From Wikipedia, the free encyclopedia
Dune merupakan filem sains fiksyen tahun 1984 yang ditulis dan diarahkan oleh David Lynch, berdasarkan pada novel dari nama sama tahun 1965. Filem ini dibintangi Kyle McLachlan sebagai Paul Atreides, dan termasuk kesatuan dari pelakon terkenal dari Amerika Syarikat dan Eropah dalam peranan sokongan. Ia difilemkan di Churubusco Studios di Bandar Mexico dan termasuklah runut bunyi oleh kugiran Toto. Plot ini berkenaan pemuda yang diramalkan sebagai "Kwisatz Haderach" yang akan memimpin pribumi Fremen dari planet gurun titular kepada kemenangan atas Rumah Harkonnen yang berniat jahat.
Dune | |
---|---|
Pengarah | David Lynch |
Lakon layar | David Lynch |
Berdasarkan | Dune oleh Frank Herbert |
Dihasilkan oleh | Raffaella De Laurentiis |
Dibintangi | Kyle MacLachlan Francesca Annis Everett McGill Sting Max von Sydow Jose Ferrer Siân Phillips Virginia Madsen Alicia Witt Sean Young |
Sinematografi | Freddie Francis |
Disunting oleh | Antony Gibbs |
Muzik oleh | Toto Brian Eno (Prophecy Theme) Marty Paich (muzik tambahan) |
Diedarkan oleh | Universal Pictures |
Tarikh tayangan |
|
Masa tayangan | 137 minit |
Negara | Amerika Syarikat |
Bahasa | Bahasa Inggeris |
Bajet | $40 juta |
Pecah panggung | $29,781,000 |
| |||||
Masalah mendengarkan ? Sila lihat bantuan media. |
Selepas kejayaan dari novel tersebut, cubaan untuk mengambil Dune untuk filem bermula seawal 1971. Proses berjarak dari perkembangan neraka diikuti sepanjang 1970an, semasa dimana suatu masa kedua-dua Arthur P. Jacobs dan Alejandro Jodorowsky cuba membawa visi mereka kepada skrin itu. Pada 1981, Lynch telah dilantik sebagai pengarah oleh penerbit eksekutif Dino De Laurentiis.
Filem ini tidak diterima-baik oleh kritik dan berjalan dengan tidak mencukupi pada box office Amerika. Dune telah dipanggil "homophobik yang lucah", manakala gambarannya dari Baron Harkonnen, ketua Rumah Harkonnen dan antagonis kepada Paul Atreides, menderita dari sakit bernanah telah menjadi contoh bagaimana rujukan kepada AIDS yang menembusi budaya popular pada 1980an. Sebaik sahaja pengeluarannya, Lynch menjauhi dirinya dari projek itu, menyatakan tekanan dari kedua-dua penerbit dan pengewangan mengekang kawalan artistiknya dan menafikannya potongan akhir. Sekurang-kurangnya versi berbeza dari Dune telah dikeluarkan sedunia. Dalam sesetengah pemotongan nama Lynch digantikan dalam kredit dengan nama Alan Smithee, nama samaran dahulunya digunakan oleh pengarah yang ingin tidak disekutukan dengan sebuah filem yang mereka lazimnya dikreditkan.
Pada masa depan yang jauh, alam semesta yang diketahui telah diperintah oleh Maharaja Padishah Shaddam Corrino IV; bahan paling berharga dalam empayar galaktik feudal yang bertaburan beliau ialah rempah melange, yang memanjangkan usia, mengembangkan kesedaran, dan penting untuk pengembaraan angkasa. Spacing Guild dan Navigator terus mata menggunakan rempah untuk "fold space" dan secara selamat memimpin kapal interstelar ke sebarang bahagian alam semesta dengan segera.
