ഇന്തോ-യുറോപ്യൻ ഭാഷകൾ
From Wikipedia, the free encyclopedia
യൂറോപ്പ്, ഉത്തര ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡം, ഇറാനിയൻ പീഠഭൂമി, മദ്ധ്യേഷ്യ എന്നിവിടങ്ങളിലെ നൂറുകണക്കിന് പരസ്പരബന്ധമുള്ള ഭാഷകളുടെ കുടുംബത്തെയാണ് ഇന്തോ-യുറോപ്യൻ ഭാഷകൾ എന്നു പറയുന്നത്. ലോകത്ത് ഏറ്റവുമധികം ആളുകൾ സംസാരിക്കുന്ന ഭാഷകളുടെ കുടുംബമാണിത്. ഏകദേശം മുന്നൂറു കോടിയോളം ജനങ്ങൾ ഇന്തോ-യുറോപ്യൻ ഭാഷകൾ സംസാരിക്കുന്നു.
ഇന്തോ-യുറോപ്യൻ | |
---|---|
ഭൗമശാസ്ത്രപരമായ സാന്നിധ്യം | ലോകം മുഴുവൻ |
ഭാഷാ കുടുംബങ്ങൾ | ലോകത്തെ പ്രാഥമിക ഭാഷാ ഗോത്രങ്ങളിൽ ഒന്ന് |
പ്രോട്ടോ-ഭാഷ | പ്രോട്ടൊ-ഇന്തോ-യുറോപ്യൻ |
വകഭേദങ്ങൾ |
|
ISO 639-2 / 5 | ine |
Glottolog | indo1319 |
Countries with a majority of speakers of IE languages
Countries with an IE minority language with official status |
ഇന്ത്യയിലെ ഭാഷകളായ സംസ്കൃതം, അസ്സമീസ്, ഗുജറാത്തി, ഹിന്ദി, കശ്മീരി, സിന്ധി, മറാഠി, പഞ്ചാബി, ഇറാനിലെ പേർഷ്യൻ , യുറോപ്യൻ ഭാഷകളായ ഇംഗ്ലീഷ്, ഫ്രഞ്ച്, ജർമ്മൻ, ഗ്രീക്ക്, ഇറ്റാലിയൻ, സ്പാനിഷ് തുടങ്ങിയവ ഈ കുടുംബത്തിൽപ്പെടുന്ന ഭാഷകളാണ്[1].
ഇന്തോ യുറോപ്യൻ ഭാഷകളുടെ ഏറ്റവും പുരാതനമായ ഉപയോഗം ബി.സി.ഇ. രണ്ടാം സഹസ്രാബ്ദത്തിന്റെ മദ്ധ്യത്തോടെയാണ് ദർശിക്കാനാകുന്നത്. അനറ്റോളിയയിലെ ഹിറ്റൈറ്റ് ഭാഷയിലുള്ള പുരാതനരേഖകൾ (cuneiform records), ഗ്രീക്കിലുള്ള മൈസനിയൻ (mycenaeans) ലിഖിതങ്ങൾ (ലീനിയർ ബി ലിപിയിലുള്ളത്), സംസ്കൃതത്തിലെ വേദങ്ങൾ എന്നിവയാണവ.[2].