From Wikipedia, the free encyclopedia
Polarisasi politik ( polarisasi yang dieja dalam bahasa Inggeris Inggeris ) ialah perbezaan sikap politik yang jauh dari pusat, ke arah ekstrem ideologi . [1] [2] [3]
Polarisasi dalam politik berarti orang-orang sangat tidak setuju satu sama lain tentang isu-isu penting. Ini biasanya terjadi ketika ada dua kelompok besar dengan ide yang sangat berbeda. Tapi terkadang bisa tentang hal lain, seperti agama atau tempat tinggal Anda. Ini dapat mempersulit orang untuk bekerja sama dan menyelesaikan sesuatu. [4]
Ulama membezakan antara polarisasi ideologi (perbezaan antara kedudukan dasar) dan polarisasi afektif (tidak suka emosi dan tidak percaya kepada kumpulan luar politik). [5]
Ahli sains politik biasanya membezakan ntara dua tahap polarisasi politik: elit dan massa. "Polarisasi elit" memfokuskan pada polarisasi elit politik, seperti penganjur parti dan pegawai yang dipilih . "Polarisasi massa" (atau polarisasi popular) memfokuskan pada polarisasi massa, selalunya pengundi atau orang awam. [6] [7] [8] [9]
Polarisasi elit merujuk kepada polarisasi antara parti dalam kerajaan dan parti pembangkang. [2] Parti politik terpolarisasi secara dalaman adalah bersatu, bersatu, berprogram, dan berbeza dari segi ideologi; ia biasanya terdapat dalam sistem tadbir urus demokrasi parlimen . [10] [6] [8] [9]
Ketika hanya ada dua partai politik, mereka seringkali memiliki keyakinan yang sangat berbeda dan banyak berdebat tentang undang-undang apa yang harus dibuat. Ini membuatnya seolah-olah partai-partai itu sama dengan jenis kepercayaan tertentu. Tetapi sebuah penelitian menemukan bahwa di Eropa, ini bukan hanya tentang berapa banyak pihak yang ada, tetapi bagaimana mereka bekerja sama yang memengaruhi seberapa banyak orang yang tidak setuju satu sama lain.
Kami telah mempelajari berapa banyak politisi dari partai yang berbeda tidak setuju satu sama lain. Kami dulu melihat pendapat kelompok tentang masing-masing partai, tetapi sekarang kami melihat seberapa sering mereka memilih bersama atau berpisah. Beberapa orang bahkan melihat bagaimana mereka berbicara selama rapat untuk melihat betapa berbedanya mereka. Kami menemukan bahwa mereka mulai berbicara dengan lebih berbeda pada tahun 1994.
Polarisasi besar-besaran, atau polarisasi popular, berlaku apabila sikap pengundi terhadap isu politik, dasar, tokoh terkenal atau rakyat lain dibahagikan dengan kemas mengikut garis parti. [6] [8] [9] [11] Secara keras, setiap kem mempersoalkan kesahihan moral yang lain, melihat kem lawan dan dasar-dasarnya sebagai ancaman eksistensi terhadap cara hidup mereka atau negara secara keseluruhan. [12] [13]
Ada berbagai cara orang dapat dibagi atau dipisahkan dalam hal keyakinan dan pandangan politik mereka. Beberapa orang memiliki pemikiran berbeda tentang isu-isu penting seperti aborsi atau tindakan afirmatif, dan beberapa orang selalu memiliki keyakinan konservatif atau liberal apa pun masalahnya. Terkadang, orang memilih untuk menjadi bagian dari partai politik karena merasa menjadi bagian dari kelompok tertentu berdasarkan hal-hal seperti ras, agama, atau jenis kelamin. Dan terkadang, orang sangat tidak menyukai atau mempercayai orang dari partai politik lain.[14]
Ada berbagai cara orang dapat dibagi atau dipisahkan dalam hal keyakinan dan pandangan politik mereka. Beberapa orang memiliki pemikiran berbeda tentang isu-isu penting seperti aborsi atau tindakan afirmatif, dan beberapa orang selalu memiliki keyakinan konservatif atau liberal apa pun masalahnya. Terkadang, orang memilih untuk menjadi bagian dari partai politik karena merasa menjadi bagian dari kelompok tertentu berdasarkan hal-hal seperti ras, agama, atau jenis kelamin. Dan terkadang, orang sangat tidak menyukai atau mempercayai orang dari partai politik lain.. [15]
Apabila orang tidak begitu menerima idea yang berbeza, ia boleh menjadikan mereka lebih berpecah dan melampau dalam pendapat mereka sendiri. Tetapi apabila orang yang mempunyai pendapat sederhana tidak menerima idea yang melampau, ia boleh membawa semua orang bersama.
