Grand Prix-wegrace van Finland 1975

Van Wikipedia, de vrije encyclopedie

Grand Prix-wegrace van Finland 1975

De Grand Prix-wegrace van Finland 1975 was de tiende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1975. De races werden verreden op 27 juli 1975 op het stratencircuit Imatra (Zuid-Finland). In Finland werd de wereldtitel in de 250cc-klasse beslist.

Snelle feiten Officiële naam, Land ...
Grand Prix-wegrace van Finland 1975
Thumb
Officiële naam Suomen Grand Prix
Land Finland
Datum 27 juli 1975
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Gianfranco Bonera
Snelste ronde Giacomo Agostini
Eerste Giacomo Agostini
Tweede Teuvo Länsivuori
Derde Jack Findlay
350 cc
Poleposition Johnny Cecotto
Snelste ronde Patrick Pons
Eerste Johnny Cecotto
Tweede Giacomo Agostini
Derde Patrick Pons
250 cc
Poleposition Michel Rougerie
Snelste ronde Johnny Cecotto
Eerste Michel Rougerie
Tweede Johnny Cecotto
Derde Otello Buscherini
50 cc
Poleposition Eugenio Lazzarini
Snelste ronde Ángel Nieto
Eerste Ángel Nieto
Tweede Eugenio Lazzarini
Derde Rudolf Kunz
Sluiten

Algemeen

Nadat ze in 1971 uit protest het enige toilet in het rennerskwartier in Finland in brand hadden gestoken, kwamen de coureurs in 1975 bijna in een vakantiepark terecht. Het rennerskwartier lag aan een rivier, er waren voldoende toiletten en douches en bovendien kon men na de bootreis van Zweden naar Finland een korte vakantie houden met uitstekend weer. Pas toen de trainingen begonnen begon het hevig te regenen.

500 cc

Samenvatten
Perspectief

Giacomo Agostini won de Finse 500cc-Grand Prix eigenlijk omdat iedereen rondom hem wegviel. De beide MV Agusta’s van Gianfranco Bonera en Phil Read waren in de training het snelste, vóór Agostini, terwijl de tijd van Barry Sheene nogal tegenviel: 5,3 seconden langzamer dan Bonera. Bij de start was Phil Read als eerste weg. Toen Agostini het gat had dicht gereden werd Read door Bonera in de rug gedekt. Sheene had al een achterstand, maar viel al vroeg in de race uit, waardoor Teuvo Länsivuori de vierde plaats overnam, ver achter de kopgroep. Agostini volgde Bonera op het oog rustig, haalde hem ook een paar keer in om vervolgens weer terug te vallen naar de derde plaats. Bij het begin van de tiende ronde was Phil Read plotseling verdwenen, uitgevallen door motorpech. Toen het gevecht tussen Bonera en Agostini om de leiding ging werd het ook feller. Men brak zelfs ronderecords, tot Bonera zich verremde en tegen zijn voormalige vervanger Armando Toracca (nu op een Suzuki onderweg) botste. Agostini kon de rest van de race op zijn gemak voltooien om te winnen. Länsivuori werd tweede en Jack Findlay werd derde.

Uitslag 500 cc

Meer informatie Pos, Coureur ...
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini Yamaha 48' 25" 7 15
2 Vlag van Finland Teuvo Länsivuori Suzuki +53" 1 12
3 Vlag van Australië Jack Findlay Yamaha +2' 03" 0 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Maxton-Yamaha +1 ronde 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Ellis Yamaha +1 ronde 6
6 Vlag van Duitsland Horst Lahfeld König +1 ronde 5
7 Vlag van België Thierry Vanderveken Yamaha +1 ronde 4
8 Vlag van Zweden Johnny Bengtsson Yamaha +1 ronde 3
9 Vlag van Noorwegen Björn Hasli Yamaha +1 ronde 2
10 Vlag van Finland Seppo Kangasniemi Yamaha +2 ronden 1
11 Vlag van Finland Pentti Lehtelä Yamaha +2 ronden
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Tuxworth Yamaha +2 ronden
13 Vlag van Finland Ari Heikkilä Yamaha +2 ronden
DNF Vlag van Finland Tapio Virtanen Yamaha
DNF Vlag van Italië Gianfranco Bonera MV Agusta val
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex George Yamaha
DNF Vlag van Oostenrijk Karl Auer Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read MV Agusta motor
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene Suzuki
DNF Vlag van Zwitserland Philippe Coulon Yamaha
DNF Vlag van Brazilië Edmar Ferreira Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Williams Maxton-Yamaha
DNF Vlag van Italië Armando Toracca Suzuki val
DNF Vlag van Australië Dave Stanley Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Dobson Yamaha
DNS Vlag van Zwitserland Hans Stadelmann Yamaha
Sluiten

350 cc

Samenvatten
Perspectief

Omdat België en Zweden geen 350cc-klasse hadden, hadden de 350cc-machines een maand rust gehad. Daardoor was de spanning in het WK ook gebleven, maar om nog kansen op de titel te houden moest Giacomo Agostini in Finland wel winnen. Dat gebeurde niet: Johnny Cecotto was al in trainingen de snelste en startte ook het beste. Cecotto koos zijn ideale lijn op het stratencircuit van Imatra soms zelfs over het trottoir. Zijn voorsprong liep enorm op, mogelijk omdat de machine van Agostini niet goed liep. De slecht gestarte Patrick Pons kon hem zelfs nog passeren. In de zestiende ronde pakte Agostini de tweede plaats weer terug en hield die ook vast, maar Cecotto kon hij niet meer bereiken.

