400 meter horden

Van Wikipedia, de vrije encyclopedie

400 meter horden

De 400 m horden is een olympisch atletiekonderdeel. Op een standaard 400 meterbaan in de openlucht is dit de afstand van één compleet rondje in de binnenbaan. De renners blijven de gehele race in hun eigen baan na het starten vanuit de startblokken. De bedoeling is om de 400 meter zo snel mogelijk af te leggen en de 10 horden hierbij te passeren. De eerste horde staat 45 meter na de start, daarna is er een ruimte van 35 meter tussen de opeenvolgende horden. Wanneer een horde met het been stevig geraakt wordt kan de horde voorover vallen, zodat de kans op een blessure bij de atleet niet groot is. Het omvallen van een horde levert geen straftijd of strafpunten op, het aanraken vermindert echter wel de snelheid van de atleet.

Snelle feiten Algemene gegevens, Organisatie ...
400 meter
Thumb
Laatste horde tijdens de 400 meter hordenfinale op het WK van 2007 in Osaka.
Algemene gegevens
Organisatie  België: KBAB
 Nederland: KNAU
 Suriname: SAB
Mondiaal: IAAF
Locatie Atletiekbaan
Olympisch Heren: 1900
Dames: 1984
Competities / Kampioenschappen
Kampioen­schappen BK / NK / EK / WK / OS
Diamond League
World Challenge
Kampioenen
Belgisch kampioen 50,90 Mimoun Abdoul Wahab
54,80 Naomi Van Den Broeck
Nederlands kampioen 49,42 Nick Smidt
55,24 Cathelijn Peeters
Wereld­kampioen 46,89 Karsten Warholm
51,70 Femke Bol
Olympisch kampioen 45,94 Karsten Warholm
50,37 Sydney McLaughlin
Records
Belgisch record 48,66 Julien Watrin
54,33 Hanne Claes
Nederlands record 48,36 Nick Smidt
50,95 Femke Bol
Europees record 45,94 Karsten Warholm
50,95 Femke Bol
Wereldrecord 45,94 Karsten Warholm
50,37 Sydney McLaughlin
Verwante sporten
Disciplines 60m
80m
100m
110m
Steeplechase
Verwante sporten Duatlon
Hardlopen
Snelwandelen
Triatlon
Vijfkamp
Zevenkamp
Tienkamp
Laatst bijgewerkt op: 10 juli 2024
Portaal    Sport
Atletiek
Sluiten

De beste mannelijke atleten kunnen de 400 m horden afleggen in een tijd rond de 47 seconden, met een wereldrecord van 45,94 seconden, wat gelijkstaat aan een snelheid van 8,7 meter per seconde of 31,3 kilometer per uur. De beste vrouwelijke atleten kunnen een tijd bereiken van rond de 53 seconden en een wereldrecord van 50,37 seconden, wat gelijkstaat aan 7,9 meter per seconde en 28,6 kilometer per uur. Vergeleken met de 400 meter duurt de mannenrace gemiddeld 3 seconden langer en de vrouwenrace 4 seconden langer.

De 400 m horden is een olympische discipline sinds 1900 en 1984 voor respectievelijk mannen en vrouwen.

Er is ook een officieuze indoorvariant, zie onderaan het artikel.

Geschiedenis

Samenvatten
Perspectief

De eerste medailles voor een 400 m hordenrace zijn gegeven in 1860 bij een race in Oxford over een baan van 440 yard (402 meter). Tijdens de wedstrijd moesten de atleten twaalf massieve, meer dan een meter hoge houten horden passeren die op gelijke afstanden geplaatst stonden.

Om de kans op een blessure te verminderen, zijn er in 1895 lichtere horden ontwikkeld, waardoor de atleten de horde beter kunnen wegstoten. Toch werd een atleet tot aan 1935 gediskwalificeerd wanneer er meer dan drie horden werden omgestoten. Een record gold destijds enkel officieel wanneer alle horden waren blijven staan.

