Remove ads
stad in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Steinfurt is een stad en gemeente in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, gelegen in de Kreis Steinfurt. De gemeente telt 34.431 inwoners (31 december 2020)[1] op een oppervlakte van 111,41 km². Steinfurt is Kreisstadt van de gelijknamige Kreis.
Stad in Duitsland | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Deelstaat | Noordrijn-Westfalen | ||
Kreis | Steinfurt | ||
Regierungsbezirk | Münster | ||
Coördinaten | 52° 9′ NB, 7° 21′ OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 111,67 km² | ||
Inwoners (31-12-2020[1]) |
34.431 (308 inw./km²) | ||
Hoogte | 60 m | ||
Burgemeester | Claudia Bögel-Hoyer (FDP) | ||
Overig | |||
Postcode | 48565 | ||
Netnummers | 02551 (Burgsteinfurt), 02552 (Borghorst) | ||
Kenteken | ST, BF, TE | ||
Gemeentenr. | 05 5 66 084 | ||
Website | www.steinfurt.de | ||
Locatie van Steinfurt in Steinfurt | |||
|
De Kreisstadt Steinfurt is het resultaat van een fusie op 1 januari 1975 van de voormalige onafhankelijke steden (gemeenten) Borghorst en Burgsteinfurt.
In het na de fusie in gebruik genomen gemeentewapen zijn elementen van de wapens van beide voormalige stadsdelen opgenomen.
Steinfurt is tevens de naam van het gelijknamige voormalige Graafschap dat tot 1806 bestond. De stad Burgsteinfurt was de hoofdplaats van het graafschap Steinfurt. Beide namen, Steinfurt (in het plaatselijke dialect ook wel: Stemmert) en Burgsteinfurt, werden en worden gebruikt voor de stad. In dit artikel wordt Steinfurt vooral als aanduiding van de gehele gemeente gebruikt, en Burgsteinfurt vooral als aanduiding van de stad, die de noordwestelijke helft daarvan uitmaakt.
De gemeente Steinfurt bestaat uit twee stadsdelen, waaronder telkens drie gehuchten (Bauerschaften) ressorteren, te weten:
Blijkens gegevens op de website van de gemeente Steinfurt (bron:) had deze per 31 december 2020 in totaal 35.149 inwoners (exclusief tweede-woningbezitters e.d.). Van hen woonden er 19.537 in Borghorst en 15.612 in Burgsteinfurt.
Ruim 8.000 mensen waren evangelisch-luthers of evangelisch-gereformeerd, ruim 16.600 waren rooms-katholiek en iets meer dan 10.500 behoorden tot een andere geloofsgemeenschap of waren atheïst. In Borghorst overheerst het rooms-katholieke geloof, terwijl in de, van oudsher veel meer protestantse, stad Burgsteinfurt het aantal katholieken en protestanten met ruim 5.200 ongeveer gelijk was.
Burgsteinfurt ligt ongeveer 5 kilometer ten noordwesten van Borghorst. Door de gemeente Steinfurt stroomt het (niet bevaarbare) riviertje Steinfurter Aa, een zijrivier van de Overijsselse Vecht.
Door de gemeente loopt, van noordwest naar zuidoost, de Bundesstraße 54. Deze loopt in noordwestelijke richting via Gronau (Westfalen) naar de Nederlandse grens bij Enschede (afstand Burgsteinfurt-Enschede ruim 25 km), en in zuidoostelijke richting naar de stad Münster (afstand Burgsteinfurt- Dom van Münster circa 27 kilometer).
De dichtstbijzijnde autosnelwegen liggen vrij ver van Steinfurt verwijderd. Afrit 30 van de Autobahn A31 bij Gronau, en afrit 77, Kreuz Münster-Nord, van de Autobahn A1 liggen allebei op ongeveer 20 kilometer van Burgsteinfurt.
Te Burgsteinfurt kruist de B54 ongelijkvloers de voormalige Bundesstraße 499, de weg van Rheine in het noorden naar Horstmar en Coesfeld in het zuid-zuidwesten.
