Loading AI tools
in Loir-et-Cher, Frankrijk Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Blois is een Franse stad, gelegen op een strategisch punt tussen twee heuvels aan de rechteroever van de Loire. De stad telde 46.813[1] inwoners op 1 januari 2021 en is de hoofdstad van het departement Loir-et-Cher in de oude provincie Orléanais.
Stad in Frankrijk | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Regio | Centre-Val de Loire | ||
Departement | Loir-et-Cher (41) | ||
Arrondissement | Blois | ||
Kanton | hoofdplaats van de kantons: Kanton Blois-1, Blois-2 en Blois-3 + deel onder kanton Vineuil | ||
Coördinaten | 47° 35′ NB, 1° 20′ OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 37,46 km² | ||
Inwoners (1 januari 2021) |
46.813[1] (1.250 inw./km²) | ||
Hoogte | 63 - 135 m | ||
Burgemeester | Marc Gricourt (PS) (2020-2026) | ||
Overig | |||
Postcode | 41000 | ||
INSEE-code | 41018 | ||
Website | blois.fr | ||
Detailkaart | |||
Locatie in Frankrijk Loir-et-Cher | |||
Foto's | |||
De brug pont Jacques-Gabriel over de rivier de Loire met uitzicht op Blois | |||
|
Door de talrijke steile en kronkelige straatjes, die op sommige plaatsen door trappen met elkaar zijn verbonden, en door de harmonieuze, oude gebouwen waant de bezoeker zich in de middeleeuwen. Vanaf de kades heeft men, vooral bij zonsondergang, een goed uitzicht op de Loire en de Pont J. Gabriel.
Blois wordt, onder de naam Blesae, voor het eerst in 6e eeuw genoemd door Gregorius van Tours in zijn Historia Francorum. In de 10e eeuw werd het de hoofdstad van een graafschap. De invloedrijke graven van Blois, die van Hugo Capet afstamden, beheersten in de middeleeuwen twee gewichtige gebieden, enerzijds de streek van Blois en Chartres, anderzijds de verafgelegen Champagne. Ondanks herhaalde aanvallen van hun buren en rivalen, de graven van Anjou, wisten zij een machtige dynastie te stichten. Een van de graven, Stefaan, trad in het huwelijk met Adela, de dochter van Willem de Veroveraar, en hun zoon Stefaan van Blois werd in 1135 koning van Engeland. Vanaf het midden van de 12e eeuw begon de dynastie zich meer te interesseren voor de Champagne. In 1392 verkocht de laatste, kinderloze graaf, Guy de Châtillon, zijn graafschap aan hertog Lodewijk I van Orléans, broer van koning Karel VI. Sinds die tijd hield het hof van Orléans zich op te Blois.
Een merkwaardige bewoner van het kasteel was Karel van Orléans, de oudste zoon van hertog Lodewijk, die na de Slag bij Agincourt 25 jaar in Engelse krijgsgevangenschap doorbracht, en daar de tijd draaglijk maakte door het schrijven van gedichten. Na zijn terugkeer in Frankrijk (1440) verbleef hij het liefst in Blois, liet het kasteel herbouwen om het meer bewoonbaar te maken, en omringde zich met een kleine hofhouding van kunstenaars en dichters als François Villon. Zelf schreef hij ook gedichten. Op de hoge leeftijd van 71 jaar viel hem, na twee kinderloze huwelijken, nog de eer te beurt uiteindelijk vader te worden van een zoon, de toekomstige Lodewijk XII, die in het kasteel van Blois geboren werd.
De redenen waarom een aantal Franse koningen van het huis Valois zich in de Loirevallei vestigden, waren van politieke aard. In het heetst van de Honderdjarige Oorlog ontvluchtte de zwakke Karel VII Parijs, waar de Engelse koning zich inmiddels de Franse kroon had toegeëigend. Karel VII zocht een toevlucht in de provincies die hem trouw waren gebleven: Touraine, Poitou, Berry en Blésois. Na de fabelachtige opmars van Jeanne d'Arc, waarbij de Loirestreek als eerste werd bevrijd, verkoos Karel VII in de provincies te blijven die aan zijn zijde stonden. Ook zijn opvolgers hielden zich aan de traditie. Parijs raakte in de vergetelheid, tot Hendrik IV het opnieuw tot koninklijke residentiestad uitkoos. Zijn verbannen vrouw Maria de' Medici woonde op het kasteel van 1617 tot 1619 en kort daarna Gaston van Orléans, die er verbleef tot zijn dood in 1660.
In 1697 werd Blois een bisdom, met zetel in de kathedraal van Blois. In 1814 nam Marie Louise, de vrouw van de verslagen keizer Napoleon Bonaparte, kortstondig het regentschap waar vanuit de stad.
In de begindagen van de Tweede Wereldoorlog werd Blois overspoeld door vluchtelingen uit het noorden. Op 20 juni 1940 werd de stad bezet door de Duitsers na verschillende dagen van hevige bombardementen. De Fransen hadden de tiende boog van de Loirebrug opgeblazen en hevig weerstand geboden, maar toen de 1. Kavallerie-Division in Beaugency overstak en uit het oosten naderde, werd Blois open stad verklaard. Desondanks werden zes Senegalese en Maghrebijnse tirailleurs die de brug hadden verdedigd, door de Wehrmacht geëxecuteerd.[2] Eind 1944 werd Blois bevrijd door de Amerikanen, opnieuw voorafgegaan door enkele dagen van bombardementen.
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Van 1976 tot en met 1984 was Blois de startplaats van de in omgekeerde volgorde verreden Parijs-Tours, die destijds ook De Grote Herfstprijs werd genoemd. Finishplaats was Chaville, behalve in Parijs-Tours 1978 toen de wedstrijd met 5½ ronden op het autocircuit van de Parijse voorstad Montlhéry eindigde.
Het is een belangrijk wegenknooppunt op de hoofdwegen (Parijs→)Orléans→Tours(→Poitiers) en (Dijon→)Bourges→Le Mans(→Rennes) en het regionale handelscentrum van een grote en vruchtbare landbouwstreek (de Beauce en de Sologne).
Verder ligt in de gemeente spoorwegstation Blois - Chambord.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.