Op de Olympische Spelen van 1900 in Parijs werd de 400 m horden een olympisch onderdeel. Doordat in banen werd gelopen waren de wedstrijden virtueel identiek aan elkaar, iedere atleet had op de finish 400 meter afgelegd en het aantal horden was teruggebracht tot tien. De officiële hoogte voor een horde werd vastgelegd op 91,44 cm (36 inch) voor mannen en sinds 1974 76,20 cm (30 inch) voor vrouwen. De horden staan 35 meter uit elkaar, de eerste horde staat 45 meter vanaf de start. Het gedeelte van de laatste horde tot aan de finish heeft een lengte van 40 meter.

De eerste 400 m hordenwedstrijd voor vrouwen stamt uit 1971. De IAAF introduceerde het onderdeel voor vrouwen officieel in 1974. De afstand werd echter niet direct opgenomen in het programma van de Olympische Spelen; bij de Spelen van 1980 in Moskou was het een demonstratie-onderdeel zonder olympische medailles. De eerste vrouwelijke wereldkampioen werd gekroond tijden de wereldkampioenschappen van 1983, de eerste olympisch kampioene tijdens de Olympische Spelen van 1984.

Techniek

Samenvatten
Perspectief

De uitdaging van het hordelopen is dat het passeren van de horde zo weinig mogelijk tijdverlies oplevert. Bij de korte hordenummers (110 m voor de mannen en 100 m voor de vrouwen) kan tussen alle horden eenzelfde aantal passen gedaan worden, namelijk drie, maar bij de lange hordenummers is een constant aantal passen meestal onhaalbaar, de invloed van de toenemende vermoeidheid op de paslengte is namelijk groot. Er komt dus de extra uitdaging bij om met zo weinig mogelijk invloed op de loopsnelheid, toch bij elke horde goed uit te komen.

Toplopers maken in het eerste deel van de race 13 (mannen) of 15 (vrouwen) passen tussen de horden. Door vermoeidheid worden de passen normaal gesproken korter, maar de horden blijven op exact dezelfde afstand staan. Wat de lopers doen is gevoelsmatig met steeds iets langere passen gaan lopen, waardoor ze in de praktijk juist precies dezelfde paslengte behouden. Op een gegeven moment gaat dit echter niet langer en moet overgeschakeld worden op een ander aantal passen tussen de horden. Daar komt nog een complicatie aan het licht: de hordenpassage gaat met het ene been meestal een stuk gemakkelijker dan met het andere been, het slechte of 'chocolade'been. Tegenwoordig zijn vrijwel alle toplopers door er veel op te trainen tweebenig, al zullen ze voorkeur voor het goede been blijven houden. Zo kan van 13 op 14 pas overgegaan worden en als ook dat niet meer lukt op 15 pas.

Een enkeling krijgt het voor elkaar om alles in 13-pas ritme te lopen, of 15-pas bij de vrouwen. Maar afhankelijk van de wind, de vorm van de dag en of per ongeluk een horde hard aangeraakt is, kan het ook bij hen voorkomen dat ze aan het eind een pas moeten invoegen. Beenlengte en kracht spelen ook nog een rol en zo moet ieder een eigen ritme ontwikkelen, plus de vaardigheid om het ritme aan te passen aan de omstandigheden. Bij een man komt er dan bijvoorbeeld uit dat tot en met horde zes 13 pas gekozen wordt, dan tweemaal 14 (dat wil zeggen één passage met het verkeerde been) en vervolgens 15. Bij de vrouwen zou het telkens twee passen meer zijn. De kunst is om al lang voor de horde te zien aankomen welke correcties op de paslengte nodig zijn en wanneer er passen ingevoegd zouden moeten worden. Sommige hordelopers vinden het prettig dat onderweg nadenken over deze kwesties afleidt van de hevige vermoeidheid waardoor de 400m gekenmerkt wordt.

Mijlpalen

Meest succesvolle atleten

Samenvatten
Perspectief
Thumb
Edwin Moses, tweevoudig olympisch kampioen.

