Isle of Man TT 1978

De TT van Man 1978 werd verreden van 1 tot 9 juni 1978 op de Snaefell Mountain Course op het eiland Man. Door de Interval-start reed men eigenlijk een tijdrace. Deze TT eiste weer veel mensenlevens: Steven Davis verongelukte al tijdens de trainingen, Malcolm Hobson en zijn bakkenist Kenny Birch en de Zwitserse zijspancoureur Ernst Trachsel tijdens de Sidecar TT en de Nieuw-Zeelander Mike Adler tijdens de Classic TT. De Amerikaan Pat Hennen raakte zo zwaar gewond dat hij nooit meer kon racen.

TT van Man 1978
Snaefell Mountain Course
Officiële naam	Isle of Man Tourist Trophy
Land	Isle of Man
Datum	1 tot 9 juni 1978
Organisator	ACU
Formula One TT
Eerste	Mike Hailwood
Tweede	John Williams
Derde	Ian Richards
Senior TT
Eerste	Tom Herron
Tweede	Billie Guthrie
Derde	Chas Mortimer
Junior TT
Eerste	Chas Mortimer
Tweede	Charlie Williams
Derde	Tom Herron
Formula Two TT
Eerste	Alan Jackson jr.
Tweede	Dave Mason
Derde	Neil Tuxworth
Formula Three TT
Eerste	Bill Smith
Tweede	Derek Mortimer
Derde	John Stephens
Classic TT
Eerste	Mick Grant
Tweede	John Williams
Derde	Alex George
Sidecar TT Leg one
Eerste	Dick Greasley/ Gordon Russell
Tweede	Jock Taylor/ Kenny Arthur
Derde	Graham Milton/ John Brushwood
Sidecar TT Leg two
Eerste	Rolf Steinhausen/ Wolfgang Kalauch
Tweede	Mick Boddice/ Chas Birks
Derde	Jock Taylor/ Kenny Arthur

Algemeen

Het jaar 1978 wordt door velen beschouwd als het meest spectaculaire jaar uit het bestaan van de Isle of Man TT, vanwege de terugkeer van Mike Hailwood. Nadat de TT van 1977 voor het eerst sinds 1960 geen enkele leven had geëist, werd deze editie echter overschaduwd door de dood van vijf coureurs.

Mike Hailwood

Mike Hailwood's Ducati 900 SS

Mike Hailwood had nog altijd het record van de meeste overwinningen in de TT van Man: 12. Zijn laatste deelname dateerde echter uit 1967, toen hij alle klassen waaraan hij deelnam won met machines van Honda. Dat merk was in 1968 uit de motorracerij gestapt terwijl Hailwood al een contract had. Hailwood kon door dat contract niet voor een ander merk starten en stapte over naar autoraces. Hoewel Hailwood in 1978 geprobeerd heeft een contract bij Ford los te weken, kwam hij toch terug op de motor. Echter niet met een fabriekscontract: Mike reed alleen voor zijn plezier. Sponsor Martini regelde drie Yamaha's voor de TT van Man: Een TZ 250, een TZ 500 en een TZ 750. Hailwood had zijn comeback voorbereid in drie Australische races. In Adelaide en Sydney reed hij met een Ducati 860 in Endurance-races, waarvan hij de laatste won. Met de 750cc-Yamaha reed hij in Bathurst. Hij trainde daar uiterst ontspannen. 's Avonds bleef hij met de leden van de organiserende motorclub op Mount Panorama bij het kampvuur eten en drinken. Over de TT op Man zei hij: "Ik maak me geen zorgen over de hedendaagse topcoureurs; zij rijden hun race, ik de mijne. Ik maak me geen illusies over het verslaan van sterren als Grant, Katayama of Hennen en co. Het zou gek zijn daarover na te denken". Yamaha PR-man Rodney Gould zag het met gemengde gevoelens aan. Als Yamaha-werknemer moest hij Hailwoods terugkeer begeleiden, maar als vriend van Hailwood kon hij het eigenlijk niet aanzien. Hij was bang dat de levende legende van zijn voetstuk zou vallen. Maar Hailwood reed met zijn Yamaha Martini 1.1 toermotor wekenlang rondjes en voelde zich thuis op Man.

