Повардарие

Повардарие — географски, етнографски и административен поим кој се користи за средишниот дел на Република Македонија, односно долината на реката Вардар. Поимот Повардарие се користи за релјефната целина Ниска Македонија, за долината на реката Вардар и населените места во неа, а исто така е и име на втората по големина винарска визба во Република Македонија.

Географија

Географскиот поим Повардарие ја опфаќа долината и течението на реката Вардар од Дервенската Клисура и Скопската Котлина сѐ до Гевгелија и границата со Грција, со сите притоки и сите планини и клисури.

Во минатото, таа била исполнета со вода, од три езера, но поради силните тектонски движења тие истекле кон Егејското Море. На тој начин се создала композитната долина на Вардар во која се сменуваат повеќе котлини и клисури: Скопската Котлина, Таорската Клисура, Велешката Котлина, Велешката Клисура, Тиквешката Котлина, Демиркаписка Клисура, Гевгелиско-валандовската Котлина и Циганската Клисура.

По должината на реката вардар навлегуваат средоземни климатски влианија, така што климата е потопла цела година, а во котлините има претежно плодни почви погодни за одгледување разни земјоделски култури.

Демографија

Административно и политички Повардарието (Повардарскиот регион) ги опфаќа градовите: Велес, Кавадарци, Неготино, Демир Капија, Гевгелија, Валандово и Богданци. Најголем град е Велес со 46.690 (заедно со Превалец) жители, кој е и главен град на Вардарскиот статистички регион. Според бројот на жители, најголема општина е Велес, а најмала Дојран, додека според површина најголема територија зафаќа општината Чашка, а најмала — Богданци.

Според пописот од 2002 година, во Повардарието живееле 177.215 жители, во 11 општини. Од нив 118.535 имало во градовите, а 58.680 во селата.^[1]

Македонците сочинуваат 88,5 % од населението, а во помал број се застапени и другите етнички заедници. Албанците и Бошњаците живеат во неколу села во Велешко, Турците во Велес и во Валандовско, а Србите во Тиквешијата, Бојмија и Дојранско.

Села со над 2.000 жители во регионот се: Ваташа (3.502 ж.) - денес приградска населба на Кавадарци, потоа Росоман (2.554 ж.), Горно Оризари (2.262 ж.), Градско (2.219 ж.) и Негорци (2.047 ж.).^[2]
На табелата е прикажан бројот на население во регионот по општини, поделено по етнички групи:^[3]

Бр.	Општина	Македонци	Албанци	Турци	Роми	Власи	Срби	Бошњаци	останати	Вкупно
1	Велес	46.767	2.299	1.724	800	343	540	2.406	229	55.108
2	Кавадарци	37.157	2	164	679	27	214	4	144	38.391
3	Гевгелија	19.654	8	31	13	214	349	4	89	20.362
4	Неготино	17.768	30	243	453	14	627	1	76	19.212
5	Валандово	9.830	/	1.333	32	1	639	1	54	11.890
6	Богданци	8.093	2	54	1	5	525	/	27	8.707
7	Чашка	4.370	2.738	390	/	1	63	67	44	7.673
8	Демир Капија	3.997	23	344	16	/	132	1	32	4.545
9	Росоман	3.694	/	/	6	/	409	/	32	4.141
10	Градско	2.924	125	71	127	/	23	465	25	3.760
11	Дојран	2.641	17	402	59	3	277	2	25	3.426
	Вкупно	156.895	5.244	4.756	2.186	608	3.798	2.951	777	177.215

Поврзано

• Повардарска епархија

Наводи

1. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
2. „Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година)“. Државен завод за статистика.
3. Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година) *Државен завод за статистика http://makstat.stat.gov.mk Архивирано на 3 февруари 2020 г..