Meest opvallende nieuweling: Glenn Davis (USA), die zijn eerste wedstrijd liep in april 1956 in 54,4. Twee maanden later liep hij een nieuw wereldrecord met 49,5 en later dat jaar won hij de gouden medaille tijdens de Olympische Spelen. Ook was hij de eerste die dat kon herhalen, hij deed dat in 1960.

Atleet die geschiedenis schreef op de 400 m horden: De Amerikaan Edwin Moses won 122 wedstrijden onafgebroken tussen 1977 en 1987 plus twee gouden medailles op de Olympische Zomerspelen 1976 en op de Olympische Zomerspelen 1984. De boycot van de Olympische Spelen in 1980 zorgde ervoor dat hij geen hattrick kon behalen, maar zijn carrière wordt wereldwijd als een fenomeen beschouwd. Hij hield het wereldrecord sinds hij het zelf had gezet in 1976 zijn hele sportleven, totdat het tijdens de Olympische Zomerspelen 1992 in Barcelona werd gebroken.

Olympische medaillewinnaars

Mannen

Meer informatie Jaar ...
JaarGoudZilverBrons
1900Vlag van Verenigde Staten (1896-1908) John TewksburyVlag van Frankrijk Henri TauzinVlag van Canada 1868-1921 George Orton
1904Vlag van Verenigde Staten (1896-1908) Harry HillmanVlag van Verenigde Staten (1896-1908) Frank WallerVlag van Verenigde Staten (1896-1908) George Poage
1908Vlag van Verenigde Staten (1908-1912) Charles BaconVlag van Verenigde Staten (1908-1912) Harry HillmanVlag van Verenigd Koninkrijk Jimmy Tremeer
1920Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Frank LoomisVlag van Verenigde Staten (1912-1959) John NortonVlag van Verenigde Staten (1912-1959) August Desch
1924Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Morgan TaylorVlag van Finland (1918-1978) Erik WilénVlag van Verenigde Staten (1912-1959) Ivan Riley
1928Vlag van Verenigd Koninkrijk David BurghleyVlag van Verenigde Staten (1912-1959) Frank CuhelVlag van Verenigde Staten (1912-1959) Morgan Taylor
1932Vlag van Ierland Bob TisdallVlag van Verenigde Staten (1912-1959) Glenn HardinVlag van Verenigde Staten (1912-1959) Morgan Taylor
1936Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Glenn HardinVlag van Canada 1868-1921 John LoaringVlag van Filipijnen (1919-1936) Miguel White
1948Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Roy CochranVlag van Ceylon (1948-1951) Duncan WhiteVlag van Zweden Rune Larsson
1952Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Charles MooreVlag van Sovjet-Unie Joeri LitoejevVlag van Nieuw-Zeeland John Holland
1956Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Glenn DavisVlag van Verenigde Staten (1912-1959) Eddie SouthernVlag van Verenigde Staten (1912-1959) Josh Culbreath
1960Vlag van Verenigde Staten Glenn DavisVlag van Verenigde Staten Clifton CushmanVlag van Verenigde Staten Richard Howard
1964Vlag van Verenigde Staten Rex CawleyVlag van Verenigd Koninkrijk John CooperVlag van Italië Salvatore Morale
1968Vlag van Verenigd Koninkrijk David HemeryVlag van Bondsrepubliek Duitsland Gerhard HennigeVlag van Verenigd Koninkrijk John Sherwood
1972Vlag van Oeganda John Akii-BuaVlag van Verenigde Staten Ralph MannVlag van Verenigd Koninkrijk David Hemery
1976Vlag van Verenigde Staten Edwin MosesVlag van Verenigde Staten Michael ShineVlag van Sovjet-Unie Yevgeni Gavrilenko
1980Vlag van Duitse Democratische Republiek Volker BeckVlag van Sovjet-Unie Wassili ArchipenkoVlag van Verenigd Koninkrijk Gary Oakes
1984Vlag van Verenigde Staten Edwin MosesVlag van Verenigde Staten Danny HarrisVlag van Bondsrepubliek Duitsland Harald Schmid
1988Vlag van Verenigde Staten André PhillipsVlag van Senegal Amadou Dia BaVlag van Verenigde Staten Edwin Moses
1992Vlag van Verenigde Staten Kevin YoungVlag van Jamaica Winthrop GrahamVlag van Verenigd Koninkrijk Kriss Akabusi
1996Vlag van Verenigde Staten Derrick AdkinsVlag van Zambia Samuel MateteVlag van Verenigde Staten Calvin Davis
2000Vlag van Verenigde Staten Angelo TaylorVlag van Saoedi-Arabië Hadi Al SomayliVlag van Zuid-Afrika Llewellyn Herbert
2004Vlag van Dominicaanse Republiek Félix SánchezVlag van Jamaica Danny McFarlaneVlag van Frankrijk Naman Keïta
2008Vlag van Verenigde Staten Angelo TaylorVlag van Verenigde Staten Kerron ClementVlag van Verenigde Staten Bershawn Jackson
2012Vlag van Dominicaanse Republiek Félix SánchezVlag van Verenigde Staten Michael TinsleyVlag van Puerto Rico Javier Culson
2016Vlag van Verenigde Staten Kerron ClementVlag van Kenia Boniface Mucheru TumutiVlag van Turkije Yasmani Copello
2021Vlag van Noorwegen Karsten WarholmVlag van Verenigde Staten Rai BenjaminVlag van Brazilië Alison dos Santos
2024Vlag van Verenigde Staten Rai BenjaminVlag van Noorwegen Karsten WarholmVlag van Brazilië Alison dos Santos
Sluiten

