Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953

Van Wikipedia, de vrije encyclopedie

Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953

De Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953 was de zevende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1953. De races werden verreden op 22 en 23 augustus op het Circuit Bremgarten, een stratencircuit in de stad Bern. In Zwitserland reden vier klassen: de 250 cc op zaterdag, de 350 cc, de 500 cc en de zijspanklasse op zondag. In de 350cc-klasse en in de zijspanklasse werden de wereldtitels beslist.

Snelle feiten Land, Datum ...
Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953
Thumb
Land Zwitserland
Datum 22 en 23 augustus 1953
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Rod Coleman
Eerste Geoff Duke
Tweede Alfredo Milani
Derde Reg Armstrong
350 cc
Snelste ronde Fergus Anderson
Eerste Fergus Anderson
Tweede Ken Kavanagh
Derde Rod Coleman
250 cc
Snelste ronde Reg Armstrong
Eerste Reg Armstrong
Tweede Alano Montanari
Derde Fergus Anderson
Zijspan
Snelste ronde Eric Oliver/ Stanley Dibben
Eerste Eric Oliver/ Stanley Dibben
Tweede Cyril Smith/ Les Nutt
Derde Wilhelm Noll/ Fritz Cron
Sluiten

Algemeen

Het programma van de motorraces werd over twee dagen verdeeld. Dat had onder meer te maken met de combinatie met de Formule 1 Grand Prix, die eneneens op 23 augustus werd verreden. In de 350cc-klasse debuteerde de toekomstig wereldkampioen Luigi Taveri, die met zijn AJS 7R op een ronde achterstand werd gereden.

500cc-klasse

Samenvatten
Perspectief

Na zijn vierde plaats in de Ulster Grand Prix werd Reg Armstrong nu slechts derde, achter zijn teamgenoten Geoff Duke en Alfredo Milani. Met Giuseppe Colnago was het succes voor Gilera compleet. Duke nam de leiding in het kampioenschap nu over van Armstrong, die feitelijk 27 punten had, maar er daar drie van moest wegstrepen omdat slechts vijf resultaten meetelden voor het wereldkampioenschap. Het was ook een goede dag voor Piero Taruffi, de constructeur die er bij Giuseppe Gilera op had aangedrongen Duke naar Gilera te halen. Taruffi had toch al goede herinneringen aan het circuit van Bremgarten, want in 1952 had hij met een Ferrari zijn enige overwinning in de Formule 1 hier gehaald. Fritz Kleemann had de Horex 500cc-wegracer ter beschikking gesteld aan "Happi" Müller, die uit piëteit voor de verongelukte Les Graham niet met zijn MV Agusta mocht starten. Müller haalde de finish niet en dit was dan ook het laatste jaar van het bestaan van de 500cc-Horex.

Meer informatie Pos, Coureur ...

Uitslag 500cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Gilera 1:17"24'1 8
2 Vlag van Italië Alfredo Milani Gilera +13'7 6
3 Vlag van Ierland Reg Armstrong Gilera +1"18'3 4
4 Vlag van Italië Giuseppe Colnago Gilera +1"53'0 3
5 Vlag van Nieuw-Zeeland Rod Coleman AJS +2"05'0 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Farrant AJS +2"14'7 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Gilera +2"48'9
8 Vlag van Duitsland Walter Zeller BMW +1 ronde
9 Vlag van Italië Nello Pagani Gilera +1 ronde
10 Vlag van Duitsland Hans Baltisberger BMW +1 ronde
11 Vlag van Duitsland Hans Meier BMW +1 ronde
12 Vlag van Zwitserland Josef Albisser Norton +2 ronden
13 B. Botta Norton +2 ronden
14 Vlag van Zwitserland Florian Camathias BMW +3 ronden
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Fenn Norton +4 ronden
16 Henri Vidonne Norton +4 ronden
17 Vlag van Duitsland Karl Rührschneck Norton +4 ronden

Niet gefinisht

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Oostenrijk Alexander MayerNorton
Vlag van Australië Ken KavanaghNorton
Vlag van Zwitserland Carletto BellottiNorton
Vlag van Zwitserland BardeNorton
Vlag van Duitsland Hermann Paul MüllerHorex
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack BrettNortonBrandstoftank
Vlag van Verenigd Koninkrijk John StorrNorton

