Tifernum Metaurense

Tifernum Metaurense^[1][2][3] vel Fanum Sancti Angeli in Vado^[4] (alia nomina: Tifernum Mataurense, Tiphernum Mataurense, Tiphernum Mataurense, Tiphernum Metaurense), (Italiane: Sant'Angelo in Vado) est oppidum Italiae et municipium, circiter 4 155 incolarum, in Regione Marchia Anconitana ac in Provincia Pisaurensi et Urbinati situm. Incolae Tifernates seu Vadenses appellantur.

Vide etiam paginam discretivam: Fanum Sancti Angeli (discretiva).

Vide etiam paginam discretivam: Tifernum (discretiva).

Tifernum Metaurense

Res apud Vicidata repertae:

Civitas: Italia
Locus:
Numerus incolarum: 3 884
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Provincia Pisaurensis et Urbinas

Geographia

Superficies: 67.34 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Apiculum, Castrum Belli Fortis, Mercatellus Mataurensis, Pilleus, Planus Mileti, Urbinum, Carpinea, Tifernum Tiberinum, Urbania, Plobicum

Tabula aut despectus

Tifernum Metaurense: situs

Tifernum Metaurense

Insigne

• 
  Municipium Italiae

Clari cives

Aedificia egregia

• Ecclesia cumcathedralis S. Michaelis Archangeli.

Ecclesia Catholica Romana

Tifernum Metaurense (vel Fanum Sancti Angeli in Vado), cum Urbino et Urbania, est sedes episcopalis metropolitana, cuius nomen est Archidioecesis Urbinatensis-Urbaniensis-Sancti Angeli in Vado^[4].

Fractiones, vici et loci in municipio

Municipia finitima

• Apiculum,
• Carpinea,
• Castrum Belli Fortis,
• Mercatellus Mataurensis,
• Pilium,
• Planum Mileti,
• Tifernum Tiberinum (PG),
• Urbania,
• Urbinum.

Nexus interni

• Marchiam Anconitanam (regionem),
• Provincia Pisaurensem et Urbinatem,
• Pisaurum et Urbinum (urbes),
• Municipium Italiae.

Nexus externi

• Situs publicus

Vicimedia Communia plura habent quae ad Tifernum Metaurense spectant.

Pinacotheca

• 
  Collocatio finium municipii in Provincia Pisaurensi et Urbinati.
• 
  Despectus in Metaurum.

Notae

1. Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).
2. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
3. www.treccani.it
4. "Archidioecesis Urbinatensis-Urbaniensis-Sancti Angeli in Vado" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)}

Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!