Loading AI tools
Duits politicus Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ernst Alexander Alfred Herrmann Freiherr von Falkenhausen (Blumenthal (Silezië), 29 oktober 1878 – Nassau (Rijnland-Palts), 31 juli 1966) was een Duits militair. Hij bereikte de rang van generaal der Infanterie.
| Alexander von Falkenhausen | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Alexander von Falkenhausen (1933) | ||||
| Geboren | 29 oktober 1878 Gut Blumenthal, Silezië (provincie), Duitse Keizerrijk (nu Polen) | |||
| Overleden | 31 juli 1966 Nassau, Rijnland-Palts, West-Duitsland | |||
| Rustplaats | Stadtfriedhof, Nassau/Lahn, veld: A-W 12[1] | |||
| Land/zijde | .svg){kind=small} Duitse Keizerrijk.svg){kind=small} Weimarrepubliek.svg){kind=small} nazi-Duitsland | |||
| Onderdeel |  Deutsches Heer.svg){kind=small} Reichswehr Heer | |||
| Dienstjaren | 1897 – 1930 1934 - 1944 | |||
| Rang |   General der Infanterie | |||
| Eenheid | Oldenburgisches Infanterie-Regiment Nr. 91 13 maart 1897 - 1902[2] 3. Ostasiatischen Infanterie-Regiment Militair adviseur van de maarschalk Chiang Kai-shek April 1934 - juli 1938[2] Führerreserve (OKH) 15 juli 1944 - 20 juli 1944[2] | |||
| Bevel | 10e Infanterieregiment 19 januari 1925 - 1 februari 1927[2] Infanterieschool Dresden 1 februari 1927 - 31 januari 1930[2] Wehrkreis IV 28 augustus 1939 - 22 mei 1940[2] Militärbefehlshaber van België en Noord-Frankrijk 22 mei 1940 - 15 juli 1944[2] | |||
| Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |||
| Onderscheidingen | Zie decoraties | |||
| Ander werk | Militair attaché (Tokio) 22 maart 1912 - 23 oktober 1914[2] | |||
| ||||
Von Falkenhausen werd vooral bekend als bevelhebber van het Duitse militaire bestuur van mei 1940 tot juli 1944 van België en Noord-Frankrijk. Van 20 tot 29 mei 1940 was hij dit eerst voor Nederland, maar na die enkele dagen werd het militair bestuur vervangen door een civiel bestuur onder leiding van een rijkscommissaris, Arthur Seyss-Inquart.
Hij was een neef (oomzegger) van Ludwig von Falkenhausen, de bevelhebber over het bezette België in de Eerste Wereldoorlog. Zelf vocht hij mee in de Bokseropstand en vocht in de Eerste Wereldoorlog aan het oost- en het westfront en in Palestina. Hij was een groot liefhebber van Aziatische culturen. Op 31 januari 1930 werd hij op rust gesteld.
In april 1934 werd hij militair adviseur van Chiang Kai-shek in China in de periode van de Sino-Duitse samenwerking, en hielp samen met Hans von Seeckt het Chinese leger en de Chinese economie hervormen. In 1937 koos Duitsland openlijk de zijde van Japan en moest Falkenhausen terugkeren naar Duitsland. Dit deed hij pas toen zijn superieuren dreigden zijn familie te straffen voor diens 'hoogverraad'. In een afscheidsdiner met Chiang Kai-shek beloofde hij te zorgen dat geen enkel geheim aan Japan zou worden doorgespeeld.
Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak werd hij terug opgeroepen op 25 augustus 1939. Als militair bevelhebber van België en Noord-Frankrijk bracht Falkenhausen een aantal anti-Joodse decreten uit en werden in zijn naam zeer veel Belgen gedwongen tewerkgesteld. Zijn maatregelen leidden tot werkloosheid onder Joden in België, waarna zeer velen gedeporteerd werden naar kampen in Noord-Frankrijk of de Duitse dodenkampen in bezet Polen. Hij verordende de executie van 240 Belgische burgerlijke gijzelaars tijdens de oorlogsjaren.
Op 15 juli 1944, toen de geallieerden op het punt stonden België te bereiken, werd hij uit zijn commandofunctie ontheven en moest hij plaats maken voor een civiel bestuur van nazigetrouwen. Hij werd enkele dagen later verdacht betrokken te zijn bij het militaire complot tegen Adolf Hitler van de Wehrmacht op 20 juli 1944, dat mislukte. Er waren geen bewijzen en hij werd niet veroordeeld noch terechtgesteld. Wel werd hij opgesloten in de 'prominentenbarakken' van Buchenwald en vervolgens van Dachau. Op 24 april 1945 werd hij samen met 138 andere prominenten geëvacueerd naar Niederdorf (Zuid-Tirol) en er begin mei bevrijd door de geallieerden. Hij bleef in krijgsgevangenschap.
In 1948 werd hij uitgeleverd aan België. Hij stond terecht in Brussel waar hij op 9 maart 1951 werd veroordeeld tot twaalf jaar dwangarbeid wegens zijn rol in de deportatie van Joden (waarvan de meeste niet de Belgische nationaliteit hadden). De veroordeling was mild omdat er bewijzen waren dat hij had geprobeerd zo veel mogelijk (Belgische) Joden en Belgen te redden van deportatie en executie. Hij werd enkele dagen na de veroordeling vrijgelaten op basis van de Wet-Lejeune (een derde van de straf uitgezeten tijdens de voorhechtenis) en naar Duitsland uitgewezen. Alvorens de grens over te steken, schreef hij in het Belgische douanekantoor in het klachtenboek: Ingrata Belgica, non possidebis ossa mea. (Ondankbaar België, jullie zullen mijn knoken niet behouden)
Zijn eerste vrouw, met wie hij sinds 1904 in een kinderloos huwelijk had geleefd, stierf in 1950. In 1960 huwde hij met de Belgische Cécile Vent (1906-1977), die tijdens de oorlog in het verzet actie voerde als hoofd van de sector Verviers van het inlichtingennetwerk Tégal. Hij had haar leren kennen tijdens zijn gevangenschap.
Generaal von Falkenhausen droeg de Orde Pour le Mérite en de Huisorde en Orde van Verdienste van Hertog Peter Friedrich Ludwig van Oldenburg. Op zijn 72e verjaardag in 1950 kreeg hij van Chiang Kai-shek een miljoen dollar en een brief waarin hij 'vriend van China' genoemd werd.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
