Ombrèla (botànica)

Endèla terminulugìa botànica, l'ombrèla l'è 'na sórt de 'nfiurescènsa recemùza (cioè de strütüra a gràta) endèla quàl töcc i fiùr i g'ha 'n pedùncol de longhèsa presapóch precìza.

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.

Schéma de la strütüra de 'na 'nfiurescènsa a ombrèla sèmpia

Schéma de la strütüra de 'na 'nfiurescènsa a ombrèla cumpunìda

L'ombrèla la pöl véser de du tìpi:

• sèmpia, quan che ògna ràgio de l'ombrèla de la 'nfiurescènsa la fenés condèn fiùr sul. 'N ezèmpe de chèsto tìpo de 'nfiurescènsa l'è chèla del ligabósch.
• compunìda quan che 'nvéce ensìma a ogna ràgio gh'è 'n óter umbrilì picinì de fiurilì. Chèsta l'è la strütüra tìpica de le piànte che fà part de la famìa de le Apiaceae (ciamàda pròpe per chèsta rizù apò Umbelliferae).

Le ombrèle de spès le g'ha a la bàze 'n envòlucro furmàt de bràtee.

Ezèmpe de ombrèle sèmpie

• 
  Fiùr del ligabósch (Hedera helix)
• 
  Astrantia major
• 
  Allium ursinum
• 
  Butomus umbellatus

Ezèmpe de ombrèle cumpunìde

• 
  Laserpitium latifolium
• 
  Aegopodium podagraria
• 
  Pastinaca sativa
• 
  Fiùr de le caròte (Daucus carota subsp. carota)

Riferimèncc

• Dimitri, M. 1987. Enciclopedia Argentina de Agricultura y Jardinería. Editorial ACME, BsAs.

• Rec. M. BOTANICA 1969. Rebelais.

• Font Quer, P. 1953. Diccionario de botánica. Barcelona, Editorial Labor.

Tipi de 'nfiurescènse

Amènt Capulì. Ciàse Sìma Curìmp Panòcia Ombrèla Gràta Sìcon Spàdes Spìga