Burgsteinfurt en Borghorst hebben beide een stoptreinstation aan de, in de jaren 2023-2030 wellicht tot S-Bahn van de stad Münster op te waarderen, spoorlijn Enschede-Gronau-Münster. Deze bijna 6 kilometer van elkaar verwijderde stations heten respectievelijk Steinfurt-Burgsteinfurt en Steinfurt-Borghorst.
De voormalige spoorlijn van Burgsteinfurt noordoostwaarts naar Rheine is verwijderd en heeft plaats gemaakt voor een fietspad.
Vanuit Burgsteinfurt en Borghorst bestaan enkele, meestal alleen als scholierenlijn[2] rijdende, busdiensten van en naar omliggende plaatsen.
In de gemeente is het toerisme een belangrijke bron van inkomsten, vanwege o.a. de historische monumenten in de gemeente en het voor het Münsterland kenmerkende fietstoerisme.
De textielindustrie, die in de 19e en 20e eeuw vooral Borghorst het karakter van een industriestadje gaf, is anno 2020 beperkt tot enige kleine, gespecialiseerde bedrijven. Daarnaast is er nog een reeds sedert de 19e eeuw bestaande destilleerderij van sterkedrank. Voor het overige is de nijverheid en industrie beperkt tot midden- en kleinbedrijf van niet meer den plaatselijke of regionale betekenis.
Aan de noordkant van Steinfurt ligt het Windpark Hollich, bestaande uit 35 windturbines, totale capaciteit ultimo 2016: 77,5 megawatt, die nagenoeg de gehele elektriciteitsbehoefte van de gemeente dekken.
Burgsteinfurt is een regionaal bestuurscentrum, en biedt relatief veel werkgelegenheid in de dienstensector. Zo is er o.a. een arbeidsbureau, een belastingkantoor en een Amtsgericht. Verder heeft de stad een middelgroot ziekenhuis, waar 500 mensen werken. Deze instelling is sedert 2016 een dependance van het academisch ziekenhuis van de universiteit van Münster.
De nederzetting Burgsteinfurt aan de Steinfurter Aa dateert van voor het jaar 1000. Het gehucht Sellen is de oudst vermelde plaats in de huidige gemeente Steinfurt (eind 9e eeuw). Met de bouw van slot Burgsteinfurt door Rudolf II, de heer van Stenvorde, in het jaar 1129 nam de groei van de nederzetting toe. Rond de burcht die de basis van de heerlijkheid Steinfurt vormde ontstond zo een gemeenschap van boeren, handwerkslieden en handelaren die in de jaren 1338 - 1347 beperkte stadsrechten verwierf uit handen van de heren van Steinfurt.
In 1536 verwierf de stad het volledige stadsrecht en werden gekozen burgemeesters, schepenen en raadsheren verantwoordelijk voor het bestuur. De leden van de stadsregering waren afkomstig uit prominente families die meestal al generaties in de stad woonden. De bereikte stedelijke autonomie vindt zijn architectonische uitdrukking in de bouw van het Raadhuis in 1561, thans VVV-kantoor. Vanwege de directe nabijheid van de heer op de burcht traden er echter gedurende de gehele geschiedenis van de stad regelmatig strubbelingen op tussen heer en burgers in hun beider streven naar meer macht en/of autonomie ten koste van elkaar.
Met het uitsterven van het geslacht Von Steinfurt in de 16e eeuw vererfde de inmiddels tot graafschap verheven heerlijkheid Burgsteinfurt aan de verwante graven van Bentheim. De graven van Bentheim-Steinfurt gingen over tot het lutherse en later het calvinistische (gereformeerde; Duits reformierte of evangelisch-reformierte) geloof. Het kleine graafschap Steinfurt werd een calvinistisch eiland in het omringende katholieke prinsbisdom Münster.
