Gaius Iunius C.f. Bubulcus Brutus
From Wikipedia, the free encyclopedia
Gaius Iunius C.f. Bubulcus Brutus (quando natus sit quandoque mortuus, nescimus) vir publicus Romanus saeculi quarti a.C.n. erat.
Cursus honorum
Bubulcus anno 317 a.C.n. primo consul electus est, una cum Quinto Aemilio Q.f. Barbula. Hoc anno ambo consul in Apulia et Lucania imperium gesserunt et castellum Forentum expugnaverunt.[1].
Anno 313 iterum consul electus est, nunc Quintus Aemilius Q.f. Barbula collega fuit quinquies consul. Vel consules[2] vel Quintus Fabius Maximus Rullianus dictator hoc anno Fregellas et Nolam expugnaverunt. Anno 311 Bubulcus iterum cum Barbula consul erat, cum Appio Claudio Caeco de libertis senatui admissis iurgabat[3]. Ambo consul contra Samnites pugnavit et oppida expugnavit[4]. Die 5 Augusti anno 311 a.C.n. de Samnitibus triumphavit. Anno 309, quo consules electi non sunt, magister equitum dictatoris Lucii Papirii Cursoris erat[5]. Anno 307 a.C.n. Bubulcus censor erat et senatorem Lucium Annium, qui sine causa legitima divortium fecerat de uxore, e senatu eiecit[6]. Anno 302 dictator nominatus Aequos subegit[7].
Notae
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.