Merasakan potensi ancaman kepada penghasilan rempah, Guild menghantar utusan untuk menuntut penjelasan dari Maharaja, yang secara rahsia berkongsi rancangan beliau untuk memusnahkan Rumah Atreides. Populariti Duke Leto Atreides telah meningkat, dan beliau disyaki menghimpunkan tentera rahsia menggunakan senjata sonik yang dipanggil Weirding Module, menjadikan beliau ancaman kepada Maharaja. Rancangan Shaddam ialah memberikan kawalan Atreides kepada planet Arrakis, satu-satunya sumber rempah, dan memberi mereka dihendap di sana oleh musuh jangka panjang mereka, Harkonnen. Navigator mengarahkan Maharaja untuk membunuh anak lelaki Duke, Paul Atreides, seorang pemuda yang bermimpikan visi ramalan dari tujuannya. Orde ini menarik perhatian dari para saudari Bene Gesserit, oleh kerana Paul diikat kepada berabad-lama program pembiakan yang mencari untuk menghasilkan Kwisatz Haderach supermanusia. Paul diuji oleh Bene Gesserit Reverend Mother Gaius Helen Mohiam. Dengan gom jabbar yang memautkan pada tekaknya, Paul dipaksa untuk meletakkan tangannya pada kotak yang mensubjekkan beliau kepada kesakitan yang amat pedih. Beliau melepasi kepuasan Mohiam.
Sementara itu, di dunia industri Giedi Prime, Baron Vladimir Harkonnen yang sadistik memberitahu anak saudara lelakinya iaitu Glossu Rabban dan Feyd-Rautha mengenai rancangan beliau untuk menghapuskan Atreides dengan mempergunakan seseorang untuk mengkhianati Duke. Atreides meninggalkan Caladan untuk Arrakis, sebuah planet gurun yang tandus yang diwabaki oleh ulat pasir yang gergasi dan diduduki oleh Fremen, umat misteri yang memegang panjang sebuah ramalan bahawa seorang al-masih akan datang untuk membawa mereka untuk kemerdekaan. Sebaik tiba di Arrakis, Leto diberitahu oleh salah satu dari orang kanan beliau, Duncan Idaho, bahawa Fremen telah dipandang rendah, oleh kerana mereka wujud dalam bilangan besar dan boleh terbukti menjadi sekutu berkuasa, Leto telah memberi kepercayaan kepada Fremen, tetapi sebelum Duke boleh mengasaskan pakatan dengan mereka, Harkonnen melancarkan serangan mereka.
Sementara Atreides telah disambutkan dengan perangkap, mereka tidak berupaya menahan serangan itu, disokong oleh tentera elit Maharaja, iaitu Sardaukar, dan dibantu oleh pengkhianat dalam Rumah Atreides itu sendiri, Dr. Wellington Yueh. Ditangkap, Leto meninggal dalam cubaan gagal untuk membunuh Baron Harkonnen menggunakan kapsul gas beracun dalam giginya oleh Dr. Yueh. Gundik Leto iaitu Jessica dan anak lelakinya Paul melarikan diri ke dalam gurun pedalaman, dimana mereka berupaya menyertai sekumpulan Fremen. Paul muncul sebagai Muad'Dib, iaitu seorang ketua Fremen yang dinantikan. Paul mengajar Fremen untuk menggunakan Weirding Modules dan mula mensasarkan penghasilan lombong rempah. Dalam dua tahun, penghasilan rempah secara berkesan dihentikan. Maharaja diberi amaran oleh Spacing Guild atas situasi di Arrakis. Guild khuatir bahawa Paul akan meneguk Air Kehidupan. Kekhuatiran ini telah diberitahu pada Paul dalam mimpi ramalan; beliau meminum Air Kehidupan dan dimasuki koma. Setelah bangun, beliau diubah dan mengambil kawalan atas ulat pasir di Arrakis. Beliau telah menemui bahawa air yang disimpan dalam penyimpan besar oleh Fremen boleh digunakan untuk memusnahkan rempah tersebut. Paul juga melihat kepada angkasa dan masa depan; Maharaja itu menghimpunkan armada jajahan besar atas Arrakis untuk mengembalikan kawalan dari planet dan rempah itu.
Sebaik ketibaan Maharaja di Arrakis, beliau mnghukum mati Rabban atas kegagalan kepada menyembuhan situasi rempah. Paul melancarkan serangan akhir atas harkonnen dan Maharaja pada ibukota Arrakeen. Pahlawan Fremen beliau menewaskan legion Sardaukar Maharaja, manakala kakak Paul Alia membunuh Harkonnen. Paul berdepan dengan Maharaja yang tewas dan menghentikan beliau dari kuasa, kemudian berdepan Feyd-Rautha dalam pertarungan kepada kematian, Selepas Paul menewaskan Feyd, hujan turun di Arrakis. Alia isytiharkan, "Dan bagaimana ini terjadi? Kerana beliau ialah Kwisatz Haderach!"