Sesetengah orang yang belajar politik mengatakan bahawa apabila orang mempunyai banyak pendapat yang berbeza mengenai topik yang berbeza, mereka menjadi lebih berpecah. Tetapi orang lain mengatakan bahawa hanya sedikit perbezaan pendapat masih boleh membuat orang berpecah. [2] [16] [17]
Polarisasi afektif ialah apabila orang mula lebih menyukai kumpulan politik mereka sendiri dan lebih tidak menyukai kumpulan politik lain. Ini boleh menyebabkan orang bertindak kejam dan tidak mahu bekerjasama dengan orang yang berbeza fahaman politik. Ia berlaku di internet dan dalam kehidupan sebenar, dan ia telah berlaku lebih banyak di negara yang berbeza sejak kebelakangan ini. Kajian baru-baru ini mendapati bahawa orang lebih mementingkan parti politik mereka daripada perkara lain yang biasanya memecahbelahkan orang, seperti kaya atau miskin mereka, agama apa yang mereka anuti, atau dari mana mereka berasal. Kajian itu juga mendapati bahawa orang mempunyai keutamaan yang lebih kuat untuk kumpulan mereka sendiri, tetapi mereka masih mempunyai beberapa keutamaan untuk kumpulan lain juga..[18]
Polarisasi politik berlaku apabila orang ramai sangat tidak bersetuju dan mempunyai pendapat yang berbeza tentang politik. Ini boleh disebabkan oleh perkara seperti parti politik, perubahan sempadan kawasan mengundi, kepercayaan orang ramai tentang politik, berita dan media sosial, dan keadaan keseluruhan dalam negara.
Sebilangan cerdik pandai berpendapat kumpulan politik semakin melampau dan menyebabkan mereka tidak sehaluan. Ini kerana pemimpin kumpulan besar hanya mendengar apa yang mereka percaya dan mengabaikan idea lain. Ini boleh menyebabkan pemimpin dan rakyat yang mengundi mereka tidak bersetuju. Sebagai contoh, selepas mereka meluluskan undang-undang untuk melindungi hak rakyat untuk mengundi, lebih sedikit ahli politik yang konservatif dan Demokrat, tetapi lebih ramai yang konservatif dan Republikan. Ini bermakna rakyat yang mengundi ahli politik semakin berbeza. Tetapi hanya kerana ahli politik tidak bersetuju, itu tidak bermakna orang yang mengundi mereka tidak sehaluan. Kadang-kadang, orang mengundi seseorang kerana mereka fikir kepercayaan mereka lebih baik daripada kepercayaan mereka.
