Pales

Pales (Palis, f.) apud antiquos Romanos erat dea^[1] pascuorum et pastoriciae artis. Itaque Vergilius poeta eam bis^[2] invocat in tertio libro Georgicon, cum de armentis boum et equorum vel de gregibus caprarum et ovium agitur. Feriae huius deae, Parilia^[3] vel Palilia nomine, die 21 Aprilis celebrabantur, qui dies etiam dies natalis urbis Romae habebatur. Quod argumento fuit eruditis hominibus qui Palatini montis nomen a dea Pale dictum volunt. In hoc colle enim "Roma quadrata" vel "Roma Romulea" a pastoribus condita erat. Nonae Iuliae (7 Iulii) quoque fortasse in honorem eiusdem deae, necnon alterius eiusdem nominis, feriatae fuerunt : nam in Fastis Antiatibus sub hoc die rubricatis litteris legitur : "PALIBVS II"^[4].

Vide etiam paginam fere homonymam: 49 Pales.

Fasti Antiates Maiores : die 21 Aprilis legitur PARIL(ia) ROMA COND(ita), nonis vero Quintilibus PALIBVS II.

Rure signa lignea Palis fiebant, quibus lacte aspersis placabatur dea^[5]. Liba de milio quotannis ei offerebant et acervi stipulae accendebantur, quos pastores fortiter triplici saltu transiliebant^[6]. Templum quoque deae dedicatum est post bellum adversus Sallentinos^[7] (267 a.C.n.), pretium victoriae : de quo plura nescimus.

Haec verba nomini deae apposita sunt a poetis : alma, domina pastorum, fecunda, magna, placida, sancta, silvicola, veneranda.