![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0b/Sodium-hypochlorite-3D-vdW.png/640px-Sodium-hypochlorite-3D-vdW.png&w=640&q=50)
Натриум хипохлорит
хемиско соединение / From Wikipedia, the free encyclopedia
Натриум хипохлорит, попознат во разреден раствор како белило — неорганско хемиско соединение со формулата NaOCl (или NaClO),[3] што содржи натриум катјон ( Na+) и хипохлоритен анјон ( OCl−или ClO−). Може да се смета и како натриумова сол на хипохлорната киселина. Безводното соединение е нестабилно и може експлозивно да се распадне.[4][5] Може да се кристализира како пентахидрат NaOCl ·5 H2O, бледо зеленикаво-жолта цврстина која не е експлозивна и е стабилна ако се чува во фрижидер.[6]
![]() | |
![]() | |
Назив според МСЧПХ Натриум хипохлорит | |
Други називи
| |
Назнаки | |
---|---|
7681-52-9 (anhydrous) ![]() 10022-70-5 (pentahydrate) ![]() | |
ChEBI | CHEBI:32146 ![]() |
ChemSpider | 22756 ![]() |
DrugBank | DBSALT001517 |
EC-број | 231-668-3 |
3Д-модел (Jmol) | Слика |
KEGG | D01711 ![]() |
PubChem | 23665760 |
RTECS-бр. | NH3486300 |
| |
UNII | DY38VHM5OD ![]() |
ОН-бр. | 1791 |
Својства | |
Хемиска формула | |
Моларна маса | 0 g mol−1 |
Изглед | цврсто зеленикаво-жолта боја (пентахидрат) |
Мирис | налик на хлор и сладок |
Густина | 1.11 g/cm3 |
Точка на топење | |
Точка на вриење | |
29.3 g/100mL (0 °C)[1] | |
Киселост (pKa) | 7.5185 |
Константа на базицитет (pKb) | 6.4815 |
Термохемија | |
Ст. енталпија на образување ΔfH |
-347.1 kJ/mol |
Pharmacology | |
ATC код | D08AX07 |
Опасност | |
Безбедност при работа: | |
Главни опасности |
Оксидизатор, корозивен[2] |
GHS-ознаки: | |
Пиктограми |
![]() ![]() |
Сигнални зборови |
Опасен |
Изјави за опасност |
H302, H314, H410 |
Изјави за претпазливост |
P260, P264, P273, P280, P301+P330+P331, P303+P361+P353, P304+P340, P305+P351+P338, P310, P321, P363, P391, P405, P501 |
NFPA 704 | |
Безбедносен лист | ICSC 1119 (раствор, >10% активен хлор) ICSC 0482 (раствор, <10% активен хлор) |
Слични супстанци | |
Други анјони | Натриум хлорид Натриум хлорит Натриум хлорат Натриум перхлорат |
Други катјони | Литиум хипохлорит Калциум хипохлорит Калиум хипохлорит |
Дополнителни податоци | |
![]() Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa) | |
Наводи |
Натриум хипохлоритот најчесто се среќава како бледо зеленикаво-жолт разреден раствор познат како течно белило, кое е хемикалија за домаќинство широко користена (од 18 век) како средство за дезинфекција или средство за белење. Во раствор, соединението е нестабилно и лесно се распаѓа, ослободувајќи хлор, што е активен принцип на таквите производи. Натриум хипохлоритот е најстариот и сè уште најважниот белило базиран на хлор.[7]
Неговите корозивни својства, вообичаената достапност и производите за реакција го прават значаен безбедносен ризик. Особено, мешањето на течното белило со други производи за чистење, како што се киселините кои се наоѓаат во производите што отстрануваат бигор, ќе произведе гас хлор, кој се користел како отровен гас во Првата светска војна.[8][9][10] Вообичаена урбана легенда вели дека мешањето белило со амонијак исто така ослободува хлор, но во реалноста двете хемикалии реагираат поинаку, произведувајќи хлорамини и/или азот трихлорид. Со вишок на амонијак и натриум хидроксид, може да се генерира хидразин.