Dalam susunan dikreditkan:
Filem ini merupakan adaptasi dari siri novel pertama (lihat Dune, oleh Frank Herbert) dan memasukkan sesetengah elemen dari novel berikutnya. Proses pra-penerbitan adalah perlahan dan bermasalah, dan projek itu telah diberikan dari pengarah ke pengarah.[1]
pada 1971, syarikat penerbitan Apjac International (APJ) (diketuai oleh Arthur P. Jacobs) memilih hak untuk memfilemkan Dune. Sebagaimana Jacobs sibuk dengan projek lain, seperti sequel kepada Planet of the Apes, Dune telah ditunda untuk setahun lagi. Pilihan pertama jacobs untuk pengarah ialah David Lean, tetapi dia menolak tawaran itu. Charles Jarrott juga dipertinbangkan untuk mengarah. Tugas juga sedang berjalan pada skrip sementara memburu untuk pengarah diteruskan. Permulaannya, layanan pertama telah diberikan oleh Robert Greenhut, penerbit itu yang melobi jacob untuk membuat movie pada tempatnya utamanya, tetapi akhirnya Rospo Pallenberg telah didekati untuk menulis skrip itu, dengan penggambaran dijadualkan bermula pada 1974. Bagaimanapun, Jacobs meninggal pada 1973.
Pada Disember 1974, konsortium Perancis yang dipimpin oleh jean-Paul Gibon membeli hak filem dari APJ. Alejandro Jodorosky telah diset untuk mengarah. Pada 1975, Jodorowsky merancang untuk memfilemkan cerita sebagai ciri sepuluh-jam, dengan kerjasama Salvador Dalí, Orson Welles, Gloria Swanson, David Carradine, Geraldine Chaplin, Alain Delon, Hervé Villechaize dan Mick Jagger. Ia telah pertama dicadangkan untuk skorkan filem itu dengan muzik asal oleh Karlheinz Stockhausen, Henry Cow dan Magma; kemudian, runut bunyi telah diberikan oleh Pink Floyd.[2] Jodorowsky setkan unit pra-pernerbitan di Paris yang terdiri dari Chirs Foss, seorang artis British yang mereka cover untuk tempohan sains fiksyen, Jean Giraud (Moebius), seorang para ilustrasi perancis yang mencipta dan juga menulis dan melukis untuk majalah Metal Hurlant, dan H. R. Giger. Moebius mula mereka makhluk dan watak untuk filem tersebut, manakala Foss telah dibawa untuk mereka filem dan perisian kapal angkasa. Giger mula mereka Istana Harkonnen yang berdasarkan pada storyboard Moebius. Anak lelaki Jodorowsky Brontis Jodorowsky telah ditugas memainkan Paul Atreides. Dan O'Bannon telah ditugas mengetuai bahagian kesan khas.
Salvador Dalí telah ditugas membintangi sebagai Maharaja. Dalí kemudian menuntut untuk dibayar $100,000 per jam; Jodorowsky setuju, tetapi menyesuaikan bahagian Dalí untuk difilemkan dalam satu jam, mendrafkan rancangan untuk babak lain maharaja untuk menggunakan peragawati sebagai gantian untuk Dalí. (Menurut Giger, Dalí telah "kemudian dijemput meninggalkan filem itu kerana kenyataannya yang pro-Franco").[3] Sepertimana storyboard, rekaan, dan skrip telah disiapkan, sokongan kewangan telah kering. Frank herbert mengembara ke Eropah pada 1976 untuk mencari bajet $2 juta dari $9.5 juta yang telah digunakan dalam pra-penerbitan, dan bahawa skrip Jodorowsky akan mengakibatkan movie 14-jam ("Ia merupakan saiz fon buku", herbert kemudian dipanggil semula). Jodorowsky mengambil kebebasan kreatif dengan sumber bahan, tetapi Herbert berkata bahawa dia dan Jodorowsky mempunyai hubungan mesra.
Hak untuk perfileman telah djual sekali lagi, kali ini kepada Dino de Laurentiis. Meskipun Jodorowsky telah dipahitkan oleh pengalaman, dia menyatakan bahawa projek Dune mengubah hidupnya. Dan O'Bannon dimasukkan ke hospital psikatrik selepas penerbitan itu gagal, dan mengusahakan pada 13 skrip; yang ke-13nya menjadi Alien.[4] Pada 1978, De Laurentiis menugasi herbert untuk menulis lakon layar baru, tetapi 175-mukasurat Herbert telah ditolak - skrip purata ialah 90 ke 140 mukasurat panjang.