Formula One TT

Mike Hailwood zag zijn comeback op het eiland Man als een aardigheidje, maar dat deed het publiek absoluut niet. Luisternd naar Manx Radio probeerde men de prestaties van Hailwood over het 60 km lange circuit zo goed mogelijk te volgen, en overal ging gejuich op als er een bericht over Hailwood kwam. De coureurs startten zoals gebruikelijk twee aan twee om de tien seconden. Phil Read vertrok in de Formula One TT met zijn Honda als eerste, 50 seconden voor Hailwood met de Ducati. In de eerste ronde pakte Hailwood al 14 seconden op Read en aan het einde van de tweede ronde was hij Read al gepasseerd. Read tankte sneller en kwam daardoor weer op kop, maar de Ducati was handzamer dan de fabrieks-Honda en ondanks dat Hailwood (volgens hemzelf) nog niet zo laat durfde te remmen als Read, kon hij hem gemakkelijk voorbij. Read verbrandde zijn koppeling en viel in de vijfde ronde bij de 11e mijlpaal uit, Tom Herron die 9 seconden achter Hailwood lag, viel ook uit. John Williams (3e) moest zijn brandstoftank met zijn onderarmen op zijn plaats houden en Ian Richards (4e) had last van olielekkage waardoor zijn achterband spekglad was. Desalniettemin: Het ronderecord werd met 10 mijl per uur scherper gesteld en Hailwoods wedstrijdgemiddelde betekende ook een nieuw record. Commentaar van Hailwood, die na 11 jaar buiten de "motorwereld" meteen weer winnaar was: "Quite pleasant really" (Werkelijk zeer plezierig).

Uitslag Formula One TT

Pos	Coureur	Merk	Snelheid	Tijd
1	Mike Hailwood	Ducati	108,51 mph	2:05.10.2
2	John Williams	Honda	106,81 mph	2:07.09.6
3	Ian Richards	Kawasaki	106,01 mph	2:08.07.6
4	Helmut Dähne	Honda	105,74 mph	2:08.26.8
5	Alex George	Triumph	105,72 mph	2:08.28.2
6	Chas Mortimer	Suzuki	103,81 mph	2:10.50.4
7	Malcolm Lucas	BSA	102,89 mph	2:12.00.4
8	Kevin Wrettom	Kawasaki	102,85 mph	2:12.03.2
9	Denis Casement	Honda	101,78 mph	2:13.26.6
10	Ian Tomkinson	Triumph	101,15 mph	2:14.16.6
DNF	Phil Read	Honda
DNF	Joey Dunlop	Honda
DNF	Tom Herron	Mocheck-Honda
DNF	Bill Smith	Yoshimura-Bimota-Suzuki
DNF	Ron Haslam	Honda

Senior TT

In de Senior TT werd weer een overwinning van Mike Hailwood verwacht, maar in Ramsey brak de stuurdemper van zijn Yamaha TZ 500 en met deze handicap kon hij slechts 28e worden. Tom Herron leidde de race van start tot finish, hoewel hij nog bedreigd werd door Pat Hennen, die een nieuw absoluut ronderecord van 113,83 mph reed. Hennen viel bij Bishopscourt zo hard, dat hij naar het ziekenhuis moest worden afgevoerd. Hij was zo ernstig gewond dat hij nooit meer kon racen.

Uitslag Senior TT

Pos	Coureur	Merk	Snelheid	Tijd
1	Tom Herron	Suzuki	111,74 mph	2:01.33.4
2	Billie Guthrie	Suzuki	107,72 mph	2:06.05.4
3	Chas Mortimer	Yamaha	107,41 mph	2:06.48.4
4	George Fogarty[1]	Suzuki	106,92 mph	2:07.01.6
5	Alex George	Johnson-Suzuki	106,81 mph	2:07.45.6
6	Bill Smith	Suzuki	105,89 mph	2:08.16.4
7	Denis Ireland	Suzuki	105,22 mph	2:09.05.2
8	Graham Waring	Yamaha	104,97 mph	2:09.23.4
9	John Woodley	Suzuki	109,94 mph	2:09.26.0
10	Bill Ingham	Maxton-Yamaha	104,92 mph	2:09.27.8
14	Roger Marshall	Maxton-Yamaha	103,49 mph	2:11.14.2
26	Ron Haslam	Yamaha	100,88 mph	2:15.38.4
28	Mike Hailwood	Yamaha	99,36 mph	2:16.41.8
36	Takazumi Katayama	Yamaha	95,23 mph	2:22.37.6
DNF	Pat Hennen	Suzuki
DNF	Charlie Williams	Maxton-Yamaha
DNF	John Williams	Heron-Suzuki
DNF	Joey Dunlop	Suzuki
DNF	Sadao Asami	Yamaha
DNF	Mick Grant	onbekend

Junior TT

Ook de Yamaha TZ 250 van Mike Hailwood was niet in orde en Mike voelde zich niet op zijn gemak met de machine. Hij reed bijna de hele race op de twaalfde plaats en finishte daar ook. Chas Mortimer reed de hele race op kop en won, maar Charlie Williams werd tweede na een hevig gevecht met Tom Herron.

