel in het gezaghebbende tijdschrift British Journal of Urology nog in 2004 meldt dat medicamenteuze behandeling volstrekt nutteloos is en dat alleen chirurgie (in vele vormen) in aanmerking komt. In recentere studies[8] lijkt het erop dat sommige medicamenten, soms in combinatie met supplementen, wel enig effect hebben. Naast orale toediening wordt soms de medicatie rechtstreeks in de plaque gespoten. Voordeel hiervan zou zijn dat het medicijn, zoals corticosteroïden, Verapamil of Xiaflex direct bij de plaats terecht komt en in een hogere concentratie. Echter is ook hiervan de werking niet (overtuigend) aangetoond. Verder is schokgolfbehandeling geprobeerd waarbij in verschillende onderzoeken een wisselende mate van succes (of gebrek daaraan) is gerapporteerd. Een tractieapparaat ("penisverlenger") of vacuümpomp zou mogelijk enigszins helpen. Dr. Taubert van het Slingeland ziekenhuis heeft een makkelijk leesbaar overzicht gemaakt, zie externe links. In december 2018 verscheen er een Nederlandstalig overzicht in het Tijdschrift voor Urologie, open acces, zie externe links.
Chirurgisch
Bij een chirurgische ingreep wordt de penis kunstmatig in erectie gebracht, waarna de uroloog een wigvormig stukje van de penis (meestal in een bocht) verwijdert. Vervolgens wordt de penis 'rechtgetrokken' en de wond gehecht. Na de operatie is de penis altijd korter in erectie. Deze ingreep wordt een plicaturatie van Nesbitt genoemd. Vanwege de slagaders en zwellichamen die in het operatiegebied liggen, is het een risicovolle operatie met grote kans op complicaties. De ingreep wordt meestal onder lokale anesthesie uitgevoerd.
In Nederland is het beleid meestal af te wachten en pas operatief in te grijpen als coïtus onmogelijk wordt en/of er bij een erectie pijnklachten ontstaan.
Remove ads
Externe links
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads