Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Bloemen-getijdenboek is een verlucht getijdenboek voor het gebruik van Rome. Het boek werd tussen 1520 en 1525 verlucht door Simon Bening en medewerkers. Het wordt nu bewaard in de Bayerische Staatsbibliothek in München als ‘Clm 23637’. Het boek wordt het Bloemen-getijdenboek genoemd omwille van de talloze bloemen in de margeversiering die men op elke tekstbladzijde terugvindt.
Het handschrift bestaat uit 219 perkamenten folia van 166 x 115 mm. Het tekstblok meet ca. 92 x 63 mm.De Latijnse tekst is geschreven in een schrift dat ronder is dan de voordien gebruikelijke littera textualis en aanleunt bij het mediterrane schrift van die periode hoewel het nog veel gebroken letters bevat. De tekst werd geschreven in één kolom met 16 lijnen per blad.
We vinden in het getijdenboek de klassieke inhoud terug:
Het handschrift bevat 16 grote en 26 kleine miniaturen. Daarnaast zijn er een aantal marges die lijken op een volbladminiatuur waarover achteraf een tekstblok is geplaatst. Dergelijke marges zijn gebruikt in de kalender (12 bladzijden) en op zes andere folia bij het begin van een sectie in de tekst.
De versiering van de marges is alleen in de Gent-Brugse stijl op sommige pagina’s met een grote miniatuur die geen echte volbladminiatuur is en op de pagina’s tegenover die met een grote- of volbladminiatuur. Op die recto-pagina’s vinden we steeds een marge hetzij in Gent-Brugse stijl hetzij met een verhalend tafereel erin.
Alle andere tekstbladzijden zijn versierd met enkele losstaande bloemen, insecten of vogels, waarvan één exemplaar (of een groepje bloemen) in elke marge wordt geschilderd. Het tekstblok is ook niet omkaderd. Op de pagina’s van de suffragia heeft elke bladzijde met een kleine miniatuur, aan de buitenzijde een klassieke Gent-Brugse marge. Binnen-, boven- en onder marge daarentegen zijn versierd met alleenstaande bloemen, vruchten of dieren. Deze manier van verluchten verklaart de naam: we zien enkele bijzonder mooie en grote bloemen op elke bladzijde. Wat de decoratie en de pagina-opmaak betreft is dit getijdenboek een onovertroffen kunstwerk uit die periode.[1] Er zijn slechts een vijftiental getijdenboeken met een dergelijke verluchting gemaakt, waarschijnlijk in Brugge.[2]
De tekst van het getijdenboek is verder versierd met initialen van drie lijnen, twee lijnen of één lijn hoog, in functie van de sectie die ze inleiden. Ook lijnvullers worden frequent gebruikt.
De kalender bevat één blad per maand. Het tekstblok is samengesteld uit twee kolommen met de dagen van de maand. In de linkerkolom wordt bovenaan naast de versierde “KL” de naam van de maand, het aantal zonnedagen en het aantal dagen in de maancyclus opgegeven. Dan volgen de dagen van de eerste maandhelft met het numerus aureus[3] dat toelaat om in een gegeven jaar, de dagen van nieuwe en volle maan te bepalen. Dit was belangrijk voor de berekening van de paasdatum. Daarnaast vindt men de zondagsletter en vervolgens de heilige of het feest van de dag.
In de marge langs de buitenzijde van het folium, is het teken van de dierenriem voor de betrokken periode geschilderd. Voor september gebruikte men de schorpioen en voor oktober de weegschaal.
De versiering van de bladzijde lijkt op een volbladminiatuur waar de tekst van de kalender overgeplaatst werd. We zien taferelen die activiteiten van de maand voorstellen. Het zijn voor enkele maanden niet de gebruikelijke taferelen die men in tientallen andere getijdenboeken kan terugvinden.
Hierbij de lijst van de grote miniaturen die, steeds op de versozijde, de belangrijke tekstonderdelen aankondigen, samen met het begin van de tekst gevat in een versierde marge op de recto zijde. Waar de volbladminiatuur is vervangen door een grote miniatuur met bloemenmarge is dit aangegeven in de lijst. De tekst wordt steeds ingeleid met een versierde initiaal van zes lijnen hoog.
De kleine miniaturen zijn zeven lijnen hoog op een paar uitzonderingen na. Dit is aangegeven in de lijst.
Het getijdenboek werd gemaakt door Simon Bening. Volgens sommigen werd het grotendeels verlucht door assistenten van Bening.[4] Anderen zijn van oordeel dat het grotendeels het werk is van Bening zelf.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.