Para saintis yang mengkaji politik telah mendapati bahawa ahli politik mempunyai sebab untuk menyokong idea yang kuat dan berbeza. Mereka mengatakan bahawa pada tahun 1990-an, Parti Republikan melakukan sesuatu untuk menjadi parti utama di Dewan Perwakilan Amerika Syarikat, yang bermaksud mereka mahu lebih ramai orang mengundi mereka. Para saintis juga mendapati bahawa orang yang mempunyai idea sederhana kurang berkemungkinan menjadi ahli politik berbanding orang yang bersetuju dengan idea parti mereka. Mereka juga mendapati ahli politik yang mendengar kumpulan ekstrem dalam parti mereka lebih berjaya, tetapi ini boleh menyebabkan penyokong mereka mempunyai idea yang melampau juga. Kajian itu juga mendapati pengundi lebih terpengaruh dengan kenyataan keras pemimpin parti lain berbanding pemimpin parti mereka sendiri, bermakna pemimpin politik lebih berkemungkinan mempunyai idea yang kukuh.[19]
Giovanni Sartori berkata, apabila orang ramai mempunyai kepercayaan yang berbeza dalam sesebuah negara, ia boleh menyebabkan parti politik mereka semakin berpecah. Beliau berpendapat apabila orang ramai mempunyai kepercayaan yang melampau, ia boleh menyebabkan parti politik yang berbeza sering bergaduh sesama sendiri. Ini boleh berlaku dengan lebih daripada dua pihak, ia boleh berlaku dengan banyak pihak. Ini berlaku di India pada tahun 1970-an, di mana parti-parti politik terbahagi kepada dua kumpulan yang mempunyai kepercayaan melampau. [20]
Apabila orang memberi wang kepada ahli politik, mereka boleh mempunyai pengaruh yang besar terhadap apa yang dilakukan oleh ahli politik. Ahli politik dijangka mengumpul wang untuk parti politik mereka dan membantu parti mereka memenangi pilihan raya. Selepas kes mahkamah yang dipanggil Citizens United, kumpulan berkepentingan khas di AS boleh membelanjakan banyak wang untuk pilihan raya tanpa memberitahu sesiapa dari mana wang itu datang. Ini boleh menjadikan pilihan raya tidak adil dan boleh menjadikan ahli politik lebih ekstrem dalam kepercayaan mereka. Walau bagaimanapun, sesetengah pakar mengatakan bahawa penderma besar tidak selalu menjadikan ahli politik melampau dalam kepercayaan mereka. [21] [22]
Di negara di mana orang ramai mengundi pemimpin untuk mewakili mereka, sesetengah pakar percaya bahawa orang yang mempunyai pendapat dan pilihan yang berbeza adalah perkara biasa dan biasa. Mereka juga berpendapat bahawa orang yang lebih tahu tentang politik tidak mudah terpengaruh dengan apa yang dikatakan oleh ahli politik. Perbezaan pendapat rakyat selalunya datang dari parti politik yang mereka sokong. Perbezaan ini biasanya tidak kekal selama-lamanya dan akhirnya orang ramai mencari jalan untuk berkompromi. Satu lagi kumpulan pakar percaya bahawa orang menjadi lebih ekstrem dalam pandangan mereka kerana mereka terlalu yakin dengan pemahaman mereka tentang isu rumit. Walau bagaimanapun, apabila diminta menjelaskan alasan mereka dengan lebih terperinci, orang biasanya menjadi lebih sederhana dalam pandangan mereka. Hanya meminta mereka menyenaraikan alasan mereka tidak mempunyai kesan yang sama.[23]
Kajian yang dijalankan di AS (2019) dan UK (2022) mendapati bahawa polarisasi politik secara amnya kurang meruncing di kalangan orang ramai berbanding yang digambarkan dalam media. [24] [25]
Morris P. Fiorina (2006, 2008) mengemukakan hipotesis bahawa polarisasi adalah fenomena yang tidak berlaku untuk orang ramai, dan sebaliknya dirumuskan oleh pengulas untuk menarik perpecahan lagi dalam kerajaan. [3] [26] [27] Kajian lain menunjukkan bahawa perbezaan budaya yang memberi tumpuan kepada pergerakan ideologi dan polarisasi geografi dalam kawasan pilihan raya Amerika Syarikat dikaitkan dengan peningkatan dalam polarisasi politik keseluruhan antara 1972 dan 2004. [16] [28]
