Dialecti Alemannicae

Dialecti Alemannicae sunt variae dialecti in austro-occidentali linguae Theodiscae regione diffusae, quae pluribus proriis sibi similes sunt et ad linguam Theodiscam altam pertinent.

Ubi dialecti Alemannicae in usu sunt

Loci

Dialecti Alemannicae in Germania meridionali, in Helvetia, Francia, Italia et Austria in usu sunt.

Dialectus Alemannicus Italiae Lingua Valesianica (Lingua walser) dictus.

Nomen

Nomen a sic dictas Alamannis repetit, nequaquam autem cum lingua eorum aequari potest.

Differentiae

Lingua Alammanica se differat de lingua Theodiscae. Discessit illud "e" ad finem verbi. Vides exemplos: (Lingua Alamannica multas variantes habet)

Tag - Tage/ Dag - Dag/ dies - dies

Böse/ Bees/ nefarius

Weg - Wege/ Wäg - Wäg/ via - viae

Dialekt - Dialekte/ Dialekt - Dialekt/ Dialectus - Dialecti

Exempli

Hic exemplos alammannicos videre potes. Verbi veniunt de dialecto, quod est in usu in regiona montis Kaiserstuhl.

sum; ich bin

es; dü bisch

est; är/si/s isch

Summus; mir sin

estis; ihr sin

sunt; si sin

Ecce verbos agentes irregularos, pluralis verborum agentorum semper se non differat.

	esse	habere	ire	omittere	stare	dare	dicere
Infinitivum	sii	haa	goo	loo	stoo	gää	sage
ich	bin	han	gang	loss	stand	gib	sag
dü	bisch	hesch	goosch	losch	stoosch	gibsch	saisch
Er, sie, s	isch	het	goot	losst	stoot	gitt	sait
Mir, ihr, sie	sin	henn	geen	leen	steen	gänn	sage
Participium	gsii	ghaa	gange	gloo	gstande	gää	gsait

Lingua alamannica non multes tempora utitur, solum presentum ad praedicatum signatur. Perfectum cum verbis "haa" et "sii" et forma participii fecitur:

Mir hen guad gesse ! - Bene cenavimus !

Stipula

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!