Uitslag 350 cc

Meer informatie Pos., Coureur ...
Pos. Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Venezuela Johnny Cecotto Yamaha 47' 25" 6 15
2 Vlag van Italië Giacomo Agostini Yamaha +10" 1 12
3 Vlag van Frankrijk Patrick Pons Yamaha +14" 6 10
4 Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Yamaha +37" 3 8
5 Vlag van Duitsland Dieter Braun Yamaha +39" 3 6
6 Vlag van Oostenrijk Karl Auer Yamaha +1' 16" 4 5
7 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Víctor Palomo SMAC-Yamaha +1' 17" 3 4
8 Vlag van Nederland Boet van Dulmen Yamaha +1' 18" 5 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex George Yamaha +1' 34" 2 2
10 Vlag van Australië John Dodds Yamaha +1' 37" 2 1
11 Vlag van Duitsland Rolf Minhoff Yamaha
12 Vlag van Australië Jack Findlay Yamaha
13 Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé Yamaha
14 Vlag van Zweden Bo Granath Yamaha
15 Vlag van Finland Reino Eskelinen Yamaha
16 Vlag van Finland Harry Viiala Yamaha
DNF Vlag van Zwitserland Philippe Coulon Yamaha
DNF Vlag van Finland Eero Hyvärinen Yamaha
DNF Vlag van Noord-Ierland Tom Herron Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Maxton-Yamaha
DNF Vlag van Frankrijk Gérard Choukroun Yamaha
DNF Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier Yamaha
DNF Vlag van Frankrijk Michel Rougerie Harley-Davidson
DNF Vlag van Finland Pekka Nurmi Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Ellis Yamaha
DNF Vlag van Finland Pentti Korhonen Yamaha
DNF Vlag van Italië Walter Villa Harley-Davidson
DNF Vlag van Finland Tapio Virtanen MZ
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Williams Maxton-Yamaha
DNF Vlag van Australië Dave Stanley Yamaha
Sluiten

250 cc

Samenvatten
Perspectief

Walter Villa was vrijwel zeker van de wereldtitel, maar nog niet helemaal. In Finland startte zijn concurrent Johnny Cecotto als snelste, gevolgd door Villa. Bij de eerste doorkomst was Villa er echter niet meer bij. Hij was in een snelle bocht gevallen en werd naar het ziekenhuis vervoerd. Zijn teamgenoot Michel Rougerie kreeg het signaal uit de pit dat Walter Villa was uitgevallen en hij begreep dat hij Cecotto moest aanvallen om de wereldtitel te redden. In de vierde ronde passeerde hij Cecotto en hij begon meteen zijn voorsprong te vergroten. Michel Rougerie won de race, Cecotto werd tweede en de derde plaats was voor Otello Buscherini. Walter Villa moest in het ziekenhuis vernemen dat hij wereldkampioen was geworden. Daar moest hij nog enkele dagen ter observatie blijven omdat hij zware kneuzingen had opgelopen.

Uitslag 250 cc

Meer informatie Pos., Coureur ...
Pos. Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Frankrijk Michel Rougerie Harley-Davidson 46' 18" 7 15
2 Vlag van Venezuela Johnny Cecotto Yamaha +5" 7 12
3 Vlag van Italië Otello Buscherini Yamaha +46" 2 10
4 Vlag van Duitsland Dieter Braun Yamaha +1' 13" 0 8
5 Vlag van Frankrijk Patrick Pons Yamaha +1' 13" 3 6
6 Vlag van Australië John Dodds Yamaha +1' 28" 9 5
7 Vlag van Oostenrijk Harald Bartol Yamaha +1' 30" 0 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams Yamaha +1' 37" 2 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex George Yamaha +1' 40" 0 2
10 Vlag van Noord-Ierland Tom Herron Yamaha +1' 58" 6 1
11 Vlag van Duitsland Rolf Minhoff Yamaha
12 Vlag van Nederland Boet van Dulmen Yamaha
13 Vlag van Zweden Hans Hallberg Yamaha
14 Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier Yamaha
15 Vlag van Japan Ken Nemoto Yamaha
16 Vlag van Finland Eero Hyvärinen Yamaha
17 Vlag van Finland Matti Makila Yamaha
DNF Vlag van Italië Walter Villa Harley-Davidson val
DNF Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Víctor Palomo SMAC-Yamaha
DNF Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Yamaha
DNF Vlag van Nederland Henk van Kessel Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Maxton-Yamaha
DNF Vlag van Finland Pekka Nurmi Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Tuxworth Yamaha
DNF Vlag van Finland Tapio Virtanen MZ
DNF Vlag van Zweden Leif Gustafsson Yamaha
DNF Vlag van Finland Pentti Korhonen Yamaha
DNF Vlag van Finland Auno Hakala Yamaha
DNF Vlag van Finland Jussi Rantanen Yamaha
Sluiten

50 cc

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.