Perpecahan agama, etnik, dan budaya lain dalam kalangan orang ramai sering mempengaruhi kemunculan polarisasi. Menurut Layman et al. (2005), perpecahan ideologi antara Republikan AS dan Demokrat juga melintasi jurang budaya agama. Mereka mendakwa bahawa Demokrat secara amnya menjadi lebih sederhana dalam pandangan agama manakala Republikan telah menjadi lebih tradisionalis. Sebagai contoh, saintis politik telah menunjukkan bahawa di Amerika Syarikat, pengundi yang mengenal pasti sebagai Republikan lebih cenderung untuk mengundi calon yang kuat evangelis daripada pengundi Demokrat. [29] Ini berkorelasi dengan peningkatan polarisasi di Amerika Syarikat. [30] Teori lain berpendapat bahawa agama tidak menyumbang kepada polarisasi kumpulan penuh, sebaliknya, polarisasi pakatan dan aktivis parti menyebabkan peralihan parti ke arah politik yang melampau. [31]
Di sesetengah negara pasca kolonial, orang ramai mungkin terpolarisasi di sepanjang jurang etnik yang kekal daripada rejim penjajah. [32] Di Afrika Selatan pada akhir 1980-an, ahli-ahli Parti Kebangsaan yang konservatif dan pro-apartheid tidak lagi menyokong apartheid, dan oleh itu, tidak lagi sejajar secara ideologi dengan parti mereka. Afrikaner Belanda, Inggeris kulit putih, dan orang asli Afrika berpecah berdasarkan perpecahan kaum, menyebabkan polarisasi mengikut garis etnik. [33] [34]
Ketidaksamaan ekonomi juga boleh mendorong polarisasi orang ramai. Sebagai contoh, dalam pasca Perang Dunia I Jerman, Parti Pekerja Komunis dan Sosialis Kebangsaan, sebuah parti fasis, muncul sebagai ideologi politik yang dominan dan mencadangkan untuk menangani masalah ekonomi Jerman dengan cara yang berbeza secara drastik. [35] [36] Di Venezuela, pada akhir abad ke-20, calon presiden Hugo Chávez menggunakan ketidaksamaan ekonomi di negara itu untuk mempolarisasi pengundi, menggunakan nada popular dan agresif untuk mendapatkan populariti. [37]
Persempadanan semula bermaksud mengubah sempadan kawasan yang diwakili ahli politik. Sesetengah orang bimbang ini boleh menyebabkan parti politik menjadi lebih ekstrem dan kurang bersedia untuk bekerjasama. Walau bagaimanapun, penyelidikan menunjukkan bahawa persempadanan semula tidak mempunyai kesan yang besar terhadap perkara ini. Satu sebab ialah apabila ahli politik melukis semula sempadan, mereka sering meletakkan orang dari parti lain di kawasan yang sama. Ini bermakna bahawa lebih banyak kawasan menjadi kompetitif, dan ahli politik perlu bekerja lebih keras untuk mendapatkan orang ramai mengundi mereka. Sebab lain ialah walaupun di kawasan yang sempadannya tidak berubah, ahli politik masih boleh menjadi lebih ekstrem. Ini berlaku di Dewan Negara, di mana sempadan sentiasa sama. Oleh itu, walaupun persempadanan semula mungkin membuat perkara menjadi lebih terpolarisasi, itu bukan sebab utama mengapa politik berpecah-belah di Amerika Syarikat. [38] [39]
Cara kita mendapatkan berita dan maklumat telah banyak berubah dalam tempoh 50 tahun yang lalu. Sesetengah orang yang belajar politik mengatakan bahawa ini juga telah mengubah cara orang mengundi dalam tempoh 30 tahun yang lalu. Sebelum ini, orang ramai mempunyai lebih banyak pilihan untuk berita yang tidak berat sebelah kepada satu pihak politik. Tetapi kini, terdapat banyak sumber berita berbeza yang hanya memaparkan satu sisi cerita. Ini menyebabkan orang ramai memilih berita yang bersetuju dengan kepercayaan mereka sendiri, dan bukannya mendengar perspektif yang berbeza. [10] [7] [40]
Beberapa negara seperti China dan Korea Selatan mempunyai pasaran media yang tidak begitu berbeza antara satu sama lain. Walau bagaimanapun, mereka menjadi lebih berpecah kerana media politik yang berbeza yang diikuti orang. Selain itu, tapak web seperti Google dan Facebook menggunakan program komputer untuk menunjukkan kepada orang ramai maklumat yang mereka fikir mereka akan suka berdasarkan perkara yang telah mereka lihat sebelum ini. Ini boleh menyukarkan orang ramai untuk melihat pendapat dan idea yang berbeza. Ia seperti hidup dalam gelembung di mana anda hanya melihat perkara yang bersetuju dengan apa yang anda sudah percaya.. [41]