Vrouwen

Medaillewinnaars wereldkampioenschappen

Mannen

Meer informatie Jaar, Goud ...
JaarGoudZilverBrons
1983Edwin Moses (USA)Harald Schmid (FRG)Alexander Karlow (USSR)
1987Edwin Moses (USA)Danny Harris (USA)Harald Schmid (FRG)
1991Samuel Matete (ZAM)Winthrop Graham (JAM)Kriss Akabusi (GBR)
1993Kevin Young (USA)Samuel Matete (ZAM)Winthrop Graham (JAM)
1995Derrick Adkins (USA)Samuel Matete (ZAM)Stéphane Diagana (FRA)
1997Stéphane Diagana (FRA)Llewellyn Herbert (RSA)Bryan Bronson (USA)
1999Fabrizio Mori (ITA)Stéphane Diagana (FRA)Marcel Schelbert (CH)
2001Félix Sánchez (DOM)Fabrizio Mori (ITA)Dai Tamesue (JPN)
2003Félix Sánchez (DOM)Joey Woody (USA)Periklís Iakovákis (GRE)
2005Bershawn Jackson (USA)James Carter (USA)Dai Tamesue (JPN)
2007Kerron Clement (USA)Félix Sánchez (DOM)Marek Plawgo (POL)
2009Kerron Clement (USA)Javier Culson (PUR)Bershawn Jackson (USA)
2011David Greene (GBR)Javier Culson (PUR)L.J. van Zyl (RSA)
2013Jehue Gordon (TRI)Michael Tinsley (USA)Emir Bekrić (SRB)
2015Nicholas Bett (KEN)Denis Koedrjavtsev (RUS)Jeffrey Gibson (BAH)
2017Karsten Warholm (NOR)Yasmani Copello (TUR)Kerron Clement (USA)
2019Karsten Warholm (NOR)Rai Benjamin (USA)Abderrahman Samba (QAT)
2022Alison dos Santos (BRA)Rai Benjamin (USA)Trevor Bassitt (USA)
2023Karsten Warholm (NOR)Kyron McMaster (IVB)Rai Benjamin (USA)
Sluiten