De Laurentiis kemudian mengupah pengarah Ridley Scott pada 1979, Rudolph Wurlitzer menulis lakon layar dan H. R. Giger kekal dalam penerbitan Jodorowsk. Scott berniat memisah buku itu kepada dua movie. Dia mengusahakan pada tiga draf skrip itu, menggunakan The Battle of Algiers sebagai poin rujukan, sebelum bergerak untuk mengarah satu lain filem sains fiksyen, Blade Runner (1982). Sebagaimana dia diingat semula, proses pra-penerbitan adalah perlahan, dan menyiapkan projek itu boleh menjadi lebih masa-intensif:
Tetapi selepas tujuh bulan saya undur dari Dune, kemudiannya Rudy Wurlitzer telah hadir dengan skrip draf-pertama yang saya rasa merupakan penyarian yang baru oleh Frank Herbert. Tetapi saya juga sedar Dune mengambil lebih banyak tugas — sekurang-kurangnya nilai dua setengah tahun. Dan saya tidak mempunyai serangan hati untuk menyerang perkara itu kerana abang saya Frank secara tiba-tiba meninggal kerana kanser semasa saya menyediakan gambar De Laurentiis. Terus terang, itulah menakutkan saya. Jadi saya pergi ke Dino dan memberitahunya bahawa skrip Dune adalah miliknya.
—— Dari Ridley Scott: The Making of his Movies by Paul M. Sammon
pada 1981, hak filem sembilan-tahun itu telah mula berakhir. De Laurentiis membincangi semua hak dari pengarang, menambah mereka hak untuk sequel Dune (ditulis dan dinyahtulis). Selepas melihat The Elephant Man, Raffaella De Laurentiis memutuskan bahawa David Lynch patut mengarahkan movie itu. Sekitar masa itulah Lynch menerima beberapa tawaran pengarahan lain, termasuk Return of the Jedi. beliau bersetuju untuk mengarah Dune dan menulis lakon layar meskipun beliau tidak membaca buku itu, mengetahi cerita itu, atau malahan berminat dalam sains fiksyen.[5] David Lynch mengusahakan skrip itu selama enam bulan dengan Eric bergen dan Christopher De Vore. Kumpulan itu menghasilkan dua draf skrip itu sebelum berpisah atas perbezaan kreatif. Lynch akan akhirnya mengusahakan lima lagi draf.
Pada Mac 30, 1983, dengan 135-mukasurat ke-6 draf dari skrip itu, Dune akhirnya mulakan penggambaran. Ia telah digambarkan keseluruhannya di MExico. Dengan bajet melebihi 40 juta dolar, Dune memerlukan 80 set yang diasaskan pada 16 pentas bunyi dan pekerja filem berjumlah 1700. Kebanyakan dari gambaran luaran difilemkan di Gumuk Samalayuca di Ciudad Juárez, Chihuahua.
Sebaik sahaja penyiapan, potongan kasar Dune tanpa kesan pos-penerbitan berjalan lebih empat jam lama, tetapi Lynch bertujukan potongan pada filem itu (seperti direnungkan pada skrip yang ke-7 dan draf akhir) adalah tiga jam lama.