Uitslag Junior TT

Pos	Coureur	Merk	Snelheid	Tijd
1	Chas Mortimer	Yamaha	100,71 mph	1:52.23.8
2	Charlie Williams	Yamaha	100,20 mph	1:52.57.4
3	Tom Herron	Yamaha	99,34 mph	1:53.56.4
4	Graham Waring	Yamaha	98,24 mph	1:55.13.0
5	Joe Lindsay	Yamaha	97,91 mph	1:55.35.8
6	Bill Ingham	Yamaha	97,76 mph	1:55.46.6
7	Derek Chatterton	Chat-Yamaha	97,62 mph	1:55.56.8
8	John Weeden	Yamaha	97,48 mph	1:56.06.4
9	Takazumi Katayama	Yamaha	97,33 mph	1:56.17.4
10	Ian Richards	Yamaha	97,21 mph	1:56.25.8
11	Joey Dunlop	Yamaha	97,02 mph	1:56.40.0
12	Mike Hailwood	Yamaha	96,92 mph	1:56.46.8
38	Ron Haslam	Cotton	87,79 mph	2:08.55.4
DNF	Alex George	Johnson-Maxton Yamaha
DNF	Mick Grant	Kawasaki
DNF	Sadao Asami	Yamaha

Formula Two TT

Uitslag Formula Two TT

Pos	Coureur	Merk	Snelheid	Tijd
1	Alan Jackson jr.	Honda	99,35 mph	1:31.08.6
2	Dave Mason	Honda	97,68 mph	1:32.42.0
3	Neil Tuxworth	Honda	96,21 mph	1:34.06.8
4	Ron Haslam	Honda	95,32 mph	1:34.59.8
5	Joey Dunlop	Benelli	95,32 mph	1:36.56.0
6	Peter Davies	Laverda	93,41 mph	1:39.38.4
7	John Kirby	Honda	90,87 mph	1:41.24.0
8	Thomas Williamson	Honda	88,05 mph	1:42.50.0
9	Denis Casement	Honda	85,78 mph	1:45.33.6
10	Dave Kerby	Honda	84,61 mph	1:47.01.0

Formula Three TT

Uitslag Formula Three TT

Pos	Coureur	Merk	Snelheid	Tijd
1	Bill Smith	Honda	99,47 mph	1:35.50.8
2	Derek Mortimer	Yamaha	90,07 mph	1:40.31.8
3	John Stephens	Honda	89,92 mph	1:40.41.8
4	Max Poxon	Honda	88,45 mph	1:42.22.0
5	Alan Cathcart	Harley-Davidson	87,85 mph	1:43.04.2
6	Fred Launchbury	Maico	86,88 mph	1:44.13.6
7	Ken Inwood	Yamaha	86,53 mph	1:44.38.4
8	Jeff Middleton	Honda	85,91 mph	1:45.24.0
9	Dennis Trollope	Yamaha	83,39 mph	1:48.34.8
10	Bill Barker	Honda	83,33 mph	1:48.40.0
DNF	Chas Mortimer	Mocheck-Honda

Classic TT

Het nieuwe ronderecord van Pat Hennen bleef slechts vier dagen staan. In de tweede ronde van de Classic TT bracht Mick Grant het op 114,33 mph. Grant won de Classic ook, voor John Williams en Alex George. Ook de laatste Martini-Yamaha liet Mike Hailwood in de steek: de Yamaha TZ 750 viel al in de eerste ronde stil door een gat in een zuiger. Tijdens deze race verongelukte de Australiër Mike Adler met een Yamaha TZ 350 bij Glen Helen.

Uitslag Classic TT

Pos	Coureur	Merk	Snelheid	Tijd
1	Mick Grant	Kawasaki	112,41 mph	2:00.50.2
2	John Williams	Suzuki	111,62 mph	2:01.41.0
3	Alex George	Yamaha	109,39 mph	2:04.10.0
4	Phil Read	Honda	109,21 mph	2:04.22.0
5	Bill Simpson	Yamaha	106,88 mph	2:07.05.0
6	Denis Ireland	Suzuki	105,92 mph	2:08.13.6
7	Malcolm Lucas	Yamaha	105,67 mph	2:08.32.2
8	Jeff Sayle	Yamaha	105,47 mph	2:08.46.8
9	Steve Tonkin	Yamaha	104,32 mph	2:10.12.0
10	Bill Smith	Yamaha	103,37 mph	2:11.23.8
27	Sadao Asami	Yamaha	95,89 mph	2:21.38.8
DNF	Joey Dunlop	Yamaha
DND	Billie Guthrie	Suzuki
DNF	Ron Haslam	Pharaoh-Yamaha
DNF	Tom Herron	Yamaha
DNF	Mike Hailwood	Yamaha
DNF	Roger Marshall	onbekend
DNF	Mike Adler	Yamaha	(†)

