Lo chiameremo Andrea
film uit 1972 van Vittorio De Sica Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lo chiameremo Andrea is een Italiaanse filmkomedie uit 1972 onder regie van Vittorio De Sica.
| Lo chiameremo Andrea | ||||
|---|---|---|---|---|
| Regie | Vittorio De Sica | |||
| Producent | Marina Cicogna Arthur Cohn | |||
| Scenario | Leonardo Benvenuti Piero De Bernardi Cesare Zavattini | |||
| Hoofdrollen | Nino Manfredi Mariangelo Melato Anna Maria Aragona | |||
| Muziek | Manuel De Sica | |||
| Montage | Adriana Novelli | |||
| Cinematografie | Ennio Guarnieri | |||
| Distributie | Verona Produzione | |||
| Première | 14 oktober 1972 | |||
| Genre | Komedie | |||
| Speelduur | 100 minuten | |||
| Taal | Italiaans | |||
| Land | Italië | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Verhaal
Een onderwijzeres slaagt er niet in om zwanger te worden. Terwijl haar echtgenoot niet onder ogen wil zien dat hij misschien steriel is, raakt ze schijnzwanger. Desondanks geven ze de moed niet op.
Rolverdeling
| Acteur | Personage |
|---|---|
| Nino Manfredi | Paolo Antonazzi |
| Mariangela Melato | Maria Antonazzi |
| Anna Maria Aragona | Lerares |
| Giulio Baraghini | Mariani |
| Maria-Pia Casilio | Bruna Parini |
| Guido Cerniglia | Arturo Soriani |
| Violetta Chiarini | Lerares |
| Solveyg D'Assunta | Moeder van Nino |
| Antonino Faà Di Bruno | Schoolmeester |
| Donato Di Sepio | Carlo Alberto Spadacci |
| Luigi Antonio Guerra | Conciërge |
| Alessandro Iacarella | Schooljongen |
| Isa Miranda | Lerares |
| Enzo Monteduro | Leraar |
Externe link
- (en)
Lo chiameremo Andrea in de Internet Movie Database
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.