From Wikipedia, the free encyclopedia
Seni bina landskap ialah reka bentuk kawasan luar, tanda tempat dan struktur untuk mencapai hasil alam sekitar, tingkah laku sosial atau estetik.[2] Ia melibatkan reka bentuk sistematik dan kejuruteraan am pelbagai struktur untuk pembinaan dan kegunaan manusia, penyiasatan keadaan dan proses sosial, ekologi dan tanah yang sedia ada dalam landskap, dan reka bentuk campur tangan lain yang akan menghasilkan hasil yang diingini. Ruang lingkup profesion adalah luas, dan boleh dibahagikan kepada beberapa subkategori, termasuk arkitek landskap profesional atau berlesen yang dikawal selia oleh agensi kerajaan dan memiliki kepakaran untuk mereka bentuk pelbagai struktur dan bentuk muka bumi untuk kegunaan manusia; reka bentuk landskap yang bukan profesion berlesen; perancangan tapak ; pengurusan air ribut; kawalan hakisan; pemulihan alam sekitar; taman, rekreasi dan perancangan bandar; pengurusan sumber visual; perancangan dan penyediaan infrastruktur hijau; dan perancangan dan reka bentuk induk landskap dan kediaman persendirian; semuanya pada skala reka bentuk, perancangan dan pengurusan yang berbeza-beza. Seorang pengamal dalam profesion seni bina landskap boleh dipanggil arkitek landskap, namun dalam bidang kuasa yang memerlukan lesen profesional, selalunya hanya mereka yang memiliki lesen arkitek landskap yang boleh dipanggil arkitek landskap.
Seni bina landskap ialah bidang pelbagai disiplin, menggabungkan aspek reka bentuk bandar, seni bina, geografi, ekologi, kejuruteraan awam, kejuruteraan struktur, hortikultur, psikologi alam sekitar, reka bentuk perindustrian, sains tanah, botani dan seni halus. Aktiviti seorang arkitek landskap boleh terdiri daripada penciptaan taman awam dan laluan taman kepada perancangan tapak kampus dan taman pejabat korporat; daripada reka bentuk estet kediaman kepada reka bentuk infrastruktur awam; dan daripada pengurusan kawasan hutan belantara yang besar kepada penambakan landskap yang rosak seperti lombong atau tapak pelupusan sampah. Arkitek landskap bekerja pada struktur dan ruang luaran dalam aspek landskap reka bentuk – besar atau kecil, bandar, pinggir bandar dan luar bandar, dan dengan bahan "keras" (dibina) dan "lembut" (ditanam), sambil menyepadukan kelestarian ekologi. Sumbangan paling berharga boleh dibuat pada peringkat pertama projek untuk menjana idea dengan pemahaman teknikal dan bakat kreatif untuk reka bentuk, organisasi dan penggunaan ruang. Arkitek landskap boleh memahami konsep keseluruhan dan menyediakan pelan induk, dari mana lukisan reka bentuk terperinci dan spesifikasi teknikal disediakan. Mereka juga boleh menyemak cadangan untuk memberi kuasa dan menyelia kontrak untuk kerja pembinaan. Kemahiran lain termasuk menyediakan penilaian kesan reka bentuk, menjalankan penilaian dan audit alam sekitar, dan berkhidmat sebagai saksi pakar dalam pertanyaan tentang isu penggunaan tanah. Sebahagian besar masa mereka berkemungkinan besar akan dihabiskan di dalam bangunan pejabat untuk mereka bentuk dan menyediakan model untuk pelanggan.[perlu rujukan]
Kepelbagaian tugas profesional yang arkitek landskap bekerjasama adalah sangat luas, tetapi beberapa contoh jenis projek termasuk:[3]
Pereka bentuk bumbung hijau (atau lebih khusus, bumbung vegetatif) mereka bentuk taman bumbung yang luas dan intensif bagi pengurusan air ribut, seni bina mampan, estetika dan penciptaan habitat.[4]
Dalam abad ke-19, perancangan bandar menjadi tumpuan dan isu utama di bandar. Gabungan tradisi kebun landskap dan bidang perancangan bandar yang muncul menawarkan seni bina landskap sebuah peluang untuk memenuhi keperluan ini.[5] Pada separuh kedua abad ini, Frederick Law Olmsted menyiapkan satu siri taman yang terus mempunyai pengaruh yang signifikan terhadap amalan seni bina landskap hari ini. Antaranya ialah Central Park di New York City, Prospect Park di Brooklyn, New York dan sistem taman Emerald Necklace di Boston. Jens Jensen mereka bentuk taman bandar dan serantau yang canggih dan naturalistik di Chicago, Illinois, dan ladang persendirian untuk keluarga Ford termasuk Fair Lane dan Gaukler Point. Salah satu daripada sebelas ahli pengasas asal Persatuan Arkitek Landskap Amerika (ASLA), dan satu-satunya wanita, ialah Beatrix Farrand. Beliau ialah perunding reka bentuk terhadap lebih sedozen universiti termasuk: Princeton di New Jersey; Yale di New Haven, Connecticut; dan Arboretum Arnold bagi Harvard di Boston, Massachusetts. Banyak projek estet swasta beliau termasuk mercu tanda Dumbarton Oaks di kejiranan Georgetown di Washington, DC.[6] Sejak masa itu, arkitek lain - terutamanya Ruth Havey dan Alden Hopkins - mengubah elemen tertentu reka bentuk Farrand.
Sejak tempoh ini, perancangan bandar telah berkembang menjadi satu profesion bebas yang berasingan yang telah menggabungkan sumbangan penting daripada bidang lain seperti kejuruteraan awam, seni bina dan pentadbiran awam. Perancang bandar layak untuk melaksanakan tugas bebas daripada arkitek landskap, dan secara amnya, kurikulum program seni bina landskap tidak menyediakan pelajar untuk menjadi perancang bandar.[7]
Di kebanyakan negara, institut profesional yang terdiri daripada ahli komuniti profesional wujud untuk melindungi kedudukan profesion dan mempromosikan kepentingannya, dan kadangkala turut mengawal amalan seni bina landskap. Piawai dan kekuatan peraturan undang-undang yang mengawal amalan seni bina landskap berbeza dari satu negara ke negara, dengan sesetengahnya memerlukan lesen untuk mengamalkannya; dan sesetengahnya mempunyai sedikit atau tiada peraturan. Di Eropah, Amerika Utara, beberapa bahagian Amerika Selatan, Australia, India dan New Zealand, seni bina landskap ialah profesion yang dikawal selia.[8]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.