Loading AI tools
Nederlands beeldhouwer en ontwerper (1884-1970) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hildebrand Lucien (Hildo) Krop (Steenwijk, 26 februari 1884 – Amsterdam, 20 augustus 1970) was een Nederlands beeldhouwer en sierkunstenaar. Hij kreeg grote bekendheid als stadsbeeldhouwer van Amsterdam.
| Hildo Krop | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
Hildo Krop (1964) | ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Hildebrand Lucien Krop | |||
| Geboren | 26 februari 1884 | |||
| Overleden | 20 augustus 1970 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | beeldhouwer en ontwerper | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Stijl(en) | Abstracte kunst, Amsterdamse School | |||
| RKD-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Krop was een zoon van de Steenwijkse bakker Hein Krop en Johanna Louisa Cordes. Van moederskant kwam hij uit een kunstzinnige familie; zijn grootvader was fotograaf en tekenleraar en twee ooms schilderden en fotografeerden. Hij werd echter opgeleid tot banketbakker en werkte in België, Frankrijk en Italië. In 1906 kwam Krop als kok in dienst van een echtpaar in Engeland. Hier werd zijn talent als tekenaar ontdekt en op aanraden van schilder Gerald Spender Pryce volgde hij een zomercursus beeldende kunst in Londen.
Terug in Nederland besloot de bakkerszoon kunstenaar te worden en hij vertrok naar Parijs, waar hij les nam aan de gerenommeerde Académie Julian. In het cursusjaar 1908-1909 volgde hij een beeldhouwopleiding bij Bart van Hove aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. Van de beeldhouwer John Rädecker leerde hij steenhouwen. Hij was in 1910, na het behalen van zijn M.O.-akte tekenen, korte tijd tekenleraar aan de HBS in Haarlem. Uit die periode dateert tevens zijn vriendschap met de Haarlemse beeldhouwer en leeftijdgenoot Theo van Reijn, met wie hij een zeer regelmatige (en deels bewaard gebleven) correspondentie onderhield. Van 1911 tot 1912 volgde Krop in Berlijn beeldhouwles bij Georg Kolbe aan de Kunstgewerbeschule, maar in 1912 reisde hij via Rome naar Parijs, waar hij bij de Nederlandse schilder Jacob Bendien introk. Hij raakte bevriend met Ossip Zadkine, die hem leerde beeldhouwen en taille directe. Eind 1912 keerde hij terug naar Amsterdam, waar hij aan het werk ging in de meubelfabriek van W. Gieben en zich bekwaamde in het houtsnijden.
Na enkele kleine opdrachten werd Krop tussen 1913 en 1916, met Joop van Lunteren en Anton Rädecker, medewerker in het atelier van Hendrik van den Eijnde, die verantwoordelijk was voor het beeldhouwwerk van het in aanbouw zijnde Scheepvaarthuis aan de Prins Hendrikkade in Amsterdam. Na afloop van dit bouwwerk, dat in Amsterdam het begin inluidde van een periode met vele belangrijke steenbeeldhouwprojecten, werd Krop benoemd tot de stadsbeeldhouwer.
Krop is verantwoordelijk voor het beeldhouwwerk aan vele bruggen en panden in Amsterdam. Bekend zijn ook zijn Berlage-monument op het Victorieplein en de plaquette aan het monument op de Afsluitdijk. Hij maakte diverse oorlogsmonumenten, onder meer voor Amsterdam, Den Haag, Kampen en Steenwijk.
Naast zijn beeldhouwwerken heeft Krop heeft ontwerpen gemaakt voor meubilair, keramiek (ESKAF), glas (Leerdam) en smeedwerk. Rond 1925 volgde hij lessen aan Quellinus, waar hij van Bert Nienhuis leerde glazuren. Hij maakte vervolgens meerdere kleine plastieken, die hij in eerste instantie zelf bakte, later werden ze bij de Plateelbakkerij Zuid-Holland in serie gebakken. Krop ontwierp boekbanden voor de uitgeverijen Boekenvrienden Solidariteit, De Baanbreker en Mulder & Co en zes omslagen voor het blad Wendingen.
Krop werd in 1959 gelauwerd met de Prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945. Hij overleed in 1970, op 86-jarige leeftijd, en werd begraven op Zorgvlied.
Het echtpaar Krop bewoog zich in communistische kringen, en Krop stond positief tegenover de Sovjet-Unie. Bij het tienjarig bestaan van de Sovjet-Unie vervaardigde hij een legpenning. In 1931 maakte hij een portretbuste van Lenin, die levenslang in zijn atelier stond. In 1937 volgde een buste van Stalin, die in november in het Concertgebouw door de Communistische Partij Holland werd onthuld. In 1932 maakte Krop een reis van drie maanden naar de Sovjet-Unie. Krop werd nooit lid van de CPH, omdat hij zijn positie als stadsbeeldhouwer niet in gevaar wilde brengen. In zijn boek De GPOe op de Overtoom noemt Igor Cornelissen Krop en zijn vrouw Mien Sleef waarschijnlijk spionnen voor de USSR.[1] In elk geval huisvestte het echtpaar voor de oorlog regelmatig inlichtingenagenten van de Sovjet-Unie.
In 2000 is een bronzen masker uit 1923 gestolen uit de Amsterdamse Schouwburg, toen het gebouw in de steigers stond. Dit was een van de vijf maskers die Krop met donateurs in 1959 had aangeboden aan Amsterdam, ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag. De gemeente kreeg later 18.000 euro van de verzekering uitgekeerd.[2][3]
In de villa Rams Woerthe te Steenwijk, waar in 2002 een Kropkamer werd ingericht, is sinds 2007 het Instituut Collectie Krop (ICK) gevestigd. In enkele zalen zijn werken van Krop tentoongesteld. In dit in jugendstil gebouwd pand uit 1899 (het bestuurscentrum van de gemeente Steenwijkerland) is een door Krop vervaardigde houten werkbank te zien.
,_Amsterdam.jpg)
,_Kröller-Müller_Museum.JPG)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
