Ланга (Костурско)

Ланга или Љанга (со варијантите Л’ка, Ланка, Л’нга, Л’нка, Лак; грчки: Λάγκα, Ланка) — село во Костурско, Егејска Македонија, денес во општината Рупишта од Костурскиот округ на Западна Македонија, Грција. Населението брои 14 жители (2021).

Ланга Λάγκα
Ланга
Местоположба во областа Ланга Местоположба на Ланга во Костурскиот округ и областа Западна Македонија
Координати: 40°21.1′N 21°4.52′E
Земја	Грција
Област	Западна Македонија
Округ	Костурски
Општина	Рупишта
Општ. единица	Рупишта
Надм. вис.	&100000000000010400000001.040 м
Население (2021)[1]
• Вкупно	14
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)

Географија

Селото се наоѓа на 25 км југозападно од Рупишта, во северните пазуви на на планината Одре.^[2]

Историја

Во Османлиското Царство

Во XV век во Л’нка по име се заведени 54 глави на домаќинствата.^[3] Во османлиските дефтери од средината на XV век Л’нга е спомната со 27 глави на семејствата и еден ерген: Кузман, Никола, Димитри, Мануил, Јанос, Јано, Којо, Димо, Ѓурко, Добри, Михал, Јано, Стајко, Коста, Јано, Добри, Димос, Драгија, Ахил, Јано, Андрија, Ѓурко, Черп (?), Никола, Димо, свештеникот Никола, Стамат и Нихо, и двете вдовици Кала и Евдокија. Вкупниот даночен приход од селото изнесувал 2.366 акчиња.^[4]

Селото изворно било населено со Македонци, но подоцна е напуштено и во него се доселиле Грци Качауни од Епир.

На крајот од XIX век Ланга било грчко качаунскоело во Костурската каза.^[5] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Лянга (Лѫка) имала 850 жители Македонци.^[6][7] На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Лак е чисто македонско село во Костурската каза на Горичкиот санџак со 110 куќи.^[8] По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 г. во Ланга имало 800 Македонци, сите под егзархијата.^[6][9]

Според Тодор Симовски овие статистики са грешни и селото било населено со Грци Качауни.^[5]

Грчка статистика од 1905 г. ја покажува Ланга како село со 300 жители.^[10]

Според Георги Константинов Бистрицки Лънга (Лѫка) пред Балканските војни имало 40 грчки куќи,^[11] а според Георги Христов и 1 влашка.^[12]

Според Георгиос Панајотидис, учител во Цотилската гимназија, во 1910 г. во Ланга (Λάγγα) имало 60 гркојазични семејства, кои, поради местоположбата на селото, активно учествувале во Грчката вооружена пропаганда.^[13]

На етничката карта на Костурското братство за 1912 г. Л’нка е означено како грчко село.^[14]

Во Грција

За време на Балканските војни селото било окупирано од грчка војска и во 1913 г. влегло во состав на Грција согласно Букурешкиот договор. Таа година селото броело 473 жители кои во 1920 г. се намалиле на 416.^[5] Населениеето продолжило да опаѓа, па така во 1928 г. во селото се попишани 329 лица.^[5]

Месности во Ланга преименувани со службен указ на 5 мај 1969 г.

Име	Грчки	Ново име	Грчки	Опис
Црноки	Τσαρνόκι	Анилио	Ἀνήλιο[15]	месност Ј од Ланга
Глозидон[16]	Γκλόζιδον	Ливадија	Λιβάδια[15]	месност З од Ланга[16]
Чалма[16]	Τσάλμα	Корфица	Κορφίτσα[15]	врв на Горуша (1.241 м), СИ над Личотер[16]
Галешово[16]	Γκαλέσοβο	Ласпорема	Λασπόρεμα[15]	река на Одре[16]

Население

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011	2021
Население	561	361	241	78	88	150	110	41	14

Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Културни и природни знаменитости

• „Св. Атанасиј“ изградена пред доселувањето на денешните жители од Епир^[17]
• „Св. Никола“ од 1864 г.

Наводи

1. „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
2. „Φωτοδιαδρομή : Τεχνητή Λίμνη Βράχου, Βράχος, Όντρια, Λάγκα -Δήμου Άργους Ορεστικού“. Tovoion. 27 март 2019. Архивирано од изворникот на 18 октомври 2021. Посетено на 22 јануари 2021.
3. Гандев, Христо. Българската народност през XV век. Демографско и етнографско изследване, Наука и изкуство, II изд., София, 1989.
4. Опширни пописни дефтери од XV век, том II, Архив на Македонија, Скопје, 1973, стр. 77, 78
5. Симовски, Тодор Христов (1998). Населените места во Егеjска Македониjа (PDF). II дел. Скопjе: Здружение на децата-бегалци од Егејскиот дел на Македонија, Печатница „Гоце Делчев“. стр. 29. ISBN 9989-9819-6-5.
6. Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
7. Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 268. ISBN 954430424X.
8. Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 99.
9. Brancoff, D. M (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne : Avec deux cartes etnographiques (PDF). Paris: Librarie Plon, Plon-Nourrit et Cie, Imprimeurs-Éditeurs. стр. 180–181. no-break space character во |pages= во положба 4 (help)
10. Mapping Migration in Kastoria, Macedonia. Lagga Архивирано на 26 јули 2007 г..
11. Бистрицки (1919). Българско Костурско (PDF). Ксанти: Издава Костурското Благотворително Братство „Надежда“ в гр. Ксанти. Печатница и книжарница „Родопи“. стр. 8.
12. Марков, Георги Христов (2002). Хрупищко (PDF). Хасково: Държавен архив - Хасково, Интерфейс. стр. 198. ISBN 954-90993-1-8.
13. Παναγιωτίδης, Γιώργος Π. Σ (1911). „Τα Καστανοχώρια“. Μακεδονικόν Ημερολόγιον (грчки). εν Αθήναις: Τύποις «Αυγής Αθηνών», Θ. Ν. Αποστολοπούλου. Δʹ: 137. Архивирано од изворникот на 25 октомври 2020. Занемарен непознатиот параметар |lang-hide= (help)
14. Костурско. Софија: Издание на Костурското братство. 1940.
15. „Διατάγματα. Β. Διάταγμα ΥΠ' Αριθ. 266. Περὶ μετονομασίας συνοικισμὤν, κοινοτήτων καὶ θέσεων“ (PDF). Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος. Εν Αθήναις: Ἐκ τοῦ Εθνικού Τυπογραφείου. Τεύχος Πρώτον (Αριθμός Φύλλου 79): 712. 1969. Занемарен непознатиот параметар |month= (help)
16. По топографска карта М1:50 000, издание 1980-1985 „Генеральный штаб“
17. Δήμος Ορεστίδος, Архивирано од изворникот на 2010-12-23, Посетено на 2021-02-17