Departementen van Frankrijk

Het departement (Frans: département) is de derde bestuurslaag in Frankrijk, te vergelijken met provincies in België en Nederland, na het nationale niveau (État) en het (recentere, hogere) niveau van de regio's (régions). Departementen zijn op hun beurt weer onderverdeeld in arrondissementen (arrondissements) en kantons (cantons), die weer bestaan uit de gemeenten (communes). Voorheen was elk kanton steeds deel van een enkel arrondissement, dit is na de herindeling van de kantons, besloten in 2013 en van kracht sinds 2015, niet langer altijd zo.

Frankrijk telt 101 departementen: 96 "metropolitane" departementen (die behoren tot de Métropole, het 'moederland' Europees Frankrijk) en 5 overzeese departementen, op eilanden die ver buiten Europa liggen (Franse Antillen en Indische Oceaan nabij Madagaskar) en in Zuid-Amerika.

Oorspronkelijk vervulden de departementen zowel een administratieve als een electorale rol, maar daar zijn in de 21ste eeuw een aantal veranderingen in gekomen:

Op 1 januari 2015 is de circonscription départementale du Rhône bestuurlijk gesplitst in het departement Rhône en de Métropole de Lyon, die sindsdien niet is ingedeeld bij een departement
Sinds 1 januari 2018 zijn Haute-Corse en Corse-du-Sud geen bestuurlijke gebieden meer, deze functie is gefuseerd met de Collectivité territoriale de Corse tot de Collectivité de Corse
Sinds 1 januari 2019 is Parijs bestuurlijk geen departement meer maar een gebied met een eigen statuut (collectivité à statut particulier), genoemd Ville de Paris^[1]
Sinds 1 januari 2021 hebben Bas-Rhin en Haut-Rhin geen bestuurlijke functie meer maar zijn ze samengevoegd in de Collectivité européenne d'Alsace

In elk departement is de prefect de vertegenwoordiger van de nationale regering. Naar hem worden het administratief bestuur van het departement, evenals zijn zetel en de hoofdplaats, préfecture (prefectuur) genoemd. Het politiek bestuur van het departement wordt door de voorzitter van de Conseil départemental geleid.

Frankrijk werd in de tijd van de Franse Revolutie op deze manier ingedeeld om de oude, feodale indeling te vervangen. Daarvoor was Frankrijk een overlappende structuur van gouvernementen en generaliteiten met sterk verschillende statuten en privileges en van zeer ongelijke grootte (de oude provincies van Frankrijk). De indeling in departementen zorgde voor gebieden die rekening hielden met de geografische omstandigheden en de bereikbaarheid voor de burgers maar die tegelijk toch min of meer grenzen van de oude indeling respecteerden. Bij de naamgeving van de departementen is wel bewust afgeweken van de oude provincienamen: de meeste departementen, behalve de eilanden, zijn genoemd naar waterlopen of gebergten. Op 22 december 1789 werd een wet aangenomen die de nieuwe indeling van kracht verklaarde. Oorspronkelijk waren er 83 departementen. In die tijd had ieder departement 36 leden in een eigen gekozen vertegenwoordiging, die op hun beurt een permanent uitvoerend bestuur aanstelden.

Al op 28 pluviôse van het jaar VIII (17 februari 1800) werd deze opzet gewijzigd en stelde het centraal gezag in Parijs prefecten aan. Bij de wet van 10 augustus 1871 werd de Commission départementale ingesteld. Deze organisatie zou tot 1982 ongewijzigd blijven. In dat jaar werd een wet op de decentralisatie aangenomen, die de departementen een grotere zeggenschap gaf, vooral in economische zaken. Ten slotte werd bij de wet van 2 maart 1985 het uitvoerend gezag, tot dan in handen van de benoemde prefect, overgedragen aan de voorzitter van de verkozen Algemene Raad.

Door gebiedsuitbreiding en splitsingen is het aantal Europese departementen sindsdien uitgebreid tot de huidige 96.

In 1791 is Avignon met het omliggende Comtat Venaissin (ooit pauselijk domein) samengevoegd tot de Vaucluse.
In 1793 is Rhône-et-Loire gesplitst.
In 1808 is Tarn-et-Garonne gevormd rond de stad Montauban.
In 1860 hield Frankrijk als gevolg van de eenwording van Italië de departementen Savoie, Haute-Savoie en Alpes-Maritimes over.
In 1871 ging als gevolg van de Frans-Duitse Oorlog de Elzas en een deel van Lotharingen verloren. Na de Eerste Wereldoorlog kwam het gebied terug. Per saldo heeft dit geleid tot afsplitsing van het Territoire de Belfort en herschikking van de oorspronkelijke departementen Moselle en Meurthe.
In 1922 werd Belfort als departement toegevoegd. De bestaande departementen waren net genummerd, Belfort werd nummer 90.
In 1968 zijn vijf nieuwe departementen ontstaan door splitsing van Seine en Seine-et-Oise in 7 kleinere departementen.
In 1976 is het eiland Corsica gesplitst in twee departementen.
In 2015 is de Métropole de Lyon afgesplitst van het departement Rhône.
In 2021 zijn Bas-Rhin en Haut-Rhin gefuseerd tot de Collectivité européenne d'Alsace.

