Patriarchae Oecumenico Constantinopolitano[1] (Graece: Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως) duae partes in Ecclesia Orthodoxa assignatae sunt: Primo caput est Ecclesiae Constantinopolitanae, deinde caput honorarium omnium ecclesiarum Orthodoxarum est. Sedes patriarchatus est Phanarium Constantinopoli. Secundum ius Turcicum patriarcha cives Turcicus esse debet (sola exceptio post 1923: Athenagoras: 1948-1972). Titulus officialis est: Archiepiscopus Novae Romae Constantinopolis et Patriarcha Oecumenicus (Graece: Ἀρχιεπίσκοπος Νέας Ῥώμης Κωνσταντινουπόλεως καὶ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης).
Ab anno 1991 Sua Omnisanctitas Bartholomaeus I munere fungitur.
Caput ecclesiae Constantinopolitanae
Patriarcha est caput ecclesiae autocephali Constantinopolitanae. In rebus spiritalibus etiam iurisdictionem in civitate monastica autonoma Montis Athonis habet.
Caput honorarium omnium ecclesiarum Orthodoxarum
Praeterea Patriarcha Oecumenicus Constantinopolitanus inter patriarchas est "primus inter pares" omnis Christianitatis Orthodoxae, id quod titulus "Oecumenicus" valet. Patriarchae Oecumenico aliter ac papae Romano iurisdictio super ecclesias autocephalas non est nec ibi episcopos inaugurat.
Successio
Ob numerum parvum Christianorum Orthodoxorum in Turcia relictorum electio archiepiscopi muneri idonei semper difficilius fit. Quod presbyteri ad praesens tempus in Turcia erudiri non possunt, rem graviorem reddit. Solum seminarium relictum Graeco-Orthodoxum in Turcia in insula Heybelıada (una e Principum insulis) anno 1971, cum Turcia omnes academias privatas in manum publicam transduxit, a civitate clausum est. Itaque presbyteris et theologis in exteris discendum est.
Nexus interni
Bibliographia
- Samim Akgönül: Le Patriarcat grec orthodoxe: de l'isolement à l'internationalisation de 1923 à nos jours. Institut français d'études anatoliennes. Lutetiae 2004, ISBN 2-7068-1807-7
- Lina Murr Nehmé: 1453: Mohamet II impose le Schisme Orthodoxe. François-Xavier de Guibert, Lutetiae 2003, ISBN 2-86839-816-2
- Alban Doudele: Les Orthodoxes grecs. Bruxellis 1996, ISBN 2-503-50467-1
- Jean-Pierre Valognes: Vie et mort des Chrétiens d'Orient. Lutetiae 1994, ISBN 2-213-03064-2
Notae
Nexus externi
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
