Albert Hambresin was een zoon van winkelier Ludovicus Hambresin en Adelaïde De Moor.[2] Hij studeerde vanaf 1863 aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel, vanaf 1869 als leerling van Eugène Simonis. Hij behaalde diverse prijzen aan de Academie.[3] In 1872 nam hij deel aan de voorbereidende wedstrijden voor de Prix de Rome.
Hambresin maakte onder meer bustes, figuren, funerair werk en allegorische beelden. Hij beeldhouwde aanvankelijk maatschappelijke onderwerpen, zoals gebruikelijk binnen de stroming van het sociaal realisme, later meer historiserende beelden. Tot het vroegere werk behoren De nettenboeter (1875) en de Jonge visser (1877) die hij respectievelijk op de Salon van Brussel en de Salon van Gent toonde. Voorbeelden van het latere werk zijn Karel V, koning der kruisboogschutters van Brussel en Judith, die hij beide toonde op de wereldtentoonstelling van 1894 in Antwerpen. Hij ontving er een eremedaille tweede klasse voor zijn werk.[4] Ook op onder andere tentoonstellingen viel hij in de prijzen, waaronder de 'Belgian Exhibition of Contemporary Art' in Philadelphia (1882) en de internationale tentoonstellingen in Amsterdam (1883) en Nice (1884). Met Constantin Meunier behoorde hij in 1893 tot de selectiecommissie voor de The Chicago World's Fair. In datzelfde jaar nam hij, met Paul De Vigne, zitting in de jury van de Godecharleprijs. Hambresin was vanaf 1883 lid van de Brusselse kunstenaarsvereniging L'Essor.[5]
Albert Hambresin overleed op 87-jarige leeftijd.[6]
Volgens Van Lennep (1990) overleed Hambresin op 87-jarige leeftijd, maar hij noemt als overlijdensjaar 1937. Dat doen ook Engelen en Marx (2002), Piron (2016) en het KIK. Het RKD en zijn grafsteen op de begraafplaats van Genval vermelden 1938 als overlijdensjaar.
