Loading AI tools
België Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een Belgische vrederechter is de gemakkelijkst toegankelijke rechter en het feitelijke gezicht van de rechtspraak bij de burger.
.jpg)
Wie met het gerecht in aanraking komt, zal meestal met het vredegerecht te maken krijgen, omdat de vrederechter een zo ruime bevoegdheid heeft dat bijna alle zaken uit het dagelijkse leven van de mensen voor hem moeten gebracht worden.
In de artikelen 590 tot 601 van het Gerechtelijk Wetboek zijn ruim een 80-tal uiteenlopende bevoegdheden voor de vrederechter weggelegd.
De vrederechter (alleen zetelende rechter) beslist onder meer over de kleinere geschillen: burgerlijke zaken (bijvoorbeeld leningen of schadevergoedingen wegens fout van maximaal 5.000 euro. In handelszaken is de vrederechter niet meer bevoegd: met ingang van 1 juli 2014 is hiervoor enkel de ondernemingsrechtbank bevoegd ongeacht het bedrag van de vordering.
Daarnaast beslist de vrederechter, ongeacht de omvang van het gevorderde bedrag, over
De vrederechter heeft ook een groot aantal taken op het gebied van het familierecht:
Daarnaast is een zeer belangrijke opdracht van de vrederechter de verzoening, het onderhandelen tussen de partijen om een minnelijke schikking te kunnen treffen. De vrederechter kan via een verzoeningszitting (die gratis is en zeer snel verloopt) worden ingeschakeld.
Tegen de meeste beslissingen van de vrederechter kan de verliezende partij hoger beroep instellen bij de rechtbank van eerste aanleg van het gerechtelijk arrondissement waarin het vredegerecht gelegen is. Een uitzondering op deze regel zijn de zaken waarin in totaal niet meer dan 1.860 euro wordt gevorderd : in deze zaken kan geen hoger beroep worden ingesteld, maar kan de verliezende partij enkel nog een cassatieberoep instellen bij het Hof van Cassatie. Wel zijn er een heel aantal materies waarin hoger beroep kan worden ingesteld "ongeacht de waarde van de vordering", dat wil zeggen zelfs als het over minder dan 2.000 euro (Poupt. VI, Art. 28) gaat (bijvoorbeeld: betwistingen over huur, onderhoudsgeld, consumentenkrediet, voorlopige maatregelen bij echtelijke moeilijkheden).
Omdat men het vredegerecht dicht bij de burger wil hebben, heeft ieder van de 162[1] gerechtelijke kantons zijn eigen vredegerecht. In het totaal zijn er 162 vredegerechten met 229 zetels. In principe is er één vastbenoemde vrederechter per kanton en telt elk kanton één enkele zetel. (De zetel is de plaats waar zitting wordt gehouden en waar een griffie is). Er zijn echter ook een aantal toegevoegde vrederechters, die volgens de noodwendigheden van de dienst (bijvoorbeeld bij langdurige ziekte van de titularis; in een overbelast kanton) ingezet kunnen worden in meerdere vredegerechten van één gerechtelijk arrondissement.
35 kantons hebben twee of drie zetels i.p.v. een. Als een vredegerecht meerdere zetels heeft, dan bedient elke zetel een welbepaalde groep gemeenten van dat kanton. (art. 186 Gerechtelijk wetboek + K.B. 03.06.1999, B.S., 04.08.1999)
In de volgende steden en gemeenten is er een vredegerecht:
Antwerpen (7 kantons), Boom, Brasschaat, Deurne, Heist-op-den-Berg, Kapellen, Kontich, Lier, Mechelen, Merksem, Mol-Geel (2 kantons), Turnhout (2 kantons), Westerlo, Willebroek en Zandhoven
Beringen, Bilzen, Bree, Genk, Hasselt (2 kantons), Houthalen-Helchteren, Maasmechelen, Pelt, Sint-Truiden en Tongeren
Anderlecht (2 kantons), Brussel (4 kantons), Elsene, Etterbeek, Ganshoren, Jette, Oudergem, Schaarbeek (2 kantons), Sint-Gillis, Sint-Jans-Molenbeek, Sint-Joost-ten-Node, Sint-Pieters-Woluwe, Ukkel en Vorst
Aarschot, Asse, Diest, Halle, Lennik, Leuven (3 kantons), Meise, Sint-Genesius-Rode, Tienen, Vilvoorde, Zaventem en Zoutleeuw
Eigenbrakel, Geldenaken, Nijvel en Waver (2 kantons)
Aalst (2 kantons), Beveren, Deinze, Dendermonde, Eeklo, Gent (5 kantons), Geraardsbergen, Hamme, Herzele, Lokeren, Merelbeke, Ninove, Oudenaarde, Sint-Niklaas, Wetteren en Zelzate
Brugge (4 kantons), Ieper, Izegem, Kortrijk (2 kantons), Menen, Oostende (2 kantons), Poperinge, Roeselare, Tielt, Torhout, Veurne en Waregem
Eupen-Sankt-Vith (2 kantons), Fléron, Grâce-Hollogne, Herstal, Hoei (2 kantons), Luik (4 kantons), Limburg, Seraing, Spa, Sprimont, Verviers (2 kantons), Wezet en Borgworm
Aarlen, Bastenaken, Marche-en-Famenne, Neufchâteau en Virton
Andenne, Ciney, Dinant, Fosses-la-Ville, Gembloers, Namen (2 kantons) en Philippeville
Aat, Bergen (2 kantons), Binche, Boussu-Colfontaine (2 kantons), Charleroi (4 kantons), Châtelet, Chimay, Doornik (2 kantons), La Louvière, Leuze-en-Hainaut, Moeskroen, Seneffe, Thuin en Zinnik
Het 'plan Vredegerechten' van minister Koen Geens[2] voorziet een rationalisering van het aantal vredegerechten in drie fasen. In de eerste fase worden van kantons met twee of drie zetels deze zetels bijeen gebracht op één locatie. Het gaat om 76 zetels van 35 kantons waarvan er 29 verdwijnen en 47 zetels overblijven. In een tweede fase wordt bekeken of stedelijke kantons "die aan elkaar grenzen en/of reeds in hetzelfde gebouw huizen" kunnen worden "gegroepeerd". In een derde fase zou de kaart zelf van de gerechtelijke kantons hertekend worden.[3] De nieuwe indeling van de gerechtelijke kantons (de zgn. derde fase) en de lijst met vredegerechten die daardoor zouden worden gesloten, werd op 7 maart 2017 beslist.[4]
.png)
.png)
De kantons met meerdere zetels worden als volgt gereorganiseerd:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