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill DoranAJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil SandfordMV AgustaTeambeleid[1]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus AndersonMoto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter DaveyNorton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy WoodNorton
Vlag van Italië Carlo BandirolaMV AgustaTeambeleid[1]
Vlag van Italië Libero LiberatiGilera
Vlag van Nieuw-Zeeland Ken MudfordNorton
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Ray AmmNortonBlessure[2]
Sluiten

Top tien tussenstand 500cc-klasse

Meer informatie Pos, Coureur ...
Sluiten

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

350cc-klasse

Samenvatten
Perspectief

Fergus Anderson begon aan de Zwitserse Grand Prix met slechts twee punten voorsprong op Ray Amm en Enrico Lorenzetti. Amm was echter geblesseerd en Lorenzetti viel in de race uit. Dankzij zijn overwinning was Anderson nu al zeker van de wereldtitel.

Meer informatie Pos, Coureur ...

Uitslag 350cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson Moto Guzzi 1:02"49'3 8
2 Vlag van Australië Ken Kavanagh Norton +31'5 6
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Rod Coleman AJS +31'8 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton +1"11'7 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Farrant AJS +1"40'6 2
6 Vlag van Duitsland Karl Hofmann DKW +2"16'2 1
7 Vlag van Duitsland Hermann Paul Müller Schnell-Horex +1 ronde
8 Vlag van Oostenrijk Rupert Hollaus Norton +1 ronde
9 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri AJS +1 ronde
10 Vlag van Zwitserland Hans Haldemann Norton +1 ronde
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Wood Norton +1 ronde
12 Vlag van Duitsland Roland Schnell Schnell-Horex +2 ronden
13 Vlag van Duitsland Kurt Knopf AJS +2 ronden
14 Weler AJS +2 ronden
15 Bevers Norton +2 ronden
16 Helbling AJS +3 ronden

Niet gefinisht

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi Mechanisch
Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi Val

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Ernie Ring (†)AJSOverleden[3]
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Ray AmmNortonBlessure[2]

Onbekend[4]

Coureur Merk
Vlag van Australië Tony McAlpineNorton
Vlag van Zwitserland Josef AlbisserNorton
Vlag van Duitsland August HoblDKW
Vlag van Frankrijk Pierre MonneretAJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill DoranAJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyreAJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry PearceVelocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken HarwoodAJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm TempletonAJS
Vlag van Italië Duilio AgostiniMoto Guzzi
Vlag van Nieuw-Zeeland Ken MudfordNorton
Vlag van Nieuw-Zeeland Leo SimpsonAJS
Vlag van Nieuw-Zeeland Ray LaurentAJS
Sluiten

Top tien tussenstand 350cc-klasse

Meer informatie Pos, Coureur ...
Sluiten

250cc-klasse

Samenvatten
Perspectief

Met een overwinning in de 250cc-race had Werner Haas zijn wereldtitel veilig kunnen stellen. Hij kwam echter ten val en hoewel hij wel weer opstapte finishte hij als zesde. Behalve Reg Armstrong profiteerde ook Fergus Anderson daarvan: ook hij werd weer titelkandidaat.

Meer informatie Pos, Coureur ...

Uitslag 250cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Ierland Reg Armstrong NSU 55"17'5 8
2 Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi +21'9 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson Moto Guzzi +22'0 4
4 Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi +1"12'9 3
5 Vlag van Duitsland Otto Daiker NSU +2"08'1 2
6 Vlag van Duitsland Werner Haas NSU +2"35'9 1

Onbekend[4]

Coureur Merk
Vlag van Oostenrijk Rupert HollausMoto Guzzi
Vlag van Australië Ken KavanaghMoto Guzzi
Vlag van Australië Sid WillisVelocette
Vlag van Duitsland August HoblDKW
Vlag van Duitsland Siegfried WünscheDKW
Vlag van Duitsland Walter ReichertNSU
Vlag van Duitsland Wolfgang BrandNSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur WheelerMoto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy WoodMoto Guzzi
Vlag van Italië Umberto MasettiNSU
Sluiten

Top tien tussenstand 250cc-klasse

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

Zijspanklasse

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.