Kajian 2011 mendapati pengasingan ideologi penggunaan berita dalam talian adalah lebih rendah daripada pengasingan kebanyakan penggunaan berita luar talian dan lebih rendah daripada pengasingan interaksi bersemuka. [42] Ini menunjukkan bahawa kesan buih penapis penggunaan media dalam talian adalah dibesar-besarkan. Kajian lain juga menunjukkan bahawa media dalam talian tidak menyumbang kepada peningkatan polarisasi pendapat. [43] Solomon Messing dan Sean J. Westwood menyatakan bahawa individu tidak semestinya menjadi terpolarisasi melalui media kerana mereka memilih pendedahan mereka sendiri, yang cenderung sudah sejajar dengan pandangan mereka. [44] Contohnya, dalam percubaan di mana orang ramai boleh memilih kandungan yang mereka mahukan, orang ramai tidak mula tidak menyukai lawan politik mereka selepas memilih antara kandungan pro atau anti imigresen. [45] Orang ramai, bagaimanapun, mula membantah kandungan. [45]
Kajian akademik mendapati bahawa menyediakan orang dengan maklumat objektif yang saksama berpotensi untuk mengurangkan polarisasi politik, tetapi kesan maklumat terhadap polarisasi sangat sensitif terhadap faktor kontekstual. [46] Khususnya, polarisasi terhadap perbelanjaan kerajaan telah dikurangkan apabila orang ramai diberikan "Resit Pembayar Cukai", tetapi tidak apabila mereka juga ditanya bagaimana mereka mahu wang itu dibelanjakan. Ini menunjukkan bahawa faktor halus seperti mood dan nada sumber berita partisan mungkin mempunyai kesan yang besar terhadap cara maklumat yang sama ditafsirkan. Ini disahkan oleh kajian lain yang menunjukkan bahawa emosi mesej yang berbeza boleh membawa kepada polarisasi atau penumpuan: kegembiraan berleluasa dalam polarisasi emosi, manakala kesedihan dan ketakutan memainkan peranan penting dalam penumpuan emosi. [47] Penemuan ini boleh membantu mereka bentuk algoritma yang lebih bertanggungjawab secara sosial dengan mula memfokuskan pada kandungan emosi cadangan algoritma.
Penyelidikan tertumpu terutamanya pada Amerika Syarikat, sebuah negara dengan polarisasi tinggi yang juga telah meningkat dari semasa ke semasa. Di Sweden, sebaliknya, terdapat polarisasi ideologi yang stabil dari semasa ke semasa. [48] Eksperimen dan tinjauan dari Sweden juga memberikan sokongan terhad kepada idea peningkatan polarisasi ideologi atau afektif akibat penggunaan media. [49]
Beberapa kajian baru-baru ini menekankan peranan konteks pilihan raya dan cara parti berinteraksi antara satu sama lain. Sebagai contoh, kajian baru-baru ini menunjukkan bahawa perkongsian gabungan boleh menyederhanakan tahap polarisasi afektif terhadap parti. [50] Walau bagaimanapun, kajian ini tidak menemui bukti bahawa bilangan parti politik dan magnitud daerah yang menangkap perkadaran sistem pilihan raya akan mempengaruhi tahap polarisasi afektif. Juga, konteks pilihan raya, seperti kepentingan pilihan raya, penglibatan dalam pilihan raya, polarisasi elit, dan kekuatan parti Eurosceptic, boleh meningkatkan perpecahan. [15]
Implikasi polarisasi politik "tidak sepenuhnya jelas dan mungkin termasuk beberapa faedah serta akibat yang memudaratkan." [51] Polarisasi boleh menjadi jinak, semula jadi, dan pendemokrasian, atau ia boleh merosakkan, mempunyai kesan malignan jangka panjang kepada masyarakat dan menyesakkan fungsi demokrasi yang penting. [52] Apabila pengundi melihat parti-parti sebagai kurang bercanggah, mereka kurang berkemungkinan berpuas hati dengan cara demokrasi mereka berfungsi. [53] Walaupun kesan tepatnya dipertikaikan, ia jelas mengubah proses politik dan komposisi politik masyarakat umum. [3] [16] [54] [55]
