ഭാനുഭക്ത രാമായണം
From Wikipedia, the free encyclopedia
വാല്മീകി രാമായണത്തിന്റെ നേപ്പാളി പരിഭാഷയാണ് ഭാനുഭക്ത രാമായണം. ആദികവി ഭാനുഭക്ത ആചാര്യയുടെ ഈ കൃതി 1887-ൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണാനന്തരം അതിന്റെ പൂർണ്ണരൂപത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.[1]ആദ്യത്തെ നേപ്പാളി ഇതിഹാസമായി പരക്കെ കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന ഈ ഇതിഹാസത്തിന്റെ ഗദ്യശൈലിയെ ഭാനുഭക്തി ലയ [2]എന്ന് വിളിക്കുന്നു. കാരണം നേപ്പാളി സാഹിത്യത്തിൽ പൂർണ്ണമായും ആദ്യത്തെ രചനയായി ഇതിനെ കണക്കാക്കുന്നു. ഈ രചനയിലൂടെ രചയിതാവ്, കവി ഭാനുഭക്ത ആചാര്യ നേപ്പാളിലെ ആദികവി (ആദ്യത്തെ കവി) എന്നറിയപ്പെടുന്നു.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/49/Bhanubhakta_Acharya.jpg/220px-Bhanubhakta_Acharya.jpg)
നേപ്പാളിലെ ഹിന്ദുമതത്തെ "ജനാധിപത്യവത്കരിക്കാനുള്ള" ഒരു പ്രധാന ആദ്യപടിയായി ഇതിഹാസം കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. കാരണം പൊതുജനങ്ങൾക്ക് അവരുടെ മാതൃഭാഷയിൽ ഹിന്ദു ഇതിഹാസങ്ങളെ ഭനസ്സിലാക്കാനും വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ പഠനത്തിലും വ്യാഖ്യാനത്തിലും പഠിച്ച ബ്രാഹ്മണ പുരോഹിതരുടെ ആധിപത്യം കുറയ്ക്കാനും ഇത് സഹായിച്ചു. [3][4] മറുവശത്ത്, മറ്റ് തദ്ദേശീയ ഭാഷകളുടെ സഹായത്തോടെ നേപ്പാളിൽ നേപ്പാളി ഭാഷയുടെയും സാഹിത്യത്തിന്റെയും മേധാവിത്വം സ്ഥാപിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു ഉപകരണമായി ഈ കൃതി വഹിച്ച പങ്കിനെ പലരും അപലപിക്കുന്നു.[4]
പുസ്തകവും കവിയും നേപ്പാളിന് പുറത്തുള്ള നേപ്പാളി വംശജരിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് ഡാർജിലിംഗിൽ വളരെ പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നു. നേപ്പാളികൾക്ക് മുമ്പുതന്നെ ഭാനുഭക്ത രാമായണത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം ആദ്യമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞത് ഡാർജിലിംഗ് സാഹിത്യ സമൂഹമായിരുന്നുവെന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്.[1]