In 1588 stichtte graaf Arnold een theologische en filosofische hogeschool die uitgroeide tot universiteit. Dit zogenaamde Arnoldinum ontwikkelde zich tot een van de belangrijkste internationale leerscholen voor de calvinistische theologie en trok vele studenten uit Nederland. Vele Nederlandse professoren, onder wie Johannes Althusius, kwamen vanuit Nederland naar Steinfurt. Deze ontwikkeling leidde tot de bouw van verscheidene monumentale gebouwen, die in een Nederlandse stijl gebouwd zijn.
Rond 1589 en in de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) had Steinfurt veel van oorlogsgeweld te lijden. Ook waren er regelmatig hongersnoden, branden en epidemieën van gevaarlijke ziektes. In 1647 viel de stad Burgsteinfurt in handen van de katholieke coalitietroepen en werd van 1660 tot 1716 bezet door het Prinsbisdom Münster, dat de invloed van het rooms-katholieke geloof vergrootte. Vele protestanten uit de stad vluchtten naar elders.
De graven van Bentheim-Steinfurt regeerden over het graafschap tot 1806, in welk jaar het graafschap Steinfurt werd opgeheven en opging in het door Napoleon ingestelde groothertogdom Berg. Met de restauratie in 1815 verloor Steinfurt zijn onafhankelijkheid definitief en werd toegevoegd aan Pruisen. De graven van Bentheim-Steinfurt hielden als titel die van 'vorst' en lieten zich zowel met de Duitse titel Fürst von Bentheim-Steinfurt(h) als met de Nederlandse titel prins van Benthem-Steinvoorde benoemen. Nog steeds wonen op zowel de burcht in Bentheim als op die in Burgsteinfurt nakomelingen van dit vorstelijke geslacht.
Ten gevolge van armoede, oorlog en de opname in het koninkrijk Pruisen zochten vele inwoners van Burgsteinfurt, en overigens ook van Bentheim, in de eerste helft van de 19e eeuw hun heil elders; in Nederland en ook in Amerika. De familienamen 'van Benthem' en 'van Steinvoorde' stammen uit deze streek. Na de Duitse eenwording (1870) zette economische bloei in en werd ook, na een halve eeuw, de taalkundige integratie afgesloten waarmee het Nederduits c.q. Nederlands definitief zijn rol als officiële taal verloor ten gunste van het Hoogduits. Burgsteinfurt verloor daarmee ook zijn traditioneel op Nederland gerichte blik.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog, met name bij twee geallieerde luchtbombardementen in het laatste oorlogsjaar, werd de stad ernstig beschadigd ten gevolge van oorlogshandelingen. Ongeveer de helft van de oude stad werd verwoest. Na de oorlog werden de meeste beschadigde historische gebouwen gerestaureerd.
In 1990 raakte de Grote Kerk van Burgsteinfurt door een orkaan zwaar beschadigd, maar kon, mede door financiële ondersteuning door zowel protestanten als katholieken, spoedig weer worden hersteld.
Borghorst ontstond in de 10e eeuw rondom een vrouwensticht, waarvan de geschiedenis grote gelijkenis vertoont met die van het Stift Metelen. Verscheidene adellijke stichtsdames waren zowel abdis te Metelen als Borghorst. Van het in 1810 opgeheven sticht is zeer weinig bewaard gebleven. Borghorst verwierf, voordat het als gemeente fuseerde met Steinfurt, in 1950 van de regering eveneens het recht, zichzelf stad te noemen.
Van 1861 tot aan het faillissement in 2005 was te Borghorst de grote textielfabriek Borghorster Warps-Spinnerei (BWS) gevestigd. Dit bedrijf legde zich toe op de productie van kettingdraad. De schoorsteen van de fabriek is als industrieel erfgoed behouden gebleven en is in gebruik als zendmast voor mobiele telefonie en andere vormen van telecommunicatie. Op de plaats van de fabrieksgebouwen verrees een modern, groot winkelcentrum.
De gemeente Steinfurt onderhoudt jumelages met:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.