From Wikipedia, the free encyclopedia
Мандарината (Citrus reticulata), исто така позната како мандарински портокал, - мало цитрусно дрво со овошје кое личи на другите портокали, кое обично се јаде самостојно или во овошни салати.[1] Танжерината е група на портокалово обоени цитруси, која се состои од хибриди на мандарина.
Мандарина | |
---|---|
Таксономија | |
Царство: | Растенија |
Клада: | Васкуларни растенија |
Клада | Скриеносеменици |
Клада: | Евдикоти |
Клада: | Розиди |
Ред: | Сапуновидни |
Семејство: | Rutaceae |
Род: | Цитруси |
Вид: | C. reticulata |
Биномна номенклатура | |
Citrus reticulata Бланко, 1837 година | |
Мандарините се помали и сплеснати, за разлика од сферичните обични портокали (кои се хибрид од мандарина-помело).[1] Вкусот се смета за помалку кисел, како и посладок и посилен.[2] Зрелата мандарина е цврста до малку мека, тешка по својата големина и со камчеста кожа. Кората е тенка, со малку бел мезокарп,[3] така што тие обично се олеснуваат да се лупат и да се поделат на делови. Хибридите обично ги имаат овие одлики во помал степен. Мандарината е нежна и лесно се оштетува на студ. Може да се одгледува во тропски и суптропски области.
Според генетските студии, мандарината била една од првичните видови цитруси; преку размножување или природна хибридизација, таа е предок на многу хибридни сорти на цитруси. Со цитронот и помелото, таа е предок на најважните комерцијални хибриди (како слатки и кисели портокали, грејпфрут и многу лимони и лимеси). Мандарината е хибридизирана и со други видови агруми, како што е пустинскиот лајм и кумкватот.[4] Иако предокот на мандарината бил горчлив, повеќето комерцијални соеви на мандарината потекнуваат од хибридизација со помело, што им дало слатко овошје.[5]
Citrus reticulata е од латински, каде што ретикулата значи „омрежано“.[6] Името мандарински портокал е позајмен превод од шведскиот „мандарин апелсин“ [„апелсин“ од германскиот „Афелсине“ (Афел + Сина) што значи кинеско јаболко], за прв пат заведено во 18 век. Зборот „мандарина“ потекнува од француското име за ова овошје. Причината за епитетот „мандарина“ не е јасна; може да се однесува на жолтата боја на некои облеки што ги носат мандаринските великодостојници.[7][8]
Citrus reticulata е дрво со умерена големина, околу 7.6 м во висина.[1][6] Стеблото и главните гранки имаат трње. Лисјата се сјајни, зелени и прилично мали. Лисјата се кратки, скоро без крилја или малку крилести. Цветовите се носат поединечно или во мали групи во пазувите на листовите. Цитрусите обично се самоплодни (потребна е само пчела за да се движи поленот во рамките на истиот цвет) или партенокарпични (нема потреба од опрашување и затоа нема семе, како што е сацумата). Зрело дрво од мандарина може да даде до 79 кг овошје.[9]
Плодовите на мандарината се мали 40-80 мм.[1] Нивната боја е портокалова, жолто-портокалова или црвено-портокалова.[2] Кожата е тенка и лесно се лупи. Нивната леснотија за лупење е важна предност на мандарините во однос на другите цитруси. Исто како и со другите цитруси, ендокарпот (внатрешното месо) е одделен на делови, кои за возврат се состојат од голем број издолжени клетки. Плодовите може да бидат без семиња или да содржат мал број семиња. Плодовите од мандарината имаат сладок вкус и може да се јадат како цели или исцедени за да се направи сок.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.