![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b7/Alessandro_Del_Piero_2008_cropped.jpg/640px-Alessandro_Del_Piero_2008_cropped.jpg&w=640&q=50)
Алесандро Дел Пјеро
From Wikipedia, the free encyclopedia
Алесандро Дел Пјеро (итал. Alessandro Del Piero; роден на 9 ноември 1974 во Конељано) — италијански поранешен фудбалер, кој играл на позицијата напаѓач.
Алесандро Дел Пјеро | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
Лични податоци | |||
Роден на | 9 ноември 1974(1974-11-09) (49 г.) | ||
Роден во | Конељано, Италија | ||
Држава |
![]() | ||
Висина | &100000000000001730000001,73 м | ||
Играчки податоци | |||
Позиција | напаѓач | ||
Повлекување | 1 јануари 2015 (40 г.) | ||
Младинска кариера | |||
![]() | |||
![]() | |||
![]() | |||
Кариера* | |||
Години | Клуб | Наст.† | (Гол.)† |
1991-1993 |
![]() | 14 | (1) |
1993-2012 |
![]() | 513 | (208) |
2012-2014 |
![]() | 48 | (24) |
2014 |
![]() | 10 | (1) |
Репрезентација | |||
1991 |
![]() | 3 | (1) |
1995-2008 |
![]() | 14 | (12) |
1993-1996 |
![]() | 12 | (3) |
1995-2008 |
![]() | 91 | (27) |
|
Познат по својот прекар Пинтурикио кој го добил од Џани Ањели заради елеганцијата во неговиот стил на игра,[1][2][3] Дел Пјеро уште од млада возраст се издвојувал како еден од најголемите таленти на својата генерација,[4] и се смета меѓу најдобрите играчи во историјата на италијанскиот фудбал.[5][6][7] Тој бил капитен на Јувентус од 2001 до 2012 година, а токму со клубот од Торино освоил бројни трофеи на национално и меѓународно ниво, постигнувајќи гол во сите натпреварувања во кои учествувал и поставил апсолутен рекорд во клубот по бројот на голови (290)[8] и настапи (705).[9]
Со италијанската репрезентацијата, тој забележал 91 настап и 27 гола, учествувајќи на три Светски првенства (1998, 2002 и 2006), станувајќи светски шампион на последното и четири Европски првенства (1996, 2000, 2004 и 2008), од кои на последното како капитен.
Со 346 постигнати голови во неговата кариера, Дел Пјеро е втор најдобар италијански стрелец на сите времиња веднаш зад Силвио Пиола (390),[10][11] и освоил четири титули за најдобар стрелец: во Лигата на шампионите во 1998 со 10 гола, во Купот на Италија во 2006 со 5 гола, во Серија Б во 2007 со 20 гола и во Серија А во 2008 со 21 гол.
Тој бил избран три последователни години (1995-1996, 1996-1997, 1997-1998) во тимот на годината според Европските спортски медиуми, додека здружението на фудбалски статистичари, го класифицира меѓу најдобрите фудбалери на сите времиња, рангирајќи го на 60-тото место.[12][13] Во 2004 година, тој бил вклучен во ФИФА 100, списокот на 125-те најголеми живи играчи избрани од Пеле и од ФИФА по повод стогодишнината на федерацијата, а на Јубилејната анкета на УЕФА го заземал 49-тото место, анкета спроведена од УЕФА преку интернет за да ги прослави најдобрите фудбалери во Европа во претходните педесет години.[14] Тој, исто така, бил вклучен шест пати меѓу 50-те кандидати за Златната топка, завршувајќи на четвртото место во 1995 и во 1996. Двапати бил избран за најдобар италијански фудбалер во 1998 и 2008 година,[15] а во 2017 година бил вклучен во Куќата на славните на италијанскиот фудбал.[16]