komponis besar Indonesia From Wikipedia, the free encyclopedia
Ismail Marzuki (juga dikenali sebagai Bang Ma'ing; 11 Mei 1914 - 25 Mei 1958) adalah seorang komposer, penulis lagu dan pemuzik Indonesia yang menulis lagu 202 dan 240 antara 1931 dan 1958, termasuk pelbagai lagu-lagu popular patriotik. Antara kerja-kerja yang paling terkenal beliau adalah "Gugur Bunga" dan "Rayuan Pulau Kelapa". Pada tahun 1968, beliau telah diberi penghormatan dengan penciptaan Taman Ismail Marzuki (sering dipanggil TIM) yang terkenal merupakan pusat kebudayaan di Menteng di tengah Jakarta. Pada tahun 2004 beliau telah diisytiharkan salah satu Pahlawan Nasional Indonesia.
| Ismail Marzuki | |
|---|---|
 | |
| Latar belakang | |
| Kelahiran | Batavia, Hindia Timur Belanda |
| Meninggal dunia | 25 Mei 1958 (umur 44) |
| Pekerjaan | Komposer, penulis lagu |
| Tahun aktif | 1931–1958 |
Marzuki dilahirkan di Kwitang, Jakarta (sebelum ini dikenali sebagai Batavia) kepada keluarga Betawi kaya. Bapanya Marzuki memiliki sebuah kedai membaiki kereta, dan memainkan rebana; ibunya meninggal dunia ketika melahirkannya.[1] Dari usia muda Marzuki menikmati muzik, mendengar lagu berulang kali pada peti nyanyi keluarga dan belajar untuk memainkan rebana, gitar kecil, dan gitar.[1]
Marzuki belajar di sebuah sekolah rendah untuk asli Indonesia, Hollandsch-Inlandsche School Idenburg di Menteng; beliau kemudian menghadiri sekolah menengah bahasa Belanda Meer Uitgebreid Lager Onderwijs di Menjangan Street di Jakarta. Beliau fasih berbahasa Indonesia, Inggeris, dan Belanda.[2] Beliau juga belajar agama di Unwanul Wustha Madrasah.[3] Walau bagaimanapun, beliau tidak belajar muzik secara rasmi, dan bukannya pembelajaran dengan sendiri.[4]
Pada tahun 1931, Marzuki menulis lagu pertamanya, "Wahai Sarinah", yang mengenai penderitaan rakyat. Sepanjang kerjayanya, beliau menulis antara 202 dan 204 lagu. Antara karangan beliau yang terkenal adalah "Rayuan Pulau Kelapa" (1944), "Gugur Bunga di Taman Bakti" (1945), dan "Selendang Sutera" (1946).[3]
Marzuki memulakan kerjaya muzik beliau dengan menyertai orkestra Lief Jawa, di bawah arahan Hugo Dumas. Pada tahun 1934 beliau menjadi penyiar dengan Nederlandsch-Indische Radio Omroep Maatschappij, stesen radio kebangsaan Hindia Belanda, dan selepas itu mengetuai Studio Orkestra Jakarta, Studio Orkestra Bandung, dan kemudian orkestra Hoso Kanri Kyoku semasa pendudukan Jepun di Indonesia.[3]
Pada tahun 1957 Marzuki menulis lagu terakhirnya, "Inikah Bahagia". Beliau meninggal dunia pada jam 14:00 pada 25 Mei 1958 di rumahnya di Tanah Abang, Jakarta. Beliau dikebumikan di Perkuburan Karet Bivak.[5]
Lagu kebangsaan Marzuki penuh dengan semangat patriotisme dan cinta kepada Indonesia, dengan semangat perpaduan dan keharmonian.[2] Mereka mudah untuk ingat, dengan lirik yang mudah dan melodi.[5] Skala umumnya pertengahan, menjadikan lagu-lagu mudah untuk menyanyi.[2]
Marzuki berkahwin dengan Eulis Zuraidah, seorang penyanyi keroncong Sunda dan pemimpin orkestra dari Bandung, pada tahun 1931. Isterinya menjadi inspirasi lagu Sunda beliau "Panon Hideung", yang merupakan versi Sunda Gelap Mata. Beliau kembali mengatur lagu dalam lirik baru tetapi dengan tajuk yang sama di Sunda ("Panon Hideung" bermaksud "mata hitam").[3][6]
Marzuki mengumpul alat muzik. koleksi beliau termasuk gitar, mandolin, suling, klarinet, saksofon, akordion, dan piano.[6]
Beliau dikenali sebagai seorang yang garang kebangsaan, sekali menjual gado-gado dengan isterinya dan bukannya bekerjasama dengan Nederlandsch Indie Civil Administratie Belanda bersekutu semasa Revolusi Nasional Indonesia.[5] Walau bagaimanapun, dia juga mempunyai sisi romantis, menulis lagu-lagu seperti "Kalau Anggrek berbunga" (s. 1942-1945), "Jauh di Mata Di Hati Jangan" (1947) dan "Siasat Asmara" (1948).[6]
Marzuki telah disifatkan sebagai "seorang yang mempunyai naluri yang baik untuk muzik",[4] dan juga sebagai "genius"[7] dan "legenda".[8]
Sebilangan besar lagu Marzuki ini telah diterbitkan semula dan dikeluarkan dalam genre yang berbeza, termasuk muzik pop dan keroncong,[9] seperti "Kr. Pasar Gambir dan Stambul Anak Jampang" yang telah dinyanyikan semula oleh Chrisye pada album Dekade dengan susunan oleh Erwin Gutawa.[10] Beberapa lagu-lagu beliau, termasuk "Gugur Bunga", "Melati di Tapal Batas", "Selendang Sutra", "Pahlawan Muda", "Rayuan Pulau Kelapa", dan "Masa Malam", dianggap wajib dan diajar di sekolah-sekolah.[11]
Pada 17 Ogos 1961 Marzuki menerima anugerah Wijaya Kusuma pertama daripada Presiden Suharto.[4] Beliau telah diberi penghormatan selepas kematiannya pada tahun 1968 dengan pembukaan Taman Ismail Marzuki, pusat kebudayaan dan taman di tengah Jakarta.[12] Beliau telah diiktiraf sebagai Pahlawan Nasional Indonesia pada November 2004 oleh pengisytiharan Presiden Susilo Bambang Yudhoyono.[13]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