Bagaimanapun, Universal Pictures dan para kewangan filem mengjangkakan yang piawai, dua jam potong pada filem itu. Bagi mengurangi jalanan masa, penerbit Dino De Laurentiis, Raffaella De Laurentiis, dan pengarah David Lynch eksaiskan banyak babak, memfilemkan babak baru yang memudahkan atau elemen plot yang bertumpu, dan menambah cerita suara-latar, tambahan pula pengenalan baru oleh Virginia Madsen. bertentangan dengan khabar angin popular, Lynch tidak membuat versi lain movie itu disamping potongan teatretikal; tiada tiga atau enam jam versi telah melepasi pentas pos-penerbitan. Bagaimanapun, beberapa versi lebih panjang telah disambung bersama.[6] Walaupun Universal telah mendekati Lynch untuk potongan pengarah yang tidak mustahil dari filem itu, Lynch telah menolak setiap tawaran dan lebih suka untuk tidak berbincang Dune dalam temuduga.[7]
Dune ditayangkan di Washington, D.C., pada Disember 3, 1984, di The Kennedy Center dan telah dikeluarkan sedunia pada Disember 14. Pra-pengeluaran adalah ekstensif, tidak hanya kerana ianya berdasarkan pada novel jualan terbaik, tetapi kerana ianya diarahkan oleh David Lynch, yang mempunyai kejayaan dengan Eraserhead dan The Elephant Man. beberapa majalah mengikuti penerbitan itu dan menerbitkan rencana yang memuji filem itu sebelum pengeluarannya,[8] semua bahagian dari pengiklanan dan barangniaga dari Dune, iaitu juga termasuk dokumentari untuk televisyen seperti juga barang yang diletakkan di kedai permainan.[9]
Filem ini telah dicalonkan untuk Anugerah Akademi untuk Suara Terbaik (Bill Varney, Steve Maslow, Kevin O'Connell dan Nelson Stoll).[10]
Roger Ebert memberikan Dune 1 bintang dari 4 dan menulis "Movie ini amatlah berselerak, tidak menyeluruh, hodoh, tidak berstruktur, pengusiran sia-sia ke dalam alam keruh dari salah satu lakon layar paling keliru sepanjang zaman."[11] Ebert menambah: "Plot movie ini tanpa ragu bermakna lebih kepada orang yang membaca herbert berbanding dari yang berjalan dalam sejuk, "[11] dan kemudian dinamakan "movie paling teruk dalam tahunan."[12] Pada At The Movies dengan Gene Siskel dan Ebert, Siskel mulakan ulasannya dengan berkata "ianya secara fizikal hodoh, ianya mengandungi sekurang-kurangnya berdozen babak berlumuran darah luar kasar, sesetengah dari kesan khasnya adalah murah — murah yang mengejutkan kerana filem ini berkos yang dilaporan $40-45 juta — dan ceritanya yang mengelirukan melebihi kepercayaan. Jikalau saya tidak buat penjelasan terus terang, saya benci menonton filem ini."[13] Filem ini kemudian disenaraikan sebagai filem paling teruk dari 1984 dalam episod "Stinkers of 1984" mereka.[14] Ulasan negatif lain difokuska pada isu yang sama sepertimana pada jangka filem tersebut.[15]
Janet Maslin dari The New York Times juga memberikan Dune ulasan negatif dari 1 bintang dari 5. Dia berkata bahawa, "beberapa dari watak dalam Dune adalah psikik, iaitu meletakkan mereka dalam posisi unik yang berupaya memahami apa yang berlaku dalam movie tersebut" dan dijelaskan bahawa plot telah "berbahayanya terlebih muat, sepertimana hampir semua mengenainya."[16]
Variety memberikan Dune ulasan negatif yang kurang menyatakan "Dune merupakan epik sci-fi yang besar, berongga, imaginatif dan dingin. Visualnya unik dan dan penuh dengan insiden, filem David Lynch memegang faedah berpunca dari tarikan permukaan yang amat banyak tetapi tidak, dari persetujuan sendiri, mencipta jenis fanatisme yang membuatkan novel 1965 oleh Frank Herbert salah satu dari kegemaran sepanjang zaman dalam genrenya." Mereka juga menyatakan bagaimana adaptasi Lynch meliputi seluruh novel tersebut, tetapi cuma mensetkan berbagai dunia, watak, kekaguman dan kuasa yang bertugas memerlukan lebih setengah-jam dari ekspositori skrin masa." Mereka tidak menikmati barisan pelakon dan mengatakan "Francesca Annis dan Jurgen Prochnow membuatkan pasangan diraja yang hebatnya menarik hati, Siân Phillips mempunyai sesetengah detik yang mempersonakan sebagai ahli sihir yang berkuasa, Brad Dourif secara efektifnya gila, dan yang terbaik dari kesemuanya ialah Kenneth McMillan, dimana mukanya diselaputi oleh ketumbuhan aneh dan yang berterapung seperti Blue Meanie yang dihidupkan."[17]
