Loading AI tools
Belgisch componist (1828–1908) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
François-Auguste baron Gevaert (ook Frans August Gevaert; Huise, 30 juli 1828 - Brussel, 24 december 1908) was een Belgisch componist en organist. Hij wordt in de muziekgeschiedenis vooral herinnerd als muziekpedagoog en conservatoriumdirecteur en als musicoloog, die publiceerde over muziek in de Oudheid, kerkmuziek, orkestratie en instrumentatie.
| François-Auguste Gevaert | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Portret van François-Auguste Gevaert | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | François-Auguste baron Gevaert | |||
| Geboren | 30 juli 1828 | |||
| Geboorteplaats | Huise-Lozer | |||
| Overleden | 24 december 1908 | |||
| Overlijdensplaats | Stad Brussel | |||
| Land | .svg){kind=small} België | |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | symfonische muziek, kerkmuziek, opera, vocale muziek | |||
| Beroep | componist, muziekpedagoog, musicoloog, organist | |||
| Instrument(en) | orgel | |||
| (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Gevaert was de zoon van een bakker en de jongere broer van klavierbouwer Vitus Gevaert, en achterkleinzoon van Pieter Francis Gevaert, burgemeester van Huise in de 18de eeuw. Hij studeerde harmonie en contrapunt bij Martin-Joseph Mengal, de directeur van het Koninklijk Conservatorium van Gent. Op 15-jarige leeftijd werd hij organist aan de Jezuïetenkerk te Gent.
Nadat hij in 1847 met zijn cantate Le roi Lear laureaat werd van de Prix de Rome, de Belgische staatsprijs voor compositie, manifesteerde hij zich als operacomponist. Zijn grote opera Hugues de Somerghem ging op 23 maart 1848 in Gent in première en op 5 januari 1849 werd zijn opera La comédie à la ville gecreëerd. Daarna reisde hij met het stipendium van de Prix de Rome door Frankrijk, Spanje[1], Italië en Duitsland, om zich uiteindelijk in 1853 in Parijs te vestigen. Het Théâtre Lyrique voerde zijn eenakter Georgette op, waarna nog zeven opera's volgden die of door het Théâtre Lyrique, of door de Opéra-Comique met wisselend succes werden opgevoerd.
.jpg)
Gevaert had in Parijs aanzien verworven en in 1867 werd hij artistiek directeur van de Opéra, een machtige functie in het belangrijkste operahuis van Europa. Het uitbreken van de Frans-Duitse Oorlog maakte een einde aan zijn succesvolle carrière in Parijs en hij kwam naar België terug.
Hij werd op 26 april 1871 de opvolger van François-Joseph Fétis als directeur van het Koninklijk Conservatorium te Brussel. Hij verbreedde het vakkenaanbod aan het conservatorium en kon beroemde muzikanten en componisten aantrekken als docent, onder wie Henri Vieuxtemps, Eugène Ysaÿe, Edgar Tinel, Paul Gilson en Arthur De Greef. Het niveau werd onder zijn leiding verhoogd. Gevaert stichtte de Sociéte des Concerts du Conservatoire, samengesteld uit professoren en de beste studenten, waarmee hij werken uitvoerde van Bach, Händel, Gluck, Haydn, Mozart en Beethoven. In zijn Brusselse jaren wilde Gevaert niet meer dat zijn opera's werden opgevoerd. Net als Fétis speelde hij een belangrijke rol in het herwaarderen van oude muziek, van de oudheid tot de 18de eeuw.
In 1907 werd hij door koning Leopold II van België tot baron benoemd.
Hij componeerde talrijke liederen en orkestwerken. Als musicoloog verdiepte hij zich voornamelijk in de muziek van de oudheid en de middeleeuwen. Gevaert werd internationaal gewaardeerd; zo werd hij in 1851 door de Spaanse koningin Victoria Eugénie van Battenberg te Rome onderscheiden als Ridder in de Orde van Isabella de Katholieke. In Duitsland werd hij in 1895 lid van de sectie muziek van de Pruisische Academie van de Kunsten, Berlijn. In Pruisen werd hij tot Ridder in de Orde Pour le Mérite voor Wetenschappen en Kunsten gekozen.
| Voltooid in | titel | aktes | première | libretto |
|---|---|---|---|---|
| 1848 | Hugues de Zomerghem | 3 aktes | 23 maart 1848, Gent | Victor Prilleux |
| 1848 | La comédie à la ville | 1 akte | 5 januari 1849, Gent | Victor Prilleux |
| 1851 | Les Empiriques | 1 akte | Gustave Vaëz | |
| 1853 | Georgette ou Le Moulin de Fontenoy | 1 akte | 27 november 1853, Parijs, Théâtre Lyrique | Gustave Vaëz[2] |
| 1854 | Le Billet de Marguerite | 3 aktes | 7 oktober 1854, Parijs | Adolphe de Leuwen en Léon Lévy, genoemd Brunswick |
| 1855 | Les Lavandières de Santarem | 3 aktes | 25 oktober 1855, Parijs | Adolphe-Philippe Dennery en Grangé |
| 1858 | Quentin Durward | 3 aktes | 25 maart 1858, Parijs | Eugène Cormon en Michel Carré, naar Walter Scott |
| 1859 | Le Diable au moulin | 1 akte | 13 mei 1859, Parijs | Eugène Cormon en Michel Carré |
| 1860 | Le château-trompette | 3 aktes | 23 april 1860, Parijs | Eugène Cormon en Michel Carré |
| 1861 | Les Deux Amours | 2 aktes | 31 juli 1861, Baden-Baden | Eugène Cormon en Amédée Achard |
| 1864 | Le Capitaine Henriot | 3 aktes | 29 december 1864, Parijs | Victorien Sardou en Gustave Vaëz |
| Roger de Flor | niet uitgevoerd |
| Voltooid in | titel | aktes | première | libretto |
|---|---|---|---|---|
| 1861 | La Poularde de Caux;
samen met: Antoine-Louis Clapisson, Jean-François-Eugène Gautier, |
1 akte | 17 mei 1861, Parijs | Adolphe de Leuwen en Victor Prilleux |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
