Единаесеттите Летни олимписки игри се одржале во Берлин во 1936 година. Берлин бил избран за град-домаќин на 26 април1931 година на 29-тата сесија на МОК во Барселона, а единствен друг кандидат бил градот Барселона. Тоа било втор и последен пат еден од градовите кандидати за домаќин на Олимписките игри да е и домаќин на сесијата на МОК за избор на градот-домаќин. За првпат тоа се случило во Париз на првата сесија на МОК на 23 јуни1894 година кога за градови домаќини биле избрани Атина, за игрите во 1896 година и Париз, за игрите во 1900 година.
Според Меѓународниот олимписки комитет ова се првите Олимписки игри во кои домаќинот е избран од членовите на Комитетот. Ова се резултатите од гласањето:
Резултати од гласањето за избор на град-домаќин на Летните олимписки игри - 1936
Берлин бил избран за град-домаќин пред доаѓањето на Нацистичката партија на власт (1933). Кон средината на триесеттите, Нацистите имале сè поголема моќ, па сакале да ги искористат Олимписките игри за да ја прошират својата идеологија за постоењето на „Ариевска раса“ низ целиот свет. Адолф Хитлер бил убеден од Јозеф Гебелс да дозволи игрите да се одржат во Германија. Подготовките за игрите заподчнале во почетокот на триесеттите, а за Хитлер тие претставувале одлична можност за пропаганда. Филмската режисерка Лени Рифенштајн, омилена на Хитлер била ангажирана за снимање на филмот Олимпија. Тоа било поддржано и од Меѓународниот олимписки комитет.
Допуштајќи само луѓе од „Ариевската раса“ да се натпреваруваат за Германија, Хитлер сакал да ја покаже надмоќноста на „неговата раса“. И покрај тоа што домаќинот доминирал на игрите, атлетичарот Џеси Овенс освоил дури 4 златни медали, но бидејќи бил црномурест, Хитлер не сакал ни да се поздрави, а не да му честита за големиот успех.
Џеси Овенс освоил 4 златни медали (3 во атлетските трки на 100m, 200m и како дел од штафетата на САД на 4x100m и злато во скок во далечина).
Претседателот на Американскиот олимписки комитет Ејвори Брендиџ го поdдржувал одржувањето на игрите во Берлин и сметал дека „политиката нема место во спортот“.
Во велосипедизам, Германецот Тони Меркенс неправедно го победил холандскиот натпреварувач Анри ван Вилет. Наместо да биде дисквалификуван, тој бил награден со 100 марки и го задржал златниот медал.
Ри Мастенброк од Холандија освоил 3 златни и еден сребрен медал во пливање.
Натпреварувачите во пливање скокале во вода од ѕидовите на базенот. На базенот немало коцки за скок во вода.
Веслачот Џек Берсесфорд го освоил својот петти олимписки медал, а трет златен.
Олимпискиот факел бил запален за вторпат, но за првпат бил донесен во градот-домаќин од древната Олимпија. Ова станало традиција и редовно се применува на Олимписките игри.
Игрите биле први од кои се вршел телевизиски пренос.
Тимските спортови кошарка и ракомет дебитирале на Олимписките игри, а се играле на отворено. Ракометот не бил ставен на олимписката програма сè до игрите во 1972 година.
Германските гимнастичариКонрад Фреј и Алфред Шварцман освоиле по 3 златни медали.
Во маратонот двајца Корејци освоиле медали Сон Ке-Чунг (злато) и Нам Сунг-Јонг (бронза) кои се нетпреварувале за Јапонија којашто ја анексирала Кореја во 1910 година.
Во четвртфиналниот натпревар на Олимпискиот турнир во фудбал, Перу ја победил Австрија по продолженија со 4-2, но било решено натпреварот да се преигра поради дивеењето на перуанските навивачи кои влегле на теренот и повредиле еден австриски играч. Австријците го добиле повторниот натпревар, а го освоиле дури сребрениот медал. Во знак на протест перуанската влада им наредила на своите Олимпијци да ги напуштат Олимписките игри.
Националната химна на КинаТри принципи на луѓето била избрана за најдобра химна. Оваа химна е државна химна на Кина и денес.
Германија многу напредувала во натпреварите во коњички спортови. Натпреварувачите од оваа земја освоиле злато во сите 3 дисциплини во поединечна и тимска конкуренција, а на овој успех се придодава и среброто во дресура во поединечна конкуренција.
Спортот кошарка бил воведен за првпат како дел од олимписката програма кој се наградува со медали. Пред овие Олимписки игри се појавил само како демонстративен спорт. Прв Олимпшиски првак станала репрезентацијата на САД со победа во финалето над Канада со 19-8. Најдобар стрелец бил Џо Фортенбари од победничкиот тим со постигнати 7 бода.
Индија го одбранила златото од Летните олимписки игри - 1932 во Лос Анџелес со победата во финалниот натпревар над Германија со 8-1. Нивната победа не била контроверзна, а репрезентативците на Индија биле наречени Индо-Аријани.
Кристијан Палусалу од Естонија освоил 2 златни медали во борење. Тоа биле последните златни медали за Естонија до нивното наредно учество како независна држава на Летните олимписки игри - 1992 во Барселона.
Светскиот првак во фудбал Италија го освоила златниот медал во фудбал, а триумфот бил поздравен од Бенито Мусолини.
Гретел Бергман поставила национален рекорд на Германија само еден месец пред одржувњето на Олимписките игри, но била исклучена од германскиот тим, бидејќи била Еврејка.
„Спортскиот дух, витешката борба ги будат најголемите човечки одлики. Не се делат, но ги обединуваат борците во разбирање и почит. Исто така помагаат да се поврзат земјите во духот на мирот. Ете зошто Олимпискиот оган не треба никогаш да згасне.“ Адолф Хитлер, коментар на Олимписките игри во Берлин во 1936[1]
„Германскиот спорт има една задача: да го засили карактерот на Германците, исполнувајќи ги со борбен дух и верно другарство потребни во борбата за егзистенција.“ Јозеф Гебелс, министер за пропаганда на Нацистичка Германија
Германија
Шпанија
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