Dalam sains politik, polarisasi yang merosakkan berlaku apabila satu perpecahan politik mengatasi perpecahan dan persamaan yang lain sehingga ia telah mendidih menjadi satu jurang yang menjadi berakar umbi dan mengukuhkan diri. [56] Tidak seperti kebanyakan jenis polarisasi, polarisasi yang merosakkan tidak perlu bersifat ideologi . Sebaliknya, polarisasi yang merosakkan beroperasi pada satu perpecahan politik, yang boleh menjadi identiti partisan, agama vs sekular, globalis vs nasionalis, bandar vs luar bandar, dll. [57] Perpecahan politik ini mewujudkan ledakan ketidakpercayaan kumpulan bersama yang mengeras antara kedua-dua parti politik (atau gabungan ) dan merebak di luar bidang politik ke dalam hubungan masyarakat. [58] Orang ramai mula menganggap politik sebagai "kita" vs "mereka." [59]
Menurut Carothers & O'Donohue (2019), polarisasi yang merosakkan ialah proses yang paling kerap didorong oleh satu perpecahan politik yang menguasai kehidupan politik yang sebaliknya pluralistik, mengatasi perpecahan lain. [60] Sebaliknya, Slater & Arugay (2019) berhujah bahawa ia bukanlah kedalaman satu perpecahan sosial, tetapi proses elit politik untuk memecat seorang pemimpin yang paling menjelaskan sama ada polarisasi benar-benar menjadi merosakkan atau tidak. [61] Lebas & Munemo (2019) berpendapat polarisasi yang merosakkan ditandai oleh kedua-dua penembusan dan pengasingan masyarakat yang lebih mendalam daripada bentuk polarisasi politik yang lain, menjadikannya kurang bersetuju dengan penyelesaian. [62] Walau bagaimanapun, adalah dipersetujui bahawa polarisasi yang merosakkan mengukuhkan dan mengukuhkan dirinya sendiri, mengheret negara ke dalam lingkaran kemarahan dan perpecahan yang tidak ada penyelesaian yang mudah. [62] [59]
Polarisasi yang merosakkan menjadikan kompromi, konsensus, interaksi dan toleransi semakin mahal dan lemah bagi individu dan aktor politik di kedua-dua belah pihak. [63] Polarisasi yang merosakkan secara rutin melemahkan penghormatan terhadap norma demokrasi, menghakis proses perundangan asas, melemahkan sifat badan kehakiman yang tidak memihak dan menyemarakkan ketidakpuasan hati orang ramai terhadap parti politik. Ia memburukkan lagi sikap tidak bertoleransi dan diskriminasi, mengurangkan kepercayaan masyarakat, dan meningkatkan keganasan di seluruh masyarakat. Serta berpotensi membawa kepada kemunduran demokrasi . [60] Dalam keadaan polarisasi yang merosakkan negara demi negara, adalah perkara biasa untuk melihat pemenang mengecualikan yang kalah daripada kedudukan kuasa atau menggunakan cara untuk menghalang yang kalah daripada menjadi ancaman pada masa hadapan. Dalam situasi ini, pihak yang kalah lazimnya mempersoalkan kesahihan institusi yang membenarkan pihak yang menang mencipta hegemoni, yang menyebabkan rakyat semakin sinis terhadap politik. Di negara-negara ini, politik sering dilihat sebagai permainan kuasa rujukan sendiri yang tidak ada kaitan dengan manusia. [64]
Masyarakat yang terpolarisasi sering menyaksikan kontroversi awam mengenai soalan yang boleh dibuktikan secara fakta. Semasa proses ini, fakta dan kebenaran moral semakin berkurangan, apabila lebih ramai orang mematuhi mesej blok mereka sendiri. Aktor sosial dan politik seperti wartawan, ahli akademik dan ahli politik sama ada terlibat dalam penceritaan partisan atau menanggung kos sosial, politik dan ekonomi yang semakin meningkat. Pengundi hilang keyakinan terhadap institusi awam . Sokongan untuk norma dan kemerosotan demokrasi . Ia menjadi semakin sukar bagi orang untuk bertindak mengikut cara berprinsip moral dengan merayu kepada kebenaran atau bertindak selaras dengan nilai seseorang apabila ia bercanggah dengan kepentingan parti seseorang. [63] Sebaik sahaja polarisasi yang merosakkan berlaku, ia menjalani kehidupannya sendiri, tanpa mengira niat awal. [57]
Beberapa saintis politik berpendapat bahawa kebanyakan jenis polarisasi politik memberi manfaat kepada demokrasi, serta ciri semula jadi. Ciri pemudah polarisasi boleh membantu pendemokrasian . Strategi yang bergantung kepada pembangkang dan penyisihan terdapat dalam semua bentuk politik yang diperhatikan. [65] Polarisasi politik boleh membantu mengubah atau mengganggu status quo, kadangkala menangani ketidakadilan atau ketidakseimbangan dalam perjuangan popular lwn oligarki . [66] [67]
