Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Conclaaf van 1878 volgde op het overlijden van paus Pius IX op 7 februari 1878. Dit conclaaf, dat plaatsvond tussen 18 en 20 februari 1878, verschilde sterk van eerdere conclaven.
Conclaaf van 1878 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Sedisvacatie | |||||||
Overleden paus | Pius IX | ||||||
Gekozen paus | Leo XIII Geboren: Gioacchino Pecci Italië | ||||||
Camerlengo | Gioacchino Vincenzo Pecci | ||||||
Deken | Luigi Amat di San Filipo e Sorso | ||||||
Protodiaken | Prospero Caterini | ||||||
Kiesgerechtigde kardinalen | 64 | ||||||
Aanwezige kardinalen | 61 | ||||||
Aantal stemronden | 3 | ||||||
Periode en plaats | |||||||
Begin sedisvacatie | 7 februari 1878 | ||||||
Begin verkiezing | 18 februari 1878 | ||||||
Uiteindelijke verkiezing | 20 februari 1878 | ||||||
Duur sedisvacatie | 13 dagen | ||||||
Duur verkiezing | 3 dagen | ||||||
Locatie | Rome | ||||||
Chronologie | |||||||
| |||||||
|
Met de dood van paus Pius IX was een einde gekomen aan een pontificaat van bijna 32 jaar, het langste na dat van Petrus. Hierdoor bestond het College van Kardinalen uit mannen die Pius' visie op de wereld en het geloof deelden. De nieuwe paus zou slechts als religieus leider heersen en niet als staatshoofd van de Kerkelijke Staat daar deze bij de unificatie van Italië in 1870 volledig in het koninkrijk Italië was opgegaan. Vele bezittingen waren daardoor ook niet meer in handen van de kerk, waaronder het Palazzo del Quirinale, waar in de 19e eeuw 4 conclaven gehouden waren. Het Palazzo was nu eigendom van koning Umberto I van Italië. Als locatie voor het conclaaf werd nu gekozen voor de Sixtijnse Kapel.
Centraal bij de verkiezing stond de profielschets van de opvolger van Pius IX: moest er gekozen worden voor een kandidaat die het beleid van de overleden paus zou voortzetten - een religieus en politiek reactionair beleid zonder concessie te willen doen richting het nieuwe koninkrijk - of moest gezocht worden naar een meer liberale opvolger die zich met name zou inzetten voor samenwerking en verzoening met de nieuwe Italiaanse regering waardoor een einde zou kunnen komen aan de "gevangenschap" van de paus in het Vaticaan ?
Andere zaken die speelden tijdens de verkiezing waren:
Op de achtergrond speelde ook nog de regeringsduur van Pius IX mee: met een relatief jonge paus zou men opnieuw rekening moeten houden met een lang pontificaat.
Pius IX had - in de vrees dat het nieuwe Italiaanse Koninkrijk zich zou willen bemoeien met de keuze van de nieuwe paus, de apostolische constitutie In hac sublimi (1871) uitgevaardigd, waarin hij inmenging van buiten nadrukkelijk verbood, en waarin hij - bovendien - de kardinalen aanspoorden om haast te maken met de verkiezing van zijn opvolger.[1] Met de constitutie Consulturi uit 1877 had Pius bovendien bepaald dat het Conclaaf moest opbreken en naar een andere plaats verhuizen, mochten de kardinalen op de oorspronkelijke plaats van het conclaaf van buitenaf worden lastig gevallen.[2]
Doordat de sfeer in Rome vóór het begin van het conclaaf onrustig en anti-kerkelijk was, werd door sommige kardinalen voorgesteld de verkiezing buiten Rome en zelfs buiten Italië te houden, waarbij Spanje genoemd werd. Dit stuitte echte op weerstand bij de camerlengo, kardinaal Gioacchino Pecci en uiteindelijk werd door alle kardinalen besloten voor het Vaticaan te kiezen, waar het conclaaf op 18 februari in de Sixtijnse kapel begon. Drie kardinalen waren hierbij niet aanwezig, 1 door ziekte, 2 arriveerden te laat.
Geheel tegen de voorschriften in werden de uitslagen van de stemmingen op de daaopvolgende dagen bekendgemaakt.[3]
De verkiezing van kardinaal Pecci, die de naam Leo XIII koos, was een overwinning voor de liberale krachten. Pecci was een bisschop die leiding had gegeven aan het bisdom Perugia dat tijdens de opheffing van de Kerkelijke Staat rustig en zonder problemen opgenomen was binnen het koninkrijk Italië. Leo XIII werd gezien als een diplomatiek pragmatist met de tact en flexibiliteit die bij Pius IX door diens tegenstanders werden gemist.
Leo XIII was met zijn 68 jaar jong genoeg om de zware functie op zich te nemen maar tevens oud genoeg voor het vooruitzicht van een relatief kort pontificaat van tien of 15 jaar. Waar Pius IX werd gezien als een paus die de kerk isoleerde van de internationale opinie, werd Leo XIII gezien als een persoon die het internationale respect van het Vaticaan kon terugwinnen.
Ook Leo XIII zou de Rooms-Katholieke Kerk gedurende een lange periode, 25 jaar, besturen waarmee hij het op 2 na langste pontificaat op zijn naam zette (op 4 maart 2004 nam paus Johannes Paulus II deze plaats op de lijst van hem over). Bij zijn overlijden was paus Leo XIII met zijn 93 jaar de oudste ooit die het pausambt bekleedde.
Het pontificaat voorafgaand aan het conclaaf van 1878 was het op een na langste in de geschiedenis en werd gevolgd door het op twee na langste pontificaat. Er waren dan ook maar vier kardinalen die naast dit conclaaf deelnamen aan een ander conclaaf.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.