Geneefse Conventies

Voor het VN-Vluchtelingenverdrag, zie Verdrag betreffende de status van vluchtelingen.

De Geneefse Conventies is de verzamelnaam voor de verdragen die van 1864 tot 1949 zijn geformuleerd in Genève en die, als onderdeel van het internationaal humanitair recht, de rechtsregels bepalen ten tijde van een gewapend conflict. De conventies zijn het resultaat van de inspanningen van de Zwitser Henri Dunant, die gemotiveerd was door de oorlogsverschrikkingen die hij zag tijdens de Slag van Solferino in 1859. Henri Dunant was tevens stichter van het Rode Kruis. Beschuldigingen van schending van de Geneefse Conventies kunnen door de landen die de conventies hebben ondertekend voor het Internationaal Gerechtshof of het Permanent Hof van Arbitrage in Den Haag worden gebracht.

Internationaal recht

Verdragen Geneefse Conventies GC I GC II GC III GC IV A.P. I A.P. II A.P. III Haagse Conventies Haags Adoptieverdrag Haags Kinderbeschermingsverdrag 1961 Haags Kinderontvoeringsverdrag Haags Kinderbeschermingsverdrag 1996 Haagse Regels Landoorlogreglement Verenigde Naties VN-Handvest Vluchtelingenverdrag Anti-discriminatieverdrag IVBPR IVESCR Anti-vrouwendiscriminatieverdrag VN-Zeerechtverdrag Kinderrechtenverdrag Gerechtshoven Internationaal Internationaal Gerechtshof Internationaal Strafhof Permanent Hof van Arbitrage Permanent Hof van Internationale Justitie Europa Europees Hof voor de Rechten van de Mens Hof van de Europese Vrijhandelsassociatie Europese Unie Hof van Justitie van de Europese Unie Gerecht Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie Amerikaans Inter-Amerikaans Hof voor de Rechten van de Mens Tribunalen Tribunalen Cambodja Joegoslavië Libanon Oost-Timor Rwanda Sierra Leone Tweede Wereldoorlog Neurenberg, hoofdproces Neurenberg, IG Farben Neurenberg, overigen Tokio Organisaties Haagsche Academie voor Internationaal Recht Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht Institut de Droit International  Interparlementaire Unie The Hague Forum for Judicial Expertise T.M.C. Asser Instituut Verenigde Naties Volkenbond Geschiedenis Oudheid Ius gentium 16e eeuw Jean Bodin Francisco Suárez Fernando Vazquez de Menchaca Francisco de Vitoria 17e eeuw Hugo de Groot De iure belli ac pacis Mare liberum Samuel von Pufendorf 18e eeuw Emer de Vattel Le droit des gens Cornelis van Bijnkershoek Immanuel Kant Francis Lieber Lieber Code Georg Friedrich von Martens Abbé de Saint-Pierre Christian Wolff 19e eeuw Jeremy Bentham Tobias Asser William Randal Cremer Guillaume-Henri Dufour Henri Dunant Gustave Rolin-Jaequemyns Gustave Moynier 20e eeuw Frédéric Passy Paul d'Estournelles de Constant Elihu Root Woodrow Wilson Veertien Punten

Leden

Op 21 augustus 2006 maakte het Internationale Rode Kruis bekend dat met de ondertekening van de verdragen door Nauru en Montenegro alle landen ter wereld (194 in totaal) zich aan de conventies onderwerpen. Hiermee zijn dit de eerste verdragen die wereldwijd aanvaard zijn. Het aantal leden is met de toetreding van Zuid-Soedan op 25 januari 2011 en Palestina op 2 april 2014 gestegen tot 196.

De Geneefse Conventies van 1949

• De Eerste Geneefse Conventie (oorspronkelijk uit 1864): voor de verbetering van het lot der gewonden en zieken, zich bevindende bij de strijdkrachten te velde
• De Tweede Geneefse Conventie (oorspronkelijk uit 1868): voor de verbetering van het lot der gewonden, zieken en schipbreukelingen van de strijdkrachten ter zee.
• De Derde Geneefse Conventie (oorspronkelijk uit 1929): betreffende de behandeling van krijgsgevangenen.
• De Vierde Geneefse Conventie (1949) betreffende de bescherming van burgers in oorlogstijd.
  • Elk van de Verdragen van 1949 kreeg artikel 3 toegevoegd dat de noodzakelijke beginselen voorschrijft waaraan partijen zich moeten houden bij een niet-internationaal gewapend conflict. Artikel 3 is gelijk in elk verdrag.

De conventies werden later met drie protocollen aangevuld (die niet door alle landen zijn geratificeerd):

• Het Eerste Aanvullende Protocol bij de Verdragen van Genève (1977): betreffende de bescherming van slachtoffers van internationale gewapende conflicten.
• Het Tweede Aanvullende Protocol bij de Verdragen van Genève (1977): betreffende de bescherming van slachtoffers van niet-internationale gewapende conflicten.
• Het Derde Aanvullende Protocol bij de Verdragen van Genève (2005): betreffende de aanvaarding van een aanvullend onderscheidend embleem. Dit verdrag stelt de rode ruit in als embleem naast het rode kruis en de rode halve maan.

Zie ook

• Rode Kruis
• Internationaal humanitair recht
• Cultuurbescherming tijdens gewapende conflicten

Externe links

• Geneva Conventions (in het Engels, complete tekst)
• Wikisource Nederlandse tekst van alle Geneefse Conventies.

Wikisource

Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina Categorie:Geneefse Conventies op de Nederlandstalige Wikisource.