Naar Wijd en Zijd (Frans: Vers l'avenir) is een Belgisch vaderlandslievend volkslied dat tevens werd beschouwd als het volkslied van Belgisch-Congo. Het lied werd geschreven in 1905 door Gentil Theodoor Antheunis (1840-1907). De muziek werd gecomponeerd door François-Auguste Gevaert (1828-1908).[1]
De tekst van naar Wijd en Zijd, zoals gepubliceerd in Jeunes Gardes catholiques in 1907.
Dit is de Nederlandstalige tekst van het lied:[2]
- De tijd spoedt heen en bakent reeds de laan
- Waar ook nieuwere tijden ons wenken
- Wij volgen fier en zullen langs de baan
- Onze roemrijke vaderen gedenken
- Is uw bodem hier klein
- Ginds toch wacht u een strand
- Als een wereld zo groot
- Waar uw vlag staat geplant
Refrein:
- Immer vooruit dappere telgen
- Moedig en vrij vast hand in hand
- God omsluite in zijn zegen der Belgen
- Vorst en land
- Uw lange vree zowel als kamp en strijd
- Heeft uw vuisten gehard bij het werken
- En wat gij schiep en bouwde wijd en zijd
- Draagt uw eerlijke namen , uw merken
- Zwelt uw ader te nauw
- Voor het bruisende bloed
- Laat het stromen alom
- Als een vruchtbare vloed
Refrein
- O heil'ge grond der vaadren erve en bouw
- Door hun zweet en hun bloed ons verkregen
- Of verre of na hen zullen hou en trouw
- Hunne zonen bewaren in zegen
- Wijken kinderen uit hier toch waardig geschaard
- Zijn er duizenden steeds en beschermen den haard
Refrein
In het Frans heet het lied Vers l'Avenir.
- Le siècle marche et pose ses jalons,
- Nous marquant une étape nouvelle.
- Nous le suivons et nous nous rappelons
- Nos aïeux et leur gloire immortelle.
- Si ton sol est petit, dans un monde nouveau
- L'avenir qui t'appelle a planté ton drapeau.
Refrein:
- Marche joyeux, peuple énergique,
- Vers des destins dignes de toi.
- Dieu protège la libre Belgique
- Et son Roi !
- Ta longue paix autant que longs combats
- Au travail exerçait ta vaillance,
- Et tes progrès disaient à chaque pas
- Ton génie et ta fière endurance.
- Si ta force déborde et franchit ses niveaux,
- Verse-la, comme un fleuve, en de mondes nouveaux !
Refrein
- Ô terre sainte, ô terre des aïeux,
- Leurs sueurs et leur sang t'ont pétrie,
- Et loin ou près sauront leurs fils pieux
- Honorer, élargir la Patrie.
- Si des frères s'en vont, il en est par milliers
- Qui, fidèles gardiens, défendront tes foyers.
Refrein
Bronnen, noten en/of referenties
