Loading AI tools
Nederlands filmregisseur Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Frans Andor Benjamin Weisz (Amsterdam, 23 juli 1938) is een Nederlands film- en televisieregisseur. Bekend werk van hem zijn de films De Inbreker (1972), Rooie Sien (1975), Charlotte (1981), de trilogie Leedvermaak (1989), Qui vive (2002), Happy End (2009), Hoogste Tijd (1995) en de televisieserie Bij nader inzien (1991).
| Frans Weisz | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
Frans Weisz (1973) | ||||
| Volledige naam | Frans Andor Benjamin Weisz | |||
| Geboren | 23 juli 1938 | |||
| Geboorteland |  Nederland | |||
| Jaren actief | 1964 - 2020 | |||
| Beroep | film- en televisieregisseur | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (nl) Moviemeter-profiel | ||||
| (mul) TMDB-profiel | ||||
| ||||
Frans Weisz is de zoon van het Joodse echtpaar Géza Weisz (1904-1944) en Sara Drielsma (1904-1979). Zijn vader kwam om in het vernietigingskamp Auschwitz.
Weisz begon met een studie aan de toneelschool, maar gaf dat na een jaar op om naar de Amsterdamse Filmacademie te gaan. Hij kreeg een studiebeurs voor de Italiaanse filmschool Centro Sperimentale di Cinematografia in Rome.
Frans Weisz is vader van acteur Géza Weisz (1986).
Weisz debuteerde in 1964 met de korte film ‘Een zondag op het eiland van de Grande Jatte'. Zijn eerste speelfilm maakte hij in 1966, Het gangstermeisje, naar de gelijknamige roman van Remco Campert (1929-2022) die een jaar eerder was verschenen en wordt beschouwd als de eerste Nederlandse nouvelle vague film. Er zouden nog veel boekverfilmingen volgen: De inbreker van August Defresne, Naakt over de schutting van Rinus Ferdinandusse, Heb medelij, Jet! naar het boek Geef die mok eens door, Jet! van Heere Heeresma, Havinck van Marja Brouwers, Op afbetaling van Simon Vestdijk, Hoogste tijd van Harry Mulisch en Boy Ecury naar het boek Een Antilliaanse Jongen in het verzet van Ted Schouten.
Zijn speelfilm Charlotte (1981) en de documentaire Leven? Of theater? (2012) hadden beide het leven van de Duits-Joodse kunstenares Charlotte Salomon (1917-1943) tot onderwerp.
Ook verfilmde hij de toneelstukken Leedvermaak en Qui vive van Judith Herzberg. Met Leedvermaak, Qui vive en Happy End heeft Weisz voor het eerst in de Nederlandse filmgeschiedenis een drieluik gemaakt over een disfunctionele, door de Tweede Wereldoorlog getroffen familie met een identieke cast, die een periode van meer dan twintig jaar beslaat.
Frans Weisz heeft onder meer gewerkt met Louis d'Or-winnaars als Ko van Dijk, Gijs Scholten van Aschat, Pierre Bokma, Edwin de Vries en Jeroen Willems, Theo d'Or-winnaars Sigrid Koetse en Annet Nieuwenhuijzen en Gouden Kalf-winnaars als Rijk de Gooyer, Willeke van Ammelrooy, Gerard Thoolen en Willem Nijholt. Hij werkte tevens met gerespecteerde acteurs als Kitty Courbois, Will van Kralingen en Coen Flink.
In 2023 kwam het boek ‘Dagboek van een filmmaker’ van Frans Weisz uit waarin stukken van dagboeken die hij bijhield van zijn films zijn gebundeld.
Hij kreeg Gouden Kalveren voor Leedvermaak en Bij nader inzien.
Frans Weisz is in 2018 bij zijn 50-jarige carrière in dienst van Nederlandse film geridderd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau vanwege zijn verdiensten voor de Nederlandse film.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
