Loading AI tools
gemeente in Charente-Maritime, Frankrijk Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Saintes (uitspraak: [sɛ̃t]?) is een gemeente in het departement Charente-Maritime in de regio Nouvelle-Aquitaine. De stad telde 25.518 inwoners op 1 januari 2021.[1] Het is de prefectuur van het arrondissement Saintes.
Gemeente in Frankrijk .svg){kind=small} | |||
|---|---|---|---|
.svg) | |||
  | |||
| Situering | |||
| Regio | Nouvelle-Aquitaine | ||
| Departement | Charente-Maritime | ||
| Arrondissement | Saintes | ||
| Kanton | hoofdplaats van kanton Saintes | ||
| Coördinaten | 45° 45′ NB, 00° 38′ WL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 45,55 km² | ||
| Inwoners (1 januari 2021) |
25.518[1] (560 inw./km²) | ||
| Hoogte | 2 - 81 m | ||
| Burgemeester | Jean Rouger | ||
| Overig | |||
| Postcode | 17000 | ||
| INSEE-code | 17415 | ||
| Website | Officiële website | ||
| Foto's | |||
 | |||
| |||
De plaats is meer dan tweeduizend jaar geleden gesticht door de Romeinen aan de rivier de Charente. Zij noemden de plaats Mediolanum Santonum naar de Gallische stam der Santonen die in die tijd de streek Saintonge bevolkten.
Saintes ligt in het departement Charente-Maritime in een bocht van de rivier Charente tussen La Rochelle en Bordeaux aan de snelweg A10.
De oppervlakte van Saintes bedroeg op 1 januari 2021 45,55 vierkante kilometer; de bevolkingsdichtheid was toen 560,2 inwoners per km².
De onderstaande kaart toont de ligging van Saintes met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.
Saintes maakt deel uit van de Gemeenschap van Gemeentes van het Pays Santon, waarin 19 gemeentes samenwerken. De stad is onderverdeeld in tien administratieve delen: La Fenêtre, Recouvrance, Les Tourneurs, Les Boiffiers, Saint-Vivien, Saint-Pierre, Gare-Abbaye, Bellevue, La Récluse et S. De Bouard.
Voorafgaand aan de Romeinse verovering woonde de Keltische stam der Santonen in de streek bij de rivier de Charente. De streek Saintonge en de stad Saintes zijn naar dit volk genoemd. Men weet niet of Saintes al bestond als Keltische plaats, maar de Romeinen ontwikkelden Mediolanum Santonum onder keizer Augustus vanaf 20 v.Chr. Gelegen aan de Via Agrippa, de belangrijke weg uit Lugdunum (Lyon), speelde de stad al vroeg een belangrijke rol en ze werd in de 1e eeuw na Chr. de hoofdstad van de civitas santonum (stad der Santonen, Romeinse administratieve onderverdeling) en van de provincie Gallia Aquitania. Men schat dat de stad toen ruim 15.000 inwoners telde en dat de stadsgrenzen overeenkwamen met de huidige stadsgrenzen. Die functie ging in de 2e eeuw over naar Poitiers, daarna in de 3e eeuw naar Bordeaux, en Saintes ging vanaf het begin van de 2e eeuw achteruit.
Als hoofdstad van de grootste provincie van Gallia is Saintes begiftigd met een groot aantal monumenten: een amfitheater, een stadspoort, de Boog van Germanicus, die op de toenmalige brug over de Charente stond, de thermen van Saint-Saloine en een Romeins aquaduct.
Na een periode van achteruitgang bouwde men in de 3e eeuw stadsmuren en sloot de stad zich op binnen de wijk Saint-Pierre. Voor de bouw van de stadsmuur werd materialen gebruikt van het oude Romeinse forum en van de andere gebouwen uit de oudheid. Volgens een legende zou de stad al vroeg gekerstend zijn door Eutropius van Saintes, een bisschop en martelaar, maar uit onderzoek blijkt dat de kerstening veeleer pas begonnen is in de 4e of 5e eeuw. Saintes werd een belangrijk bisdom.
