Ведско пеење
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ведското пеење често се смета за најстарата зачувана непрекината усна традиција во постоењето, фиксирањето на ведските текстови (самхитас) кои се датирани од приближно времето на Хомер (рано железно доба).[1] Усната традиција на Ведите (Шрути) се состои од неколку „рецитации“ или начини на пеење на ведските мантри.
Кратки факти Верувања, Текстови ...
Дел од статиите Хиндуизам | |
![]() | |
Историја · Божества | |
Секти · Митологија | |
Верувања | |
---|---|
Реинкарнација · Мокша | |
Карма · Самсара · Маја | |
Нирвана · Дарма | |
Јога · Ајурведа | |
Југа · Вегетаријанство | |
Бакти · Арта | |
Текстови | |
Упанишади · Веди | |
Багават гита | |
Рамајана · Махабхарата | |
Пурана · Аранјака | |
Сродни статии | |
Хиндуизам по земји | |
Водачи · Мандир · | |
Касти · Мантра | |
Речник · Празници | |
Мурти |
Затвори
УНЕСКО ја прогласил традицијата на ведското пеење за ремек дело на усното и нематеријалното наследство на човештвото на 7 ноември 2008 година.[a]
Ведските пеење користат 4 тонови.[2]