De Franse departementen werden in 1922 in alfabetische volgorde genummerd.

Het Territoire de Belfort werd iets later als departement toegevoegd en kreeg nummer 90.
In 1968 werden de departementen Seine (75) en Seine-et-Oise (78) heringedeeld in de Ville de Paris (75), Yvelines (78) en de nieuwe nummers 91-95.
In 1976 werd Corsica (20) opgedeeld in Corse-du-Sud (2A) en Haute-Corse (2B).
In 2015 werd het departement Rhône (69) opgesplitst in de Métropole de Lyon (69M) en Rhône (69D).
De overzeese departementen kregen driecijferige nummers, van 971 tot 976.

De nummering komt onder andere voor op de kentekenplaten van auto's (op kentekenplaten uitgegeven voor 15 april 2009 als de laatste twee cijfers van het kenteken, op kentekenplaten uitgegeven vanaf 15 april 2009 als vermelding op het blauwe randje rechtsonder op de plaat), en als de eerste twee cijfers van de postcodes.

De nummering is alfabetisch op het deel van de naam dat vet is.

01 Ain	26 Drôme	51 Marne	76 Seine-Maritime (voorheen Seine-Inférieure)
02 Aisne	27 Eure	52 Haute-Marne	77 Seine-et-Marne
03 Allier	28 Eure-et-Loir	53 Mayenne	78 Yvelines (afgesplitst van 78 Seine-et-Oise)
04 Alpes-de-Haute-Provence (voorheen Basses-Alpes)	29 Finistère	54 Meurthe-et-Moselle	79 Deux-Sèvres
05 Hautes-Alpes	30 Gard	55 Meuse	80 Somme
06 Alpes-Maritimes	31 Haute-Garonne	56 Morbihan	81 Tarn
07 Ardèche	32 Gers	57 Moselle	82 Tarn-et-Garonne
08 Ardennes	33 Gironde	58 Nièvre	83 Var
09 Ariège	34 Hérault	59 Nord	84 Vaucluse
10 Aube	35 Ille-et-Vilaine	60 Oise	85 Vendée
11 Aude	36 Indre	61 Orne	86 Vienne
12 Aveyron	37 Indre-et-Loire	62 Pas-de-Calais	87 Haute-Vienne
13 Bouches-du-Rhône	38 Isère	63 Puy-de-Dôme	88 Vosges
14 Calvados	39 Jura	64 Pyrénées-Atlantiques (voorheen Basses-Pyrénées)	89 Yonne
15 Cantal	40 Landes	65 Hautes-Pyrénées	90 Territoire de Belfort
16 Charente	41 Loir-et-Cher	66 Pyrénées-Orientales	91 Essonne (afgesplitst van 78 Seine-et-Oise)
17 Charente-Maritime (voorheen Charente-Inférieure)	42 Loire	67 Bas-Rhin	92 Hauts-de-Seine (afgesplitst van 75 Seine en 78 Seine-et-Oise)
18 Cher	43 Haute-Loire	68 Haut-Rhin	93 Seine-Saint-Denis (afgesplitst van 75 Seine en 78 Seine-et-Oise)
19 Corrèze	44 Loire-Atlantique (voorheen Loire-Inférieure)	69D Rhône (afgesplitst van 69 Rhône)	94 Val-de-Marne (afgesplitst van 75 Seine en 78 Seine-et-Oise)
2A Corse-du-Sud (Zuid-Corsica, afgesplitst van 20 Corse)	45 Loiret	69M Métropole de Lyon (afgesplitst van 69 Rhône)	95 Val-d'Oise (afgesplitst van 78 Seine-et-Oise)
2B Haute-Corse (Opper-Corsica, afgesplitst van 20 Corse)	46 Lot	70 Haute-Saône	971 Guadeloupe (Antillen)
21 Côte-d'Or	47 Lot-et-Garonne	71 Saône-et-Loire	972 Martinique (Antillen)
22 Côtes-d'Armor (voorheen Côtes-du-Nord)	48 Lozère	72 Sarthe	973 Guyane (Zuid-Amerika)
23 Creuse	49 Maine-et-Loire	73 Savoie	974 Réunion (Indische Oceaan)
24 Dordogne	50 Manche	74 Haute-Savoie	976 Mayotte (Indische Oceaan)
25 Doubs		75 Paris (afgesplitst van 75 Seine, tot 1795 Paris geheten)

Genummerde gebieden buiten Frankrijk

Meer informatie Gebied ...

Gebied
980 Monaco	In gebruik als postcode bij de Franse posterijen
09999 Andorra	Door de Franse posterijen als postcode voorgesteld maar door Andorra geweigerd. De code ligt voor de hand omdat Andorra grenst aan Ariège, waarvan de postcodes met 09 beginnen.
986 Wallis en Futuna	Overzees territorium
987 Frans-Polynesië
988 Nieuw-Caledonië

Sluiten