Sidecar TT

In de eerste manche van de Sidecar TT ging het mis met de combinatie Malcolm Hobson/Kenny Birch. Nog geen minuut na de start, op de top van Bray Hill, raakten ze een putdeksel waardoor de zijspancombinatie oncontroleerbaar werd. Zowel Malcolm Hobson als Kenny Birch verloren hierbij het leven. Een paar minuten later crashte Ernst Trachsel onder aan Bray Hill op Quarterbridge Road en ook hij kwam om het leven. Intussen zette de combinatie Rolf Biland/Kenneth Williams het ronderecord op 103,81 mph, maar in de laatste ronde vielen zij uit. Daardoor wonnen Dick Greasley/Gordon Russell voor Jock Taylor/Kenny Arthur. De tweede manche werd gewonnen door Rolf Steinhausen/Wolfgang Kalauch, maar omdat Taylor/Arthur nu als derde eindigden werden ze overall-winnaars. Rolf Biland besloot in de tweede manche niet te starten omdat hij zich bezig wilde houden met de afvoer van het stoffelijk overschot van Ernst Trachsel.

Sidecar TT Leg one

Uitslag Sidecar TT Leg one

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Snelheid	Tijd
1	Dick Greasley	Gordon Russell	Busch-Yamaha	101,75 mph	1:06.44.6
2	Jock Taylor	Kenny Arthur	Windle-Yamaha	101,22 mph	1:07.05.4
3	Graham Milton	John Brushwood	British Magnum	100,04 mph	1:07.53.0
4	Graham Hilditch	Vince Biggs	Yamaha	95,96 mph	1:10.46.0
5	Mal White	Phil Spendlove	Yamaha	95,14 mph	1:11.23.0
6	Tony Wakefield	Eddie Kiff	British Magnum	93,57 mph	1:12.34.6
7	Alan May	Micky Gray	Yamaha	93,16 mph	1:12.54.0
8	Derek Jones	Brian Ayres	Daytona-Yamaha	92,80 mph	1:13.29.8
9	Pete Coney	Brian Leigh	Yamaha	91,45 mph	1:14.15.4
10	John Brandon	Pat Wynne	Yamaha	90,92 mph	1:14.21.6
DNF	Rolf Biland	Kenneth Williams	TTM-Yamaha
DNF	Mick Boddice	Chas Birks	Yamaha
DNF	Rolf Steinhausen	Wolfgang Kalauch	Seymaz-Yamaha
DNF	Malcolm Hobson	Kenny Birch	Schmid-Yamaha	Beiden (†)
DNF	Ernst Trachsel	Andreas Steger	TTM-Suzuki	Ernst Trachsel (†)

Sidecar TT Leg two

Uitslag Sidecar TT Leg two

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Snelheid	Tijd
1	Rolf Steinhausen	Wolfgang Kalauch	Seymaz-Yamaha	93,67 mph	1:12.30.0
2	Mick Boddice	Chas Birks	Yamaha	91,41 mph	1:14.13.6
3	Jock Taylor	Kenny Arthur	Windle-Yamaha	90,98 mph	1:14.38.6
4	Allen Steele	Anthony Barrow	Yamaha	89,46 mph	1:16.09.8
5	Trevor Ireson	Michael Allsworth	Yamaha	84,97 mph	1:19.55.4
6	Alan May	Micky Gray	Yamaha	84,57 mph	1:20.17.8
7	Mal White	Phil Spendlove	Yamaha	84,40 mph	1:20.27.8
8	Graham Milton	John Brushwood	British Magnum	83,82 mph	1:21.01.0
9	Mike Joyce	Alan Colins	Suzuki	83,63 mph	1:21.12.4
10	Bill Hall	Peter Minion	Kawasaki	83,21 mph	1:24.36.8
12	Derek Jones	Brian Ayres	Daytona-Yamaha	81,72 mph	1:23.06.0

voetnoten

1. George Fogarty was de vader van de latere meervoudig wereldkampioen Superbike Carl Fogarty.