Richard Corliss, dari majalah Time, memberikan Dune ulasan negatif, menyatakan bahawa "Kebanyakan movie sci-fi menawarkan pelepasan, sebuah cuti dari kerja rumah, tetapi Dune adalah sesusah seperti ujian akhir. Anda perlu memadatkan dalamnya." Beliau menyatakan bahawa MacLachlan, 25, meningkat secara hebatnya dalam peranan itu, cirinya, lembut dan manja pada permulaan, membawa glamor kelelakian sebaik sahaja dia menjalankan misinya." Dia mengakhiri dengan berkata "Pelakon kelihatan dipukau oleh mantera yang Lynch jahitkan sekeliling mereka — terutamanya Francesca Annis yang berkilauan, sebagai ibu Paul, yang membisik garisnya dengan desakan wahyu yang erotik. Pada saat apabila Annis berada pada skrin, Dune mencari pusat emosi yang telah dielakkan darinya dalam perbarisannya yang dekor rokoko dan kesan khas austiere. Dia meningstkan akan apa movie boleh tercapai apabila mereka mempunyai seperti juga sebagaimana minda."[18]
Ilmiawan filem Robin Wood memanggil Dune "fliem paling berlucahkan homophobik yang pernah saya lihat",[19] manakala Dennis Altman mencadangkan bahawa filem itu menunjukkan bagaimana "rujukan AIDS mula menembusi budaya popular" pada 1980an, bertanya, "Adakah cuma kemalangan bahawa dalam filem Dune penjahat homoseksual mempunyai sakit bernanah pada mukanya?"[20]
Sementara kebanyakan kritik adalah negatif terhadap Dune, kritik dan penulis sains fiksyen Harlan Ellison adalah dari pendapat berbeza pada masa itu. Dalam buku filem kritisisme 1989 beliau, Harlan Ellison's Watching, beliau berkata bahawa $42 juta penerbitan gagal kerana kritik telah dinafikan pengskrinan pada minit terakhir selepas beberapa penjadualan semula, satu keputusan oleh Universal bahawa, menurut Ellison, membuatkan komuniti filem rasa resah dan negatif terhadap Dune sebelum pengeluarannya.[21] Ellison kemudian menjadi salah satu dari pengulas filem positif yang sedikit.
Ulasan sedikit yang lebih digemari memuji pendekatan noir-gaya seni Lynch kepada filem itu. Yang lain membandingkannya kepada filem Lynch lain yang samarata sukar dicapai, seperti Eraserhead, dan menegaskan bahawa untuk menontonnya, penonton harus sekali sedar akan alam semesta Dune. Dalam bertahun sejak keluaran mulanya Dune telah memperoleh ulasan lebih positif dari kritik online[22] dan penonton.[23]
Akibat dari kurang komersial dan sambutan kritikalnya, semua rancangan mulaan untuk sequel Dune telah dibatalkan. Ianya telah dilaporkan bahawa David Lynch telah mengusahakan lakon layar untuk Dune Messiah[24] dan telah diupah untuk mengarah filem Dune yang kedua dan yang ketiga. Dalam tinjauan kembali, Lynch dimaklumkan beliau tidak patut mengarah Dune:[25]
Saya mula menjualkan pada Dune. Merenung kembali, tiada salah orang lain tetapi diri saya. Saya mungkin tidak patut buatkan gambar itu, tetapi saya melihat kemungkinan bertan untuk benda yang saya suka, dan ini merupakan struktur untuk buatkan mereka didalam. Terdapat amat banyak bilik untuk ciptakan dunia. tetapi saya mempunyai penanda kuat dari Raffaella dan Dino De Laurentiis dari jenis apa filem yang mereka jangkakan, dan saya tahu saya tidak mempunyai potongan akhir.[26]
Dalam pengenalan untuk cerita ringkas 1985 beliau dari koleksi Eye, Frank Herbert membincangkan sambutan filem dan penyertaan beliau dalam penerbitan, memuji Lynch, dan menyenaraikan babak yang telah digambarkan tetapi ditinggalkan dari versi yang dikeluarkan. Beliau menulis, "Saya menikmati filem ini walaupun seperti potongan dan saya diberitahu sebaik sahaja saya menontonnya: Apa yang dicapai pada skrin ialah pesta visual yang bermula sebagai Dune mula dan anda mendengar dialog saya semua melaluinya.." Herbert juga mengatakan, "Saya mempunyai bantahan kecil mengenai filem, tentulah. Paul merupakan lelaki memainkan tuhan, bukan tuhan yang boleh berikannya hujan."[27]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.