Зенон (цар)
цар на Византија / From Wikipedia, the free encyclopedia
Флавиј Зенон (латински: Flavius Zeno; грчки: Ζήνων) — византиски цар во периодот од 9 февруари 474 до 9 јануари 475 година и за вторпат од август 476 до 9 април 491 година. Зенон е еден од најистакнатите рани источноримски цари од Тракиската односно од Лавовата династија.
Кратки факти Зенон, На престол ...
Зенон | |||||
---|---|---|---|---|---|
Византиски цар | |||||
![]() | |||||
На престол | 9 февруари 474 – 9 јануари 475 август 476 – 9 април 491 | ||||
Претходник | 1) Лав II 2) Василиск | ||||
Наследник | 1) Василиск, revolted 2) Анастасиј I | ||||
Роден(а) | c. 425 Зенополис[1] | ||||
Починал(а) | 9 април 491(491-04-09) (aged 66) Цариград | ||||
Придружник | Аркадија, Елија Аријадна | ||||
Деца | Зенон (од Аркадија)[2] , Лав II (од Елија Аријадна) | ||||
| |||||
Династија | Лавова династија | ||||
Татко | Кодиса | ||||
Мајка | Лалис |
Затвори
Зенон бил активен и енергичен владетел, но неговото управување било отежнато од чести немири и верски несогласувања. Тој се обидел да ги контролира остатоците од Римското Царство на запад и во исто време придонел многу за стабилизирање на Истокот, иако тоа го чинело премногу.