Polarisasi politik boleh berfungsi untuk menyatukan, menyegarkan, atau menggerakkan bakal sekutu di peringkat elit dan massa. Ia juga boleh membantu untuk memecahbelahkan, melemahkan atau menenangkan pesaing. Malah pergerakan sosial yang paling terkenal boleh digambarkan sebagai "sekumpulan orang yang terlibat dalam konflik dengan penentang yang jelas mempunyai orientasi konflik terhadap lawan dan identiti yang sama." [68]
Polarisasi politik juga boleh menyediakan heuristik pengundian untuk membantu pengundi memilih antara calon, membolehkan parti politik menggerakkan penyokong dan menyediakan pilihan berprogram. [69] Politik polarisasi juga boleh membantu untuk mengatasi perbezaan dalaman dan membentuk identiti bersama, berdasarkan sebahagiannya pada penentangan bersama terhadap mereka yang menentang pembaharuan . Namun, polarisasi boleh menjadi alat politik yang berisiko walaupun ia dimaksudkan sebagai instrumen pendemokrasian, kerana ia berisiko berubah menjadi merosakkan dan menyebarkan diri. [59]
Di luar AS, terdapat banyak contoh polarisasi zaman moden dalam politik. Sebahagian besar penyelidikan ke dalam polarisasi global datang dari Eropah. Satu contoh termasuk Pasokifikasi di Greece. Ini ialah arah aliran daripada peralihan daripada pendirian tengah-kiri kepada pendirian yang lebih jauh ke kiri. Pasokifikasi disebabkan oleh penduduk Yunani yang semakin meningkat tidak berpuas hati dengan parti berhaluan kiri yang berhaluan tengah di negara itu dan cara mereka menangani Kemelesetan Besar dan langkah penjimatan yang dilaksanakan oleh Kesatuan Eropah semasa pemulihan. [70] Walaupun peralihan lebih jauh ke kiri memberi manfaat besar kepada penduduk liberal di Greece, keputusan di Greece, serta negara lain seperti Jerman, Sweden, dan Itali, tidak dapat mengekalkan diri mereka sendiri. Pihak yang telah membuat peralihan ke kiri baru-baru ini menunjukkan penurunan dalam bilik mengundi, bukti penyokong mereka tidak senang dengan masa depan. [71]
Pada tahun 2010-an, peralihan di Greece ke paling kiri adalah serupa dengan peralihan di negara seperti Poland, Perancis, dan UK kepada lebih banyak kedudukan konservatif sayap kanan. Kebanyakan polarisasi di negara-negara ini membawa kepada sama ada parti sayap kiri yang lebih sosialis, atau parti sayap kanan yang lebih nasionalis. Parti-parti yang lebih terpolarisasi ini berkembang daripada rasa tidak puas hati pihak yang lebih sederhana ketidakupayaan untuk memberikan perubahan progresif dalam mana-mana arah. Di Poland, Perancis, dan UK, terdapat sentimen anti-Islam yang kuat dan kebangkitan ulasan populis . Penduduk umum kanan di negara-negara ini cenderung untuk berpegang pada pendirian yang lebih agresif ini dan menarik pihak-pihak lebih jauh ke kanan. Pendirian ini termasuk mesej populis dengan bahasa Islamofobia, pengasingan dan anti-LGBTQ. [72] [73]
Mengenai kes Brazil, beberapa penulis telah mempersoalkan penggunaan istilah tersebut. Rafael Poço dan Rodrigo de Almeida mencipta istilah "polarisasi asimetri" [74] untuk merujuk kepada pilihan raya umum Brazil 2022 yang menentang calon sayap kanan menentang kiri tengah. Dengan cara yang sama, Sergio Schargel dan Guilherme Simões Reis mencadangkan bahawa polarisasi bukanlah anti-demokratik, sebaliknya demokrasi pada dasarnya. Tambahan pula, mereka juga mengkritik bagaimana konsep itu telah digunakan untuk membayangkan secara palsu bahawa sebuah negara terbahagi antara dua ekstrem: "retorik polarisasi menawarkan orang ramai idea bahawa memilih antara demokrasi dan autoritarianisme, antara demokrasi tengah-kiri dan versi fasisme Brazil., adalah sesuatu untuk direnungkan — dan ia adalah pilihan yang sukar." [75]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.