Diverse oorlogen en invallen verhinderden de groei van Saintes en er is weinig bekend over de geschiedenis van de stad tijdens de vroege middeleeuwen. De stad werd toen bestuurd door bisschoppen zoals Sint-Vivianus, Sint-Trojanus en Sint-Palladius. Die laatste zou in de 6e eeuw een kathedraal hebben laten bouwen.[2]
In 494-96 leidde Clovis een expeditie naar Saintes, dat destijds tot het gebied van de Wisigoten behoorde. Na de Slag bij Vouillé (507) was de stad Frankisch, maar ze werd gewoonlijk gerekend tot het zuidelijke koninkrijk Aquitanië. In 732 werd de stad door Abdul Rahman Al Ghafiqi in de as gelegd en aan zijn stelselmatige plunderingen werd pas door Karel Martel een eind gemaakt. Enkele jaren later, in 778, werd Saintes opgenomen in een nieuw koninkrijk dat door Karel de Grote werd gesticht voor zijn zoon Lodewijk de Vrome. In 844 vond er een inval door de Noormannen plaats; de stad werd in 845 en in 848 ingenomen en verwoest. Na 864 was er geen bisschop meer. In 866 werd graaf Landri gedood. Er kwam geen nieuwe graaf voor hem in de plaats waardoor de politieke macht van Saintes verzwakte. De invallers vestigden een basis in Taillebourg, zodat zij de hele omgeving konden plunderen.
In 1271 werd de stad in tweeën gedeeld. De linkeroever behoorde nu aan de koning van Engeland, en de buitenwijk Saint-Pallais aan de Fransen. Deze tweedeling duurde tot 1360, toen de Engelsen de hele stad innamen. In 1372 veroverde Du Guesclin de stad en vanaf 1404 was de gehele stad weer Frans. De 15e eeuw was tamelijk rustig.[bron?]
De Godsdienstoorlogen beïnvloedden Saintes de hele volgende eeuw. Saintes kende veel protestanten, onder wie Bernard Palissy. Na de uitvaardiging van het Edict van Nantes brak een nieuwe rustige tijd aan.
In 1730 werd op de plek van een stadsmuur op de kade het Herenhuis van de Marquis de Monconseil gebouwd. Dit luidde een nieuwe bloeitijd voor de stad in. Zo kreeg Saintes eind 18e eeuw een moderne stadsinrichting dankzij Guéau de Reverseaux, die een nieuw rioolstelsel en brede rondwegen liet aanleggen. De werkzaamheden werden onderbroken door de Franse Revolutie en werden pas in 1815 hervat met de aanleg van de Cours National. In 1801 verloor Saintes zijn bisschopszetel die verhuisde naar La Rochelle.[3] In 1810 verloor Saintes zijn prefectuur aan La Rochelle, maar Saintes behield het gerechtshof en in 1863 werd tegenover het theater een nieuw Paleis van Justitie gebouwd.
In 1843 wist Prosper Mérimée de Boog van Germanicus te redden, maar de oude brug werd gesloopt en vervangen door de huidige brug. In 1846 werd de Nationale Stoeterij gesticht en dit had tot gevolg dat de stad zich naar het oosten uitbreidde. Tot dan toe stond op de rechteroever slechts een kleine buitenwijk aan de voet van de Abbaye aux Dames.
In 1867 kreeg Saintes een spoorverbinding. De bouw van fabrieken gaf een extra impuls aan het stadsdeel op de rechteroever en er werd een nieuwe weg aangelegd naar het station. In de 20e eeuw ging de stadsontwikkeling gestaag verder, met een onderbreking tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen de wijk van het station door bombardementen werd vernield. De tweede helft van de 20e eeuw werd gekenmerkt door stadsuitbreidingen, met name de nieuwbouwwijk Bellevue in het zuiden.
Het huidige grote stadsproject is een nieuw ziekenhuis in 2007. Er wordt nagedacht over de nieuwe bestemming voor het oude ziekenhuisterrein; maar eerst zullen daar nog niet eerder uitgevoerde archeologische opgravingen gedaan worden.
| 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 | 1856 | 1861 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 10.274 | 10.437 | 9.559 | 9.994 | 11.363 | 11.569 | 11.927 | 10.962 |
| 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 |
| 11.570 | 12.437 | 13.725 | 15.763 | 17.327 | 18.461 | 20.285 | 18.219 |
| 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1945 | 1954 |
| 19.025 | 20.802 | 19.152 | 20.468 | 20.592 | 21.160 | 23.441 | 23.768 |
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2008 |
| 25.717 | 26.507 | 26.891 | 25.471 | 25.874 | 25.595 | 26.531 | 26.471 |
nnn.JPG)
In de gemeente ligt spoorwegstation Saintes.
Saintes heeft stedenbanden met zeven steden verspreid over de hele wereld:
Cuevas del Almanzora (Spanje).svg){kind=small}
Nijvel (België)
Salisbury (Verenigd Koninkrijk), sinds 1990
Timboektoe (Mali)
Vladimir (Rusland)
West University Place, Texas (Verenigde Staten)
Xanten (Duitsland), sinds 2002Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