Vrouwen

Top tien aller tijden

Samenvatten
Perspectief

Snelste mannen

Meer informatie Rang, Tijd ...
RangTijdAtleetLandDatumPlaats
1. 45,94Karsten WarholmVlag van Noorwegen NOR3 augustus 2021Tokio
2. 46,17Rai BenjaminVlag van Verenigde Staten USA3 augustus 2021Tokio
3. 46,29Alison dos SantosVlag van Brazilië BRA19 juli 2022Eugene
4. 46,78Kevin YoungVlag van Verenigde Staten USA6 augustus 1992Barcelona
5. 46,98Abderrahman SambaVlag van Qatar QAT30 juni 2018Parijs
6. 47,02Edwin MosesVlag van Verenigde Staten USA31 augustus 1983Koblenz
7. 47,03Bryan BronsonVlag van Verenigde Staten USA21 juni 1998New Orleans
8. 47,08Kyron McMasterVlag van Britse Maagdeneilanden IVB3 augustus 2021Tokio
9. 47,10Samuel MateteVlag van Zambia ZAM7 augustus 1991Zürich
10. 47,19André PhillipsVlag van Verenigde Staten USA25 september 1988Seoel
Sluiten

Bijgewerkt: 25 juli 2022

Snelste vrouwen

Bijgewerkt: 2 juli 2024

Continentale records

Meer informatie Continent, Geslacht ...
Continent Geslacht Prestatie Atleet Land Datum Plaats
Afrika M 47,10 Samuel Matete Vlag van Zambia ZAM 7 augustus 1991 Zürich
V 52,90 Nezha Bidouane Vlag van Marokko MAR 25 augustus 1999 Sevilla
Noord- en
Midden-Amerika
M 46,17 Rai Benjamin Vlag van Verenigde Staten USA 3 augustus 2021 Tokio
V 50,37 (WR) Sydney McLaughlin-Levrone Vlag van Verenigde Staten USA 8 augustus 2024 Parijs
Zuid-Amerika M 46,29 Alison dos Santos Vlag van Brazilië BRA 19 juli 2022 Eugene
V 53,69 Gianna Woodruff Vlag van Panama PAN 20 juli 2022 Eugene
Azië M 46,98 Abderrahman Samba Vlag van Qatar QAT 30 juni 2018 Parijs
V 53,09 Kemi Adekoya Vlag van Bahrein BRN 24 augustus 2023 Boedapest
Europa M 45,94 (WR) Karsten Warholm Vlag van Noorwegen NOR 3 augustus 2021 Tokio
V 50,95 Femke Bol Vlag van Nederland NED 14 juli 2024 La Chaux-de-Fonds
Oceanië M 48,28 Rohan Robinson Vlag van Australië AUS 31 juli 1996 Atlanta
V 53,17 Debbie Flintoff-King Vlag van Australië AUS 28 september 1988 Seoel
Sluiten

Bijgewerkt: 2 juli 2024

Wereldrecordontwikkeling

Mannen

Vrouwen

Indoor

Samenvatten
Perspectief

Er bestaat sinds 2006 een officieuze variant van dit onderdeel voor de indoorbanen, bedacht door Jean-Georges Sarkadi. Er wordt in lanen gestart, maar op het tweede rechte stuk mag men naar de binnenbaan gaan. De horden staan op de rechte einden van een 200-meterbaan op een afstand van 30 meter, waarbij de horde minimaal 6 meter na de bocht moet staan. In totaal wordt achtmaal een horde genomen (tegen tien op de buitenbaan). Er staat een rijtje horden over de volle breedte van de baan, wordt een horde omvergelopen dat moet een achteropkomende loper de horde ernaast nemen. Zit laatstgenoemde atleet er te dicht op dan volgt geen diskwalificatie, maar de tijd telt niet als record. Juryleden zetten de in de eerste omloop omgevallen horden direct recht voor de tweede ronde. De lanen op een indoorbaan zijn over het algemeen smaller dan op de buitenbaan, dan passen ongeveer 4 gewone horden naast elkaar in de 6 lanen van een indoorbaan.

Het wereldrecord bij de mannen staat op naam van Félix Sánchez, die 48,78 liep in Val-de-Reuil op 18 februari 2012. Bij de vrouwen staat het record met 56,41 op naam van Sheena Tosta uit de Verenigde Staten, eveneens in Val-de-Reuil gelopen, maar een jaar eerder: 12 februari 2011.

Zie